ایندمتاسین چیست؟
ایندومتاسین به دسته ای از داروها تعلق دارد به نام داروهای ضد التهاب غیر کورتونی که به اصطلاح پزشکی NSAIDsگفته می شوند .
ایندومتاسین در تسکین دردهایی نظیر آرتریت (التهاب مفاصل)، رگ به رگ شدن عضلات یا ضرب دیدگی استخوان، کمردرد، نقرس و دردهای قاعدگی کابرد دارند.
این دارو با کاهش التهاب و تسکین درد به بهبود وضعیت بیمار کمک می کند.
ایندومتاسین با مسدود کردن اثر آنزیم سیکلوکسیژناز،منجر به کاهش ساخت ماده ای شیمیایی به نام پروستاگلاندين در بدن می شود که مسئول ایجاد درد و التهاب در ناحیه ی آسیب دیده می باشند.در نتیجه با مهار آنزیم های سکلوکسیژناز و کاهش تولید پروستاگلاندين،درد و التهاب کاهش می یابد.
پیش از مصرف ایندومتاسین
-در صورت بارداری و یا شیردهی به پزشک خود اطلاع دهید تا داروی ضدحساسیت مناسب شرایط شما را برایتان تجویز نماید.
_در صورت سابقه ی آسم،حساسیت،زخم معده یا دوازدهه و بیماری های گوارشی(مانند کرون)،بیماری قلبی یا عروقی،لوپوس،مشکلات کبدی،کلیوی ،بیماری پارکینسون ،صرع و سایر موارد به پزشک خود اطلاع دهید.
_در صورتی که سابقه ی فشار خون بالا و يا وجود لخته در عروق را دارید ،پزشک خود را مطلع نمایید.
-از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجادکند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه ی داروهای مصرفی خوددر اختیار پزشک یا داروسازتان قرار دهید.
_در صورت سابقه ی حساسیت به داروهای ضد درد (مانند آسپرین٬ ناپروکسن، سلکوکسیب و ايپوبروفن و…)به پزشک خود اطلاع دهید.
-در صورت سابقه ی قند یا کلسترول خون بالا به پزشک خود اطلاع دهید.
-در افراد بالای ۶۵سال این دارو باید احتیاط بیشتر و تحت نظر پزشک مصرف شود.
نحوه ی صحیح مصرف ایندومتاسین
_در صورت مصرف طولانی مدت، مقدار و تعداد دفعات مصرف در روز را از پزشک خود بپرسید.نسبت به شرایط، ممکن است ۱ قرص تا چند قرص در روز نیاز داشته باشید.
_بهتر است کپسول ایندومتاسین را همراه یا پس از یک وعده غذای سبک مصرف نمایید تا عوارض گوارشی ناشی از آن کمتر شود.
-در صورت فراموشی یک نوبت مصرف دارو، از مصرف نوبت فراموش شده صرف نظر نمایید و نوبت بعدی را طبق برنامه مصرف نمایید. به هیچ وجه مقدار دارو در یک نوبت را دوبرابر ننمایید.
توصیه های ایندومتاسین
_ممکن است در ابتدای مصرف پزشک شما جهت کاهش احتمال بروز عوارض گوارشی،ایندومتاسین را با مقدار کم تجویز نماید.با این حال در صورتی که نیاز به مصرف طولانی مدت این دارو دارید،پزشک می تواند همراه آن،از دارو های محافظت کننده از معده تجویز نماید تا عوارض کاهش یابد.
_در صورت مصرف طولانی مدت،تحت نظر پزشک خود بمانید تا آزمایشات و معاینات دوره ای لازم ،انجام شود.
_در صورتی که مبتلا به آسم می باشید ،ممکن است علائمی مانند خس خس سینه و مشکل تنفسی در شما با مصرف این دارو تشدید شود.در صورت بروز این عوارض ،این دارو را قطع نمایید و به پزشک خود مراجعه نمایید.
- در صورتی که قصد عمل جراحی یا درمان دندانپزشکی را دارید به پزشک خود در مورد مصرف این دارو اطلاع دهید.
عوارض شایع ایندومتاسین
_علائم گوارشی مانند سوء هاضمه، سوزش سردل، معده درد و… از علائم شایع داروهای
NSAIDs می باشد که برای کاهش آنها مصرف دارو پس از غذا توصیه می شود.در صورت ادامه دار شدن این عوارض با پزشک خود مشورت نمایید.
-جهت بهبود اسهال ناشی از مصرف این دارو،مصرف وعده های غذایی ساده و مایعات به مقدار کافی توصیه می شود.
-در صورت بروز یبوست، رژیم سرشار از فیبر(میوه و سبزیجات) و مصرف مایعات به اندازه ی کافی توصیه می شود.
_احساس تهوع ناشی از این دارو با مصرف وعده های غذایی سبک و پرهیز از غذاهای پرچرب و پرادویه کاهش می یابد.
_ در صورت مشکلات تنفسی،و هرگونه علائم حساسیت دارویی (مانند ورم صورت و دهان)به پزشک خود مراجعه نمایید.
_در صورت مشاهده دفع خون یا مدفوع تیره،استفراغ حاوی خون یا شکم درد شدید،مصرف دارو را قطع و به پزشک خود مراجعه نمایید.
اطلاعات تخصصی
موارد مصرف ایندومتاسین
ايندومتاسين براي كنترل درد و التهاب متوسط تا شديد در بيماري‌هاي روماتيسمي، استئوآرتريت حاد يا مزمن ، آرتريت جوانان و درمان التهاب‌هاي غير روماتيسمي مصرف مي‌شود.
فارماکوکینتیک ایندومتاسین
ايندومتاسين بعد از مصرف خوراكي بخوبي و سريع جذب مي‌گردد. مصرف دارو همراه با غذا زمان جذب دارو را افزايش مي‌دهد. در مايعات بدن و از جمله CSF وارد مي‌شود.
دارو متابوليسم كبدي وسيع داشته و عمدتا از طريق صفرا دفع مي‌گردد. نيمه عمر دارو به طور متوسط 5/4 ساعت است. پيوند دارو به پروتئين پلاسما بسيار زياد است.
منع مصرف ایندومتاسین
اين دارو در صورت وجود سابقه واكنش آلرژيك شديد از قبيل آنافيلاكسي يا آنژيوم ناشي از آسپيرين يا ساير داروهاي ضد التهاب غير استروئيدي يا پوليپ بيني همراه با اسپاسيم برونش به علت مصرف آسپيرين نبايد مصرف شود.
عوارض جانبی ایندومتاسین
*
عوارض شایع (%10<):
سیستم اعصاب مرکزی: سردرد
گوارشی: استفراغ
هماتولوژی و انکولوژی: خونریزی بعد از جراحی
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: احساس غش کردن، سنکوپ
سبستم اعصاب مرکزی: سرگیجه، افسردگی، خواب آلودگی، خستگی، کسالت
پوستی: خارش، افزایش تعریق، راش پوستی
غدد درون ریز و متابولیسم: گرگرفتگی
گوارشی: درد اپی گاستر (سر دل)، سوزش سر دل، تهوع، سوء هاضمه، یبوست، درد شکمی، اسهال، کاهش اشتها
گوشی: وزوز گوش
متفرقه: تورم
سایر عوارض (درصد نامشخص):
کبدی: افزایش سطح سرمی آلانین آمینوترانسفراز، افزایش سطح سرمی آسپارتات آمینوترانسفراز
تداخلات دارویی ایندومتاسین
مشخصات کلی تداخلات:
– مهارکننده ( ضعیف )
– نفروپاتی ناشی از داروهای مسکن
– تشدید اثرات ضد پلاکت
– کاهش پرفیوژن یا عملکرد کلیوی
– افزایش خطر خونریزی یا آسیب به مخاط دستگاه گوارش
– تشدید هایپرکالمی
– تشدید اثرات افزاینده فشارخون
– تشدید هیپوناترمی
– کاهش آستانه تشنج
– تشدید اثرات اوریکوزوریک
تداخلات رده ایکس :
آسه‌متاسین، آمینولوولینیک اسید (سیستمیک)، دکس ایبوپروفن، دکس کتوپروفن، فلوکتافنین، کتورولاک (سیستمیک و نازال)، ماسیمورلین، میفامورتید، مورنیفلومات، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی ، اوماستاکسین ، پلوبیپروفن ، فنیل بوتازون ، تالنیفلومات ، تنوکسیکام ، اوروکیناز، زالتوپروفن
کاهش اثرات داروها توسط ایندومتاسین:
آلیسکایرن، بلاک کننده‌های گیرنده آنژیوتانسین II، مهارکننده‌های آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین، بتابلاکرها، اپلرنون، گلوکاگون، هیدرالازین، دیورتیک های لوپ، ماسیمورلین، میفامورتید، دیورتیک های نگه‌دارنده پتاسیم، پروستاگلاندین ها (چشمی)، سالیسیلات ها، مهارکننده‌های اختصاصی باز جذب سروتونین، سینکالید، تیازید و دیورتیک های شبه تیازیدی
کاهش اثرات ایندومتاسین توسط داروها:
عوامل کمپلکس کننده صفراوی، برملانوتید، سالیسیلات ها
افزایش اثرات داروها توسط ایندومتاسین:
مشتقات 5-آمینوسالیسیلیک اسید، داروهای با خاصیت ضد پلاکت، آلیسکایرن، آمینوگلیکوزیدها، آمینولوولینیک اسید (موضعی و سیستمیک)، داروهای ضد انعقاد، آپیکسابان، بمیپارین، مشتقات بیس‌فسفونات ها، سفالوتین، کلاژناز (سیستمیک)، سیکلوسپورین (سیستمیک)، دابیگاتران اتکسیلات، دفراسیروکس، دئوکسی کولیک اسید، دسموپرسین، دکس ایبوپروفن، دیگوکسین، دروسپیرنون، ادوکسابان، انوکساپارین، اپلرنون، هالوپریدول، هپارین، ایبریتومومب تیوکستان، لیتیم، متفورمین، متوترکسات، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (اختصاصی COX2)، اوبینوتوزومب، اوماستاکسین، پورفیمر، دیورتیک های نگه‌دارنده پتاسیم، پرالاترکسات، کینولون ها، ریواروکسابان، سالیسیلات ها، تاکرولیموس (سیستیمک)، فراورده‌های تنوفوویر، داروهای ترومبولیتیک، تیلودرونات، تولپریسون، تریامترن، اوروکیناز، ونکومایسین، ورتپورفین، آنتاگونیست های ویتامین کا
افزایش اثرات ایندومتاسین توسط داروها:
آکالابروتینیب، آسه‌متاسین، الکل (اتیل)، بلاک کننده‌های گیرنده آنژیوتانسین II، مهارکننده‌های آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین، کورتیکواستروئیدها (سیستمیک)، سیکلوسپورین (سیستمیک)، داساتینیب، دکس کتوپروفن، دیکلوفناک (سیستمیک)، امولسیون چربی (برپایه روغن ماهی)، فلبیناک، فلوکتافنین، گلوکزآمین، گیاهان (با خاصیت ضد پلاکت و ضد انعقاد)، ایبروتینیب، اینوترسن، کتورولاک (سیستمیک و نازال)، لیماپروست، دیورتیک های لوپ، مورنیفلومات، مولتی ویتامین‌ها/ فلوراید (حاوی ویتامین‌های آ، دی، ای)، مولتی ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامین‌های آ، دی، ای، کا و فولات و آهن)، مولتی ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامین‌های آ و ای، فاقد آهن)، نفتازون، اسیدهای چرب امگا 3، پلوبیپروفن، پنتوسان پلی سولفات سدیم، پنتوکسی فیلین، فنیل بوتازون، پروبنسید، آنالوگ‌های پروستاسیکلین، مهارکننده‌های اختصاصی باز جذب سروتونین، مهارکننده‌های باز جذب نوراپی نفرین/ سروتونین، سدیم فسفات، تالنیفلومات، تنوکسیکام، تیازید و دیورتیک های شبه تیازید، تیپراناویر، تولپریسون، داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای (آمین نوع سوم)، ویتامین ای (سیستمیک)، زالتوپروفن، زانوبروتینیب
تداخل با غذا:
مصرف همراه با غذا ممکن است سرعت جذب را کاهش دهد اما بر مقدار جذب مؤثر نیست . پیک غلظت پلاسمایی ممکن است در مصرف با غذا به تأخیر بیفتد .
راهکار: جهت کاهش عوارض گوارشی با شیر یا غذا مصرف شود.
هشدار ها ایندومتاسین
اين دارو در موارد زير بايد با احتياط فراوان مصرف شود.
بيماري التهابي يا اولسراتيو قسمت فوقاني يا تحتاني مجراي گوش (شامل بيماري
Crohn، ديورتيكوليت، قرحه گوارشي، كوليت اوسراتيو) ، هموفيلي يا ساير اختلالات خوني شامل اختلالات عملكرد انعقادي يا پلاكت‌ها، عيب‌كار كليه، استوماتيت، بيماران سالخورده(به علت عوارض كليوي و كبدي) بيماراني كه احتمال بروز خونريزي و زخم گوارشی در آنها زياد مي‌باشد. و افسردگي رواني يا ساير آشفتگي‌هاي رواني ، خونريزي از ناحيه ركتوم و آنوس هموروئيد، التهاب و ضايعات ركتوم و آنوس و التهاب ركتوم.
دارو های هم گروه ایندومتاسین
دیکلوفناک
دیفلونیسال
اتودولاک
فنوپروفن
فلوربی پروفن
ایبوپروفن
کتوپروفن
کتورولاک
مکلوفنامیک اسید
مفنامیک اسید
ملوکسیکام
نابومتون
ناپروکسن
اکساپروزین
پیروکسیکام
سولینداک
تولمتین
منبع: