سرویس MobileMe
اپل در iOS 2، علاوه بر موارد فوق، سرویس ابری خود را نیز معرفی کرد؛ سرویسی که جایگزین Mac شده و همگام‌سازی یکپارچه ایمیل، تقویم و لیست مخاطبان را برای کاربر فراهم می‌کرد. شایان ذکر است که MobileMe هیچ‌گاه با استقبال عمومی رو‌به‌رو نشد. این عدم استقبال هم ناشی از دو دلیل بود؛ حق اشتراک سالانه ۹۹ دلاری آن و نامطئن بودن سرویس در روزهای اول دو دلیل اصلی شکست این سرویس بودند
سیستم‌عامل iOS 2، در کنار iPhone 3G منتشر شد برای همین طبیعتا آمادگی پشتیبانی از سخت‌افزارها و ویژگی‌های جدید این مدل، مانند A-GPS و 3G را داشت.
بروز رسانی‌های iOS 2
متأسفانه، iOS 2، نسخه باثباتی محسوب نمی‌شد. بسیاری از کاربران، مشکلاتی مانند شارژدهی کم باتری، مشکلات اجرای اپلیکیشن و قطع شدن تماس‌ها را تجربه کردند. همه این مشکلات هم در فاصله میان دو نسخه 2.0.1 و 2.0.2 رخ داد که انتشار آن‌ها در زمانی زودتر از انتظار انجام شده بود. نسخه2.1 در سپتامبر ۲۰۰۸ و برای رفع مشکلاتی که پیش‌تر بیان شد انتشار یافت و مجموعه زیادی از باگ‌های iOS را ترمیم کرد. علاوه بر این همگام‌سازی دستگاه با آیتونز را سریع‌تر از گذشته کرد.
در نوامبر همان سال iOS 2.2 منتشر شد. این به‌روزرسانی، کام کاربران نقشه را شیرین‌تر کرد؛ با این نسخه، ویژگی‌های Street View، مسیریابی برای پیاده‌روی و نقشه مسیرهای حمل‌ونقل عمومی به گوگل مپ اضافه شدند.
iOS 3: نسخه‌ای به کام ویژگی‌ها
نسخه سوم iOS همراه با iPhone 3GS، در ژوئن ۲۰۰۹ معرفی شد. این نسخه از iOS همانند آیفون 3GS امکانات برجسته‌ای نسبت به نسل قبل خود نداشت. درمقابل، اپل با فهرستی بلندبالا از قابلیت‌ها و اپلیکیشن‌ها، سعی کرده بود کمبود‌های موجود در iOS را جبران کند که در ادامه به بعضی از این موارد اشاره می‌کنیم.
Cut و Copy و Paste
با انتشار iOS 3، اپل، عملکرد انتخاب متون جدیدی را ارائه کرد که با صفحات لمسی به‌خوبی سازگار بود. البته این موضوع از جمله مواردی محسوب می‌شد که در آن عملکرد قلم‌نوری بهتر از انگشت است. ترکیب خاص اپل در این مورد، شامل ذره‌بین معروف بزرگنمایی متون و دستگیره‌ی لغزشی انتخاب متن بود که علاوه بر اینکه مانند سایر ویژگی‌های iOS به‌خوبی با تاچ سازگار بودند که در رابطه با کاربردپذیری نیز گوی سبقت را از رقیبان خود ربود. همانند سایر ویژگی‌ها و امکانات معرفی‌شده در iOS 3، این ویژگی نیز مدتها بعد از زمانی که کاربران انتظار آن را داشتند وارد iOS شد؛ اپل در این مدت، تلاش می‌کرد که رابط کاربری و این ویژگی را به استاندارد بالایی که مد‌نظر داشت برساند.
ویژگی جستجوی Spotlight
کاربران مک، Spotlight را به‌خوبی می‌شناسند؛ اسپات‌لایت در حقیقت یک جستجوگر قدرتمند بود که کاربر را قادر به کاوش موارد مختلف در گوشی‌های اپل می‌کرد.
یافتن فایل و محتوای مورد نظر در iOS در حال تبدیل شدن به کاری سخت و طاقت‌فرسا بود. از این‌رو وجود یک سیستم جستجوی جامع برای جستجوی گوشه و کنار دستگاه اجتناب‌ناپذیر بود. Spotlight به کاربران iOS اجازه می‌داد که با کشیدن صفحه‌اصلی به سمت راست و با کمک تکست‌باکس ظاهر شده، در لیست مخاطبان، ایمیل‌ها، تقویم، نوت‌برداری‌ها و لیست آهنگ‌های خود به‌دنبال هر چیزی بگردد. بعدها امکانات دیگری به Spotlight اضافه شدند و تکامل در آن را شاهد بودیم. اما اپل ویژگی وارد کردن متن در صفحه اصلی و جستجوی عبارت در تلفن را «بلاخره به iOS اضافه کرد». امکانی که مدتها به‌عنوان یکی از ویژگی‌های عادی و متداول در بلک‌بری، پالم، WebOS و ویندوز موبایل شناخته می‌شد.
راه‌اندازی سرویس اعلان (Notification) برای اپلیکیشن‌های Third Party
با اینکه وعده راه‌اندازی این سرویس در iOS 2، به کاربران داده شده بود ولی تا زمان انتشار iOS 3، خبری از آن نبود. اما در همان شرایط نیز، سرویس اعلان‌های پلتفرم اپل، همچنان نسبت به رقبا پیشتاز بود. سرویس نوتیفیکشن‌ها، قادر به نمایش فهرستی از اعلان‌های مرتبط با نرم‌افزارهای مختلف بود. این ویژگی، سرانجام قربانی محبوبیت خود شد و نمایش پی‌در‌پی پنجره‌های اعلان آن کاربران را آزار می‌داد.
اپل، پشتیبانی از MMS را نیز به iOS 3 اضافه کرد. هرچند که تا میانه‌های سال ۲۰۰۹، این ویژگی، نسبت به سایر امکانات iOS، اهمیت کمتری میان کاربران داشت. سایر ویژگی‌های معرفی‌شده در iOS 3، به‌صورت فهرست‌وار عبارت بودند از:
ضبط ویدئو
صفحه‌کلید سازگار با حالت افقی دستگاه
اپلیکیشن ضبط صدا
حذف فایل‌ها از راه دور
بخش صدای بلوتوث و استریو
قابلیت اتصال به اینترنت ازطریق دستگاه‌های USB
در حقیقت iOS 3، بیشتر به جبران ضعف‌های مهم و بررسی شکایات کاربران از سرویس‌های نسخه‌های قبلی پرداخته بود.
ویژگی مهم دیگری که به iOS 3، اضافه شد، شماره‌گیری صوتی بود. این ویژگی بیشتر شبیه به یک کنترل صوتی بود چراکه علاوه بر شماره‌گیری مخاطبان، می‌توانست موسیقی خاصی را اجرا کرده یا آن را شناسایی کند. Voice Control، در هنگام معرفی، از زبان‌های زیادی پشتیبانی می‌کرد، موضوعی که با سیاست کلی iOS، یعنی گسترش هرچه بیشتر، کاملاً همخوانی داشت. در مجموع iOS 3، بیشتر به پر کردن خلاء ویژگی‌ها و امکانات توجه کرده بود. علاوه بر موارد فوق، iOS 3، ویژگی‌های تازه‌ای داشت که حتی در اولین عرضه، از ویژگی‌های مشابه موجود در سایر پلتفرم‌ها پیشی گرفتند. بعضی از این ویژگی‌های عبارت بودند از:
لمس صفحه‌نمایش برای فوکوس در اپلیکیشن دوربین
امکان خریداری مستقیم فیلم، سریال‌های تلویزیونی و کتاب از آیتونز و ازطریق دستگاه
ویژگی نظارت والدین برای نظارت بر موارد موجود در فروشگاه‌ها
ویژگی Find My iPhone، برای ردگیری دستگاه‌های گم شده یا به سرقت رفته
امکان خرید ازطریق اپلیکیشن‌های واسطه
پشتیبانی کامل از بلوتوث و لوازم جانبی مرتبط با داک برای اتصال‌های دو‌طرفه و P2P
پشتیبانی از اجرای اپلیکیشن آی‌پاد در نرم‌افزارهای واسطه (Third Party)
اپلیکیشن قطب‌نما (عرضه در آیفون 3GS)
ویژگی تکمیل خودکار فیلدها (Autofill) در سافاری
اضافه شدن تعداد زیادی API به SDK برای بهره‌مندی از مزیت‌های سازگاری‌های آیفون
پس از این که iOS 1، پلتفرم جدید اپل را در بازار مستقر کرد و iOS 2، پای اپلیکیشن‌ها را به iOS باز کرد، iOS 3، در حقیقت به جبران ضعف‌های مهم و بررسی شکایات کاربران از سرویس‌های نسخه‌های قبلی پرداخت. اپل با به‌روزرسانی‌های مداوم خود، نه‌تنها تلاش کرد که به از نظر امکانات سیستم‌عامل خود را به رقبا نزدیک کند، بلکه تلاش نمود، سیستم‌عاملی ارائه کند که نسبت به سایرین پیشتاز نیز باشد. تا این مرحله، اپل به‌خوبی iOS را به جلو رانده بود و فقط چند نقص مهم مانند عدم پشتیبانی از چندوظیفگی در آن را وجود داشت.
بروز رسانی‌های iOS 3
چند ماه بعد از عرضه‌ی نسخه‌ی سوم، اپل نسخه 3.1 را منتشر کرد که چند ویژگی دیگر مانند قفل‌کردن از راه دور، امکان دانلود زنگ، ترکیب هوشمندانه موزیک و Voice Control ازطریق بلوتوث را به iOS اضافه کرد. در فوریه ۲۰۱۰ نیز نسخه 3.1.3 منتشر شد که نسخه نهایی سیستم‌عامل را برای آیفون 2G و آی‌پاد تاچ عرضه می‌کرد.
: آیپد وارد می‌شود
حالا زمان مناسب فرا رسیده بود و iOS روی گجت‌هایی با صفحه بزرگ‌تر نیز اجرا شود. مانند دوره‌های قبل که اپل کار مشابهی برای سازگاری iOS با دستگاه‌های اصلی خود انجام می‌داد، این‌بار نیز با انتشار یک بروز رسانی جدید، خود را برای ملاقات با آیپد مهیا کرد. هدف اصلی از انتشار iOS 3.2 در حقیقت همین مسئله بود؛ سفارشی‌سازی iOS برای سازگاری با صفحه‌نمایش بزرگ‌تر آیپد و مواردی چون صفحه‌اصلی گسترده‌تر (Landscape)، پنجره‌های اعلان جدید چیزهایی بودند که اپل با انتشار نسخه‌ی جدید به‌دنبال آن بود.
در ادامه با چند تغییر iOS که با آیپد مرتبط بودند آشنا خواهیم شد:
الگوهای جدید رابط‌کاربری برای صفحه‌نمایش بزرگ‌تر
برای اینکه iOS روی آیپد اجرا شود، اپل به استفاده از رابط‌کاربری آیفون قناعت نکرد، بلکه تغییرات خاصی را برای صفحه‌نمایش جدید در نظر گرفت. یکی از مهمترین تغییرات انجام شده، اضافه کردن یک اسلاید‌بار در سمت چپ صفحه بود. معمولاً هر اپلیکیشنی، دارای فهرستی از محتویات است که با کلیک روی کلیدی خاصی نمایش داده شود و پس از آن می‌توان آن را حذف کرد. اپل کلید موردنظر را در اغلب اپلیکیشن‌های آیپد حذف کرد و به جای آن یک لیست در سمت چپ اپلیکیشن‌ها اضافه کرد.
با این کار، کلید بازگشت (Back) نیز در مواردی حذف شد؛ در تصویر بالا این مورد در اپلیکیشن Note مشاهده می‌شود. علاوه بر این، کاربر قادر بود تا با چرخاندن آیپد، اپلیکیشن را به‌صورت تمام صفحه مشاهده کند. با این کار، لیست محتویات مخفی شده و کلید نمایش آن ظاهر می‌شود. اپل، علاوه بر این پنجره‌های محاوره‌ای اعلان را به سراسر سیستم عامل اضافه کرد. امکانی که کاربران آیفون پیش‌تر در صفحات مختلف، دراختیار نداشتند.
طراحی جدید اپلیکیشن‌ها
در کنار تغییرات دیگر iOS، بعضی از اپلیکیشن‌های iOS محور، به‌صورت اختصاصی برای آیپد تغییر پیدا کردند. اپل همچنین ردیفی اختصاصی برای بوک‌مارک‌ها به سافاری آیپد اضافه کرد. نمایش آبشاری اپلیکیشن‌ها در اپ‌استور، سازماندهی تصاویر در پشته‌هایی با قابلیت درج تصاویر دلخواه و مشاهده پیش‌نمایش آن‌ها در اپلیکیشن Photos، ساده‌سازی اپلیکیشن موزیک با رابط‌کاربری مشابه آیتونز و دو ردیفه شدن بخش تنظیمات از دیگر تغییرات اختصاصی اعمال شده روی iOS بودند. اساسا با تغییراتی از این دست، اپلیکیشن‌هایی که پیش از این روی صفحه‌نمایش ۱۰۲۴ در ۷۲۸ پیکسلی آیپد کشیده شده و زشت به نظر می‌رسیدند به‌خوبی با آن سازگار شدند.
منبع :