چغندر و لبو هر دو گیاهانی از خانواده اسفناجیان هستند که به علت شباهت‌های زیادی که دارند ممکن است با هم اشتباه گرفته شوند. اما فرق چغندر با لبو در چیست؟
چغندر و لبو یا همان چغندر قرمز پخته شده دو گیاه متفاوت هستند که در اکثر اوقات با هم اشتباه گرفته می‌شوند. در این مقاله قصد داریم بدانیم فرق چغندر با لبو از نظر طبیعت، کاربرد، فواید و مضرات چیست؟ با ما همراه باشید.
چغندر چیست؟
از جمله ویژگی‌های چغندر می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- به انگلیسی beetroot نامیده می‌شود و نام علمی آن Beta vulgaris است
- گیاهی از خانواده اسفناجیان بوده و طبیعتی گرم و تر دارد
- میوه و برگ آن مورد استفاده قرار می‌گیرد
- از میوه چغندر به عنوان یک غذای لذیذ و خوشمزه و از برگ آن به عنوان سبزی آش و بورانی استفاده می‌شود
- در رنگ‌های زرد، سفید و قرمز یافت می‌شود
- می‌توان آن را به صورت خام یا پخته مصرف کرد
- این گیاه سرشار از ویتامین‌ها و مواد معدنی بوده و همچنین مقادیر زیادی هیدرات‌های کربن، چربی و قند دارد
- اشتهاآور است
لبو چیست؟
ویژگی‌های لبو را می‌توان این موارد دانست:
- لبو به انگلیسی boiled-beetroot نامیده می‌شود
- نام دیگر آن شلغم خونین است
- این گیاه خوشمزه در واقع همان ریشه چغندر به حساب می‌آید؛ به عبارت دیگر، چغندر قرمز پخته شده را لبو می‌نامند
- به علت رنگ‌دانه‌ای به نام بتالین، رنگ لبو قرمز است
- لبو یکی از سالم‌ترین سبزیجات است و طرفداران زیادی دارد
- این گیاه حاوی مقادیر زیادی از مواد آلی از جمله روی، مس، منیزیم، فسفر، ویتامین B6 و تیامین است
- از لبو برای درمان بسیاری از بیماری‌ها از جمله کم‌خونی، دیابت و بیماریهای قلبی استفاده می‌شود
- لبو وزن را کاهش می‌دهد.
فرق چغندر با لبو
تفاوت‌های این دو گیاه را در زیر مقایسه کرده‌ایم:
فرق چغندر با لبو از نظر طبیعت
- چغندر: گرم و تر
- لبو: معتدل
فرق چغندر با لبو از نظر کاربرد
کاربردهای چغندر
- ایجاد درخشندگی در لب‌ها
- شفاف و درخشان شدن مو
- برطرف کردن هاله سیاه دور چشم
- برطرف کردن خطوط تیره دور گردن
کاربردهای لبو
- جایگزین به صرفه‌ای به جای زعفران
- جایگزین مفیدی به جای رب
- شربت لبو
- چای لبو
خواص چغندر و لبو
خواص چغندر
- درمان کننده بیماری جذام
- تقویت کننده مغز
- تقویت کننده حافظه و اعصاب
- جلوگیری از بروز کم‌خونی
- پاک کننده کبد، کلیه و کیسه صفرا
- تصفیه کننده خون و بهبود جریان خون
- اشتهاآور
- آرام‌بخش
- دافع اسید اوریک
- مقوی
- ملین
- کاهنده چربی خون
- بهبود طحال
- دافع سنگ کلیه
- درمان کننده یبوست
- درمان کننده التهاب مجاری ادرار
- درمان کننده بواسیر
- کمک به درمان بیماریهای پوستی
- دافع بلغم
- استفاده در استعمال خارجی (پانسمان تاول و درمان زخم)
- دافع سموم بدن
- تسکین‌دهنده درد گوش
- رفع شوره موی سر
- کاهنده درد دندان
- درمان کننده سیاتیک
- سرشار از ویتامین‌های A، B و C
- درمان کننده سردرد
- رفع درد لگن و پایین تنه
- درمان رعشه
- افزایش تعداد اسپرم و افزایش حرکت اسپرم
- درمان کننده سرماخوردگی و آنفولانزا
- جلوگیری از ابتلا به سرطان ریه، سرطان پوست، سرطان خون و سرطان سینه
- درمان کم‌کاری تیروئید
خواص لبو
- کاهنده فشارخون
- کاهنده خطر ابتلا به بیماری‌ها قلبی و عروقی
- پیشگیری از سرطان
- کمک به بهبود سلامت کبد
- افزایش سطح انرژی
- کمک به بهبود التهاب کلیه
- منبعی سرشار از فولات و بتالین
- کمک به بهبود سلامت مغز
- تنظیم کننده قند خون
- بهبود گوارش
- کاهنده کلسترول بد
- مفید برای خانم‌های باردار
- درمان کننده کم‌خونی
- بهبود سلامت جنسی
- پیشگیری از آب مروارید
- تقویت استخوان‌ها و دندان‌ها
- کمک به کاهش وزن
- افزایش میزان آنتی‌اکسیدان
- ضد پیری
- بهبود سلامت پوست
- پیشگیری از پوکی استخوان
- جلوگیری از رشد سلول‌های تومور
- جلوگیری از سکته مغزی
- جلوگیری از مشکلات تنفسی
- جلوگیری از رخ دادن دژنراسیون ماکولا
- بهبود فرآیند رشد بدن
- پایین آورنده تب
- کمک به التیام یافتن زخم‌ها و کبودی‌ها
- کاهش علائم سندروم پیش از قاعدگی
- درمان با استرس
- درمان آرتریت
- سم‌زدایی بدن
- دارای خواص ضدالتهابی غیراستروئیدی
- بهبود عملکرد شناختی
- کمک به پیشگیری از زوال عقل
مضرات چغندر و لبو
چغندر
- ناراحتی معده و دل‌پیچه در اثر مصرف بیش‌ازحد
- سو هاضمه در اثر مصرف بیش‌ازحد
- افزایش قند خون
- ایجاد حساسیت در کودکان (استفراغ و دل‌پیچه)
- خارش
- سرگیجه
- مشکل در سوخت و ساز آهن
لبو
- بالا رفتن عنصر آهن و مس در اثر مصرف بیش از حد لبو
- قرمز شدن ادرار (بیتوریا)
- تهوع و اسهال در اثر مصرف بیش‌ازحد
- تغییر رنگ مدفوع
- جوش زدن صورت
- سنگ کلیه در اثر مصرف زیاد
- کاهش سطح کلسیم
- گرفتگی تارهای صوتی
- جهش در سطح قند خون
تفاوت چغندر با لبو
سایت ستاره
طبع به چیست و مصلحات آن چه موادی هستند؟
طبع به گرم و خشک رو به معتدل است و برای افراد با طبع‌های مختلف، مفید است. در درمان بسیاری از بیماری‌ها “به” ، به خصوص مشکلات دستگاه گوارش و دستگاه ادراری مؤثر است.
به میوه‌ای از خانواده گلابی و سیب است این میوه ظاهری شبیه به سیب، با جنس و بافتی شبیه گلابی دارد؛ اما متراکم تر. “به” بسیار خوش‌عطر بوده و به همین دلیل از آن برای درست کردن شربت، مربای به و دمنوش به استفاده می‌شود. میوه “به” در دو نوع ترش و شیرین وجود دارد، اما نوع شیرین آن که خواص بیشتری از نظر طب سنتی دارد، مطلوب‌تر است. به‌طور کلی این میوه اگرچه به صورت خام نیز خوردنی است، اما اغلب از آن به صورت پخته شده در مرباها و برخی خورشت‌ها مانند خورشت به با آلو و رب انار، استفاده می‌کنند. در این مقاله سعی می‌کنیم بیشتر با این میوه پر خاصیت آشنا شویم و “طبع به” و خواص آن را بررسی کنیم.
طبع به چگونه است؟
طبع به گرم و خشک است، اما گرمای آن زیاد نیست و برخی از حکمای طب سنتی طبع آن را متمایل به معتدل دانستهاند. البته “به” ترش نسبت به نوع زرد و شیرین آن، سردی بیشتری دارد. به همین دلیل این میوه با طبایع مختلف، سازگار بوده و همه میتوانند از خواص آن بهره‌مند شوند. اما جالب است بداینم که طبع “تخم به” که به آن بهدانه میگویند و در درمان سرفه خشک از آن استفاده می‌شود، سرد و تر شناخته شده است.
مصلح به
در منابع طب سنتی، مصلحی که برای اغلب میوه‌ها مناسب دانسته شده، عسل است؛ “به” نیز از این قاعده مستثنا نیست. علاوه بر عسل، انیسون (بادیان رومی) نیز مصلح “به” معرفی شده است. کسانی که طبع گرمی دارند ممکن است در صورت مصرف زیاد مربای این میوه، دچار جوش صورت شوند که این افراد بهتر است در مصرف “مربای به” زیاده‌روی نکنند.
طریقه مصرف
همان‌طور که گفته شد استفاده از میوه “به”، به صورت خام معمول نیست و غالبا از پخته شده آن در تهیه انواع خوراک استفاده می‌شود. هرچند که برای برخی خواص داروئی آن مانند درمان اسهال و کاهش علائم رفلاکس معده، مصرف “به” خام، به دلیل خاصیت قابض بودن، اثرات بیشتری دارد. البته میوه “به” خام دیرهضم بوده و پخته شده و یا دمنوش آن نیز همین خواص را داراست و می‌توان با عوارض کمتر به این روش‌ها از آن استفاده کرد.
استفاده از “به”، به صورت دمنوش و مربا از روش‌های معمول و دلنشین برای استفاده از میوه “به” و بهره‌مند شدن از خواص آن است. از روش‌های دیگر استفاده از “به” طبخ آن به همراه گوشت و تهیه خورشت به می‌باشد؛ این خورشت در ایران از غداهای سنتی محسوب می‌شود و قدمتی چند صدساله دارد. اروپاییها نیز بر این باور هستند که “به” در هضم گوشت مؤثر است.
خواص به
از خواص میوه به، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.
- درمان بسياری از بيماری‌های گوارشی از جمله زخم معده، عفونت‌های روده‌ای و اسهال
- درمان سوزش ادرار
- تحریک کننده اشتها
- هضم غذا
- خوشبو کننده دهان و بدن
- جلوگيری از سقط جنين و موثر در زیبا شدن فرزند
- بهبود عملکرد مغز و ذهن
- کاهش غم و ایجاد حس نشاط
- تقویت کننده قلب، کبد و معده
- درمان تنگی نفس، سرفه خشک و سردردهای مزمن
- کاهش التهاب و خستگی چشم (می‌توان چند قاچ به تازه را روی پلک‌ها قرار داد.)
- کاهش خونریزی غیر معمول از رحم و همچنین بواسیر (به علت قابض بودن)
- ایجاد حس سیری – مفید برای افرادی که قصد کاهش وزن دارند (با داشتن مقادیر زیادی فیبر)
درمان گلودرد و سینه درد، رفع گرفتگی صدا، تببر، درمان اسهال و کمک به ترمیم زخم‌ها و سوختگیهای پوست نیز از خواص “دانه به” است. برای استفاده از خواص بهدانه چند عدد از آن را مدتی در دهان نگه داشته و مرتب بمكيد تا لعاب آن خارج شود. یا می‌توان تعدادی بهدانه را در آب ریخته و پس از چند ساعت از لعاب آن استفاده كرد.
سخن آخر
در این مقاله با طبع، مصلحات و خواص “به” از دید طب سنتی آشنا شدیم. اما لازم به ذکر است که “میوه به” در طب مدرن نیز دارای اثرات بی‌نظیری از جمله پیشگیری از سرطان، کاهش کلسترول و فشار خون بالا و کاهش احتمال ابتلا به بیماریهای قلبی و عروقی است. نکته‌ای که باید در نظر داشت این است که بهتر است هنگام خرید این میوه، نوع زرد و رسیده آن را انتخاب کنید که با انواع طبعها سازگارتر است.
طبع به
سایت ستاره