۴ مرحله درخواست افزایش حقوق و برخی بایدها و نبایدها: آیا به نظرتان حقوقی که میگیرید با زحمات و ارزشتان مطابقت دارد؟ از کجا میتوانید بفهمید که ارزشتان برای سازمان چقدر است؟ آیا ارزش شما بهخاطر ویژگیهای شخصیتی شماست یا کاری که انجام میدهید؟
پیش از درخواست و اقدام به مذاکره برای افزایش حقوق، باید به چنین سؤالاتی فکر کنید. بسیاری از افراد بر اساس ارزشی که برای خودشان قائلند انتظار پاداش دارند. بر این اساس، بسیاری از افراد فکر میکنند یا دستِکم بر این باورند که هرچه درآمد بیشتری داشته باشند، موفقترند یا هرچه در شغلشان بهتر عمل کنند، انسان بهتری هستند.
در دنیای واقعی چنین ارزیابیهایی بینتیجه و مانعی در مسیر مذاکرهای موفقیتآمیز برای افزایش حقوق است.
شما باید در ارزیابی پاداش و مزایای خود این موضوع را نظر داشته باشید که حقوق شما بر مبنای ارزشی که برای سازمان خلق میکنید و همینطور نرخ بازار آن شغل تعیین میشود، نه براساس قابلیتها، حقوقی که در شرکت پیشین میگرفتید، نیازهای مالیتان یا حقوقی که رفیقتان در بخش حسابداری میگیرد. نکتهی مهم چیزی است که به سازمان عرضه میکنید. اگر از نقطهنظر دیگری وارد مذاکره شوید، عینیت و واقعبینی کافی را برای ایجاد یک بنیان محکم نخواهید داشت.
مسئلهی مهمی که باید در نظر بگیرید، سیاست شرکت یا سازمانتان نسبت به چنین درخواستی است. برخی سازمانها نظام معینی برای افزایش حقوق دارند مثلا سالی یک بار بر مبنای فرمولهای مشخص و ارزیابی کارکنان حقوق را افزایش میدهند. در چنین سازمانهایی افزایش حقوق به روشهای متفاوت، اگر غیرممکن نباشد، به ندرت رخ میدهد و حتی ممکن است که به تلاش برای افزایش حقوق به روشهای غیرمعمول روی خوشی نشان داده نشود.
اگر شرکت شما روش خاص و ثابتی برای افزایش حقوق دارد، احتمال اینکه تلاش و مذاکره برای افزایش حقوق به نتیجه برسد ناچیز است. در چنین موقعیتی صبر کنید تا زمان ارزیابی برسد و خود را با دادههای عینی و تکنیکهای مذاکرهای که در ادامه معرفی میکنیم، مجهز کنید.
شما باید برای تعیین ارزش خود برای سازمان، تحقیق کنید. همچنین باید زمانبندی داشته باشید و خودتان را برای مذاکره آماده کنید. هر چه از موجه و منطقی بودن خواستهی خود مطمئنتر باشید، احتمال رد شدن آن کمتر است. برخی از موضوعاتی که باید در تحقیقتان در نظر بگیرید عبارتند از:
نکته: سعی کنید که نه تنها حقوق دریافتی بلکه حقوق، مزایا و پاداش را بهطور کلی ارزیابی کنید. ارزش کلی بستهی پیشنهادی شرکت را در مقایسه با متوسط صنعت و پیشنهاد رقبای مهم محلی در نظر بگیرید.
پس از اینکه ارزش شغلتان را مشخص کردید، تعیین کنید که مهارتها، قابلیتها و تجربیاتتان در این میان چه نقشی دارند. این کار دید خوبی نسبت به میزان ارزشی که بهکار اضافه میکنید، میدهد. سعی کنید عناصر قابلِلمس، گیرا و مجابکنندهای را که شما را از دیگر اعضای سازمان متمایز میکنند، پیدا کنید. اطلاعاتی در زمینههای زیر گردآوری کنید:
هدف اصلی این است که ارزشتان را به سازمان نشان دهید و ثابت کنید که به راحتی قابلِجایگزینی نیستید. احتمالا افرادی وجود خواهند داشت که با شرایط و نیازمندیهای لازم برای این شغل همخوانی داشته باشند، بنابراین شما باید بر ارزش افزودهای که ایجاد میکنید، تأکید نمایید. حتی اگر هماکنون به دنبال افزایش حقوق نیستید، بیشک گردآوری اطلاعاتی دربارهی دستاوردها و روشهای گوناگونی که از طریق آنها برای سازمان خلق ارزش کردهاید، در آینده به دردتان خواهد خورد.
اگر به حقوق بیشتری نیاز دارید اما پس از بررسی واقعگرایانهی موقعیتتان به این نتیجه رسیدید که احتمال موافقت با درخواستتان زیاد نیست، دو راهکار پیشِرو خواهید داشت:
-تقاضای مسئولیت بیشتری بکنید. با افزایش نیازمندیهای شغل و به دنبال آن ارزشتان برای سازمان، دریافت حقوق بیشتر منطقی است.
-درخواست پاداش یا افزایش حقوق را بر اساس عملکردتان بدهید. وقتی استاندارد بالایی را برای خود در نظر بگیرید، ارزشتان برای سازمان بیشتر میشود. دریافت پاداش به دلیل عملکرد باکیفیت تصمیم معقولی است.
گام بعدی در مذاکره برای افزایش حقوق، زمانبندی است. درخواست افزایش حقوق در میانهی رکود اقتصادی یا هنگامی که سازمان با مشکلات مالی مواجه است، نتیجهی دلخواهتان را به همراه نخواهد داشت. شما باید از وضعیت مالی سازمانتان آگاه باشید و متناسب با آن اقدام کنید. بد نیست که نکتههای زیر را در نظر بگیرید:
نکته:
اگر زمان برای درخواست افزایش حقوق مناسب نیست، میتوانید برای مزایایی مانند مدت تعطیلات، ساعت کاری انعطافپذیر، مالکیت سهام شرکت یا ایجاد فرصتی برای پیشرفت حرفهای، مذاکره کنید.
پس از برنامهریزی و آمادهسازی، اکنون نوبت به مذاکره میرسد. فرایند مذاکره برای بسیاری از افراد دلهرهآور و ناخوشایند است اما فراموش نکنید که مدیران و رئيستان هم احساس خوبی به آن ندارند. با یادآوری این نکته بر ترس و اضطرابتان غلبه کنید.
مذاکرهی موفق به معنی برد، باخت یا کوتاه آمدن نیست، بلکه به معنای همکاری دوسویه است. به همین دلیل است که شما باید مدت زیادی را صرف آمادهسازی خودتان کنید. شما خوب میدانید که چه میخواهید و شایستهی چه هستید. اکنون باید موقعیت خود را به گونهای برای کارفرمایتان توصیف کنید که نیازهای هر دو طرف برآورده شود و هر دو طرف در پایان مذاکره احساس رضایت داشته باشید.
بهترین راه برای رسیدن به این هدف این است که برای موانع احتمالی آماده باشید. خودتان را جای کارفرمایتان بگذارید و موارد و نکاتی را که برای او اهمیت دارند شناسایی کنید. از خود بپرسید «رئیسم چطور افزیش حقوق من را برای رئيسش توجیه خواهد کرد؟»
نکته:
این پرسشها به این منظور طراحی شدهاند که درک درستی از بهترین جایگزینهای شما و رئیستان برای رسیدن به توافق در مذاکره، به شما بدهند. اگر جایگزینهای قدرتمندی داشته باشید (فرصتهای بیشتری برای موافقت با درخواست افزایش حقوقتان خواهید داشت) و در مقابل جایگزینهای رئیستان چندان قوی نباشند (جایگزین کردن شما برای سازمان دشوار است)، میتوانید استراتژی کمی سختگیرانهتر را در مذاکره بهکار بگیرید. برای تعیین طرح و رویکرد مذاکراتتان، باید جایگزینهای گوناگونی را در نظر بگیرید.
منبع: