تشخیص اختلالات تیروئید
پزشکان معمولا با انجام آزمایش هایی، سابقه پزشکی بیمار را بدست می آورند و برای تحلیل به آزمایشگاه می فرستند. رایج ترین آزمایش خون، آزمایش تی اس اچ (TSH) است و مقدار این ماده (TSH) در خون را مشخص می کند. اگر نتیجه آزمایش، TSH خون را بیش از حد نرمال نشان دهد، بیمار به احتمال زیاد به هیپوتیروئیدیسم یا کمکاری تیروئید مبتلا است. اگر میزان TSH زیر حد طبیعی باشد، ممکن است بیمار دچار پرکاری تیروئید یا کم کاری تیروئید باشد. برای تایید تشخیص یا تعیین علت، علاوه بر آزمایش خون، تست های اتوآنتیبادی T3 و T4 و تیروئید نیز انجام می گیرد. پزشک ممکن است یک آزمایش کامل تیروئید را انجام دهد و سطح آنتی بادی های T3 و T4 ، TSH و تیروئید را آزمایش کند تا سلامت و فعالیت غده تیروئید را به طور کامل مشخص کند. همچنین ممکن است تست هایی برای بررسی سطح کلسترول، آنزیم های کبدی، پرولاکتین و سدیم انجام شود.
عوامل خطر برای اختلالات تیروئید
جدا از برخی اختلالات و داروها، عوامل خطر دیگر عبارتند از:
در صورت داشتن شرایطی مانند سندرم ترنر یا بیماری های خود ایمنی مانند لوپوس یا روماتیسم، افراد در معرض خطر ابتلا به اختلال تیروئید هستند.
خطر کم کاری تیروئید در افرادی که سابقه خانوادگی بیماری تیروئید و یا بالای 60 سال سن دارند بیشتر است.
این بیماری معمولاً از سنین میانسالی به بعد روی زنان تأثیر می گذارد، اما ممکن است در هر سنی بروز کند.
اختلالات تیروئید در دوران بارداری و بعد از آن
افزایش نیاز به متابولیسم در دوران بارداری منجر به افزایش فعالیت تیروئید می شود. در یک مطالعه مشخص شد که 85 درصد از زنانی که باردار هستند و هورمون های جایگزین تیروئید مصرف می کنند، به طور متوسط در طی بارداری تا 47 درصد نیاز به مصرف بیشتر این داروها دارند. اگر کم کاری تیروئید در دوران بارداری رخ دهد، معمولاً ناشی از بیماری هاشیموتو است. بین 3 تا 5 زن از هر 1000 زن در دوران بارداری به این بیماری مبتلا می شوند. کم کاری تیروئید کنترل نشده خطر سقط جنین، زایمان زودرس و افزایش فشار خون در اواخر بارداری و یا پره اکلامپسی را افزایش می دهد. همچنین می تواند بر توسعه و سرعت رشد مغز تأثیر بگذارد. در زنانی که 6 ماه از دوران حاملگی خود را پشت سر گذاشتند خطر ابتلا به تیروئیدیت و کم کاری تیروئید بیشتر است.
آنچه در مورد پرکاری و اختلالات تیروئید می دانیم
پرکاری تیروئید یا تیروئید بیش فعال، هنگامی اتفاق می افتد که غده تیروئید بیش از حد هورمون تیروئید تولید کند. این بیماری بر تمام بدن تأثیر می گذارد. غده تیروئید، غده ای پروانه ای شکل در گردن است، هورمون هایی تولید کرده و وارد جریان خون می کند که رشد و متابولیسم بدن را کنترل می کنند. ترشح بیش از حد این هورمون ها می تواند بسیاری از کارکردهای بدن را تحت تأثیر قرار دهد.
چندین علت احتمالی و طیف گسترده ای از علائم بالقوه وجود دارد. معمولاً به آرامی شروع می شود، اما، در افراد جوان، این شروع می تواند ناگهانی باشد. پرکاری تیروئید با کم کاری تیروئید متفاوت است. “هایپر” به وجود بیش از حد هورمون تیروئید در سیستم گردش خون بدن اشاره دارد. “Hypo” به معنای خیلی کم است، یعنی فعالیت تیروئید و ترشح هورمون آن اندک است. تقریباً 1.2 درصد از مردم ایالات متحده (ایالات متحده) تیروئید بیش فعال دارند. احتمال ابتلا به این بیماری در زنان بیشتر از مردان است و معمولا در سن 60 سالگی به بعد رخ می دهد. بدون درمان، پرکاری تیروئید می تواند به طور جدی بر عملکردهای مختلف بدن از جمله قلب تأثیر بگذارد. با این حال، داروها به طور معمول می توانند با کاهش تولید هورمون تیروئید، ترشح بیش از حد آن را کنترل کنند.
پرکاری و اختلالات تیروئید در یک نگاه
در اینجا نکات کلیدی در مورد پرکاری و اختلالات تیروئید ذکر شده است. جزئیات بیشتر در مقاله اصلی جمع آوری شده است.
- پرکاری تیروئید هنگامی اتفاق می افتد که غده تیروئید هورمون زیادی تولید کند.
- بیماری گریوز شایعترین علت آن است.
- داروها معمولاً می توانند سطح هورمون را عادی كنند، اما درمان ممكن است 1 تا 2 سال طول بكشد.
- بدون درمان، پرکاری تیروئید می تواند عوارض شدیدی ایجاد کند.
- درصورت انجام درمان، فرایند بارداری نیز بدون مشکل خاصی انجام می شود.
علائم پرکاری و اختلالات تیروئید
علائم پرکاری و اختلالات تیروئید گسترده است و بین افراد مختلف، متفاوت است. بیماران مبتلا به پرکاری تیروئید خفیف غالباً از داشتن این بیماری غافل هستند زیرا هیچ علائمی وجود ندارد. بیشتر علائم این بیماری با افزایش میزان فرایند های متابولیک ارتباط دارند و شامل موارد زیر هستند:
- تورم در گردن ناشی از بزرگ شدن غده تیروئید یا گواتر
- عصبی بودن، تحریک پذیری، نوسانات خلقی و کاهش غلظت
- اسهال
- مشکل در تنفس
- خستگی و مشکل در خواب
- ضعف عضلانی
- بیش فعالی
- حساسیت بیش از حد به گرما، تعریق بیش از حد و پوست مرطوب
- افزایش اشتها
- افزایش حرکات روده و ادرار
- ناباروری و از دست دادن علاقه به رابطه جنسی
- خارش پوست همراه با ورم های بزرگ (کهیر)
- شل شدن ناخن ها
- مشکلات قاعدگی در خانم ها به ویژه پریودهای سبک تر یا عدم وجود پریود
- ضربان قلب شدید همراه با تپش قلب
- قرمزی کف دستها
- کاهش یا افزایش ناگهانی وزن
- لرزش دستها و تشنج خفیف یا لرز
بروز این علائم بین افراد متفاوت است و بیماران به ندرت دارای همه این علائم هستند. بیمارانی که علاوه بر پرکاری تیروئید به دیابت نیز مبتلا هستند ممکن است علائم دیابت شدید مانند خستگی و افزایش تشنگی را تجربه کنند. مبتلایان به بیماری های قلبی بیشتر در خطر آریتمی، نارسایی قلبی و سایر خطرات قلبی عروقی قرار دارند.
درمان پرکاری و اختلالات تیروئید
برخی از داروها علائم پرکاری و اختلالات تیروئید مانند مشکلات ضربان قلب را درمان می کنند، در حالی که برخی دیگر توانایی تولید هورمون تیروئید را هدف قرار می دهند. داروهای محدود کننده بتا تا زمانی که سایر درمان ها شروع به کار کنند، می توانند علائم را تسکین دهند. طبق اعلام موسسه ملی دیابت و گوارش و بیماری های کلیوی (NIDDK)، بیشتر افراد طی چند ساعت احساس بهتری خواهند داشت. داروهای ضد تیروئید غده تیروئید را از تولید بیش از حد تیروکسین یا تریودوتیرونین بازمی دارند. ممکن است از متیمازول یا پروپیلتوریورسیل (PTU) نیز برای درمان این بیماری استفاده شود. پس از شروع درمان، ممکن است چندین هفته یا ماه طول بکشد تا سطح هورمون در محدوده طبیعی تنظیم شود. به طور متوسط، کل زمان درمان بین 1 تا 2 سال است، اما می تواند مدت زمان بیشتری به طول بیانجامد. عوارض جانبی داروها شامل موارد زیر است:
- عکس العمل های آلرژیتیک
- کاهش گلبول های سفید و افزایش احتمال عفونت
- نارسایی کبد (به ندرت پیش می آید )
ید رادیواکتیو توسط سلولهای فعال موجود در تیروئید جمع آوری شده و از بین می روند و هیچ گونه عوارض جانبی گسترده ای در آن دیده نمی شود. دوز رادیواکتیویته موجود در ید بسیار کم بوده و مضر نیست. درمان رادیو ید برای زنان باردار یا شیرده مناسب نیست. زنان باید حداقل 6 ماه پس از معالجه از بارداری خودداری کنند و آقایان نباید حداقل تا 4 ماه فرزند داشته باشند. جراحی می تواند بخشی از غده تیروئید را از بین ببرد، اما این روش هنگامی کارآمد است که سایر روش های درمانی قابل انجام نیست. به عنوان مثال هنگام بارداری، سایر روش ها می توانند برای مادر و جنین سرطان زا باشند. پرهیز از مواد غذایی و سایر محصولات حاوی ید، مانند جلبک دریایی و برخی داروهای سرفه و مولتی ویتامین ها، می تواند مفید باشد.
علل بیماری پرکاری و اختلالات تیروئید
عوامل مختلفی می توانند باعث پرکاری و اختلالات تیروئید شوند.
بیماری گریوز
یک بیماری خود ایمنی و شایع ترین علت است که بیش از 70 درصد موارد را شامل می شود. علت بیماری گریوز مشخص نیست، اما اغلب در خانواده ها رخ می دهد و این اساس ژنتیکی این بیماری را نشان می دهد. بیماری گریوز بیشتر در زنان 20 تا 40 سال و به خصوص افراد سیگاری دیده می شود. این بیماری می تواند بر روی چشم ها تأثیر بگذارد و باعث بینایی مضاعف و تورم در چشم ها شود.
بیماری گره تیروئید
توده هایی که به نودِل معروف هستند در غده تیروئید ایجاد می شوند. مشخص نیست که چرا آنها توسعه می یابند. آنها ممکن است حاوی بافت غیر طبیعی تیروئید باشند، اما معمولاً خوش خیم یا غیر سرطانی هستند. آنها بر عملکرد منظم تیروئید تأثیر می گذارند و باعث ایجاد تیروئید بیش فعال می شوند. ممکن است تیروئید بزرگ شود، اما دردی وجود ندارد.
مصرف بیش از حد ید
؛ غده تیروئید، ید را از خون خارج می کند. ید از غذاهایی مانند غذاهای دریایی، نان و نمک تهیه می شود. غده تیروئید از ید برای تولید هورمون های تیروئید استفاده می کند. دو هورمون مهم، تیروئید تیروکسین (T4) و تریودوتیرونین (T3) هستند. مصرف ید اضافی در مکمل ها باعث تولید بیش از حد این هورمون ها در تیروئید می شود. بیمارانی که به عنوان یک درمان، هورمون تیروئید دریافت می کنند، لازم است به طور مرتب با پزشک خود در تماس باشند تا مطمئن شوند که از دوز مناسب داروی تیروئید استفاده می کنند.
داروهای اختلالات تیروئید
برخی از داروهای مورد استفاده در درمان مشکلات قلبی حاوی مقدار زیادی ید هستند. آنها ممکن است باعث ایجاد تغییر در عملکرد تیروئید شوند. این داروها شامل آمیودارون و لیتیوم است که برای درمان اختلال دو قطبی استفاده می شود.
تیروئیدیت و اختلالات تیروئید
التهاب تیروئیدی که غالباً ناشی از عفونت ویروسی است. علائم این بیماری شامل تب، گلودرد، بلع دردناک، درد عمومی و درد در گردن است.
سرطان فولیکول در اختلالات تیروئید
در موارد نادر، تیروئید بیش فعال می تواند ناشی از سرطان تیروئید باشد. سلول های بدخیم ممکن است تولید تیروکسین یا تریودوتیرونین را شروع کنند.
رژیم غذایی برای اختلالات تیروئید
رژیم خاصی وجود ندارد که بتواند اختلال تیروئید را برطرف کند. با این حال، کاهش مصرف بیش از حد ید در رژیم غذایی و اجتناب از مصرف مکمل های ید دار می تواند به جلوگیری از عدم تعادل بیشتر فعالیت تیروئید کمک کند. یک رژیم متعادل می تواند به حفظ سلامتی تیروئید کمک کند. اگر تصمیم به مصرف مکمل دارید، حتماً از پزشک خود بخواهید که مقدار مناسب مصرف آن را مشخص کند و تعیین کند که کدام مکمل ها (بدون تأثیر در فعالیت تیروئید)، برای شما بهتر است.
عوارض اختلالات تیروئید
افتالموپاتی گریوز می تواند باعث درد یا ناراحتی و یا تورم در چشم، حساسیت به نور و برخی از مشکلات بینایی شود. استفاده از قطره چشم و عینک آفتابی می تواند به تسکین علائم کمک کند. در موارد شدید، درمان با داروهای خاص مانند استروئیدها یا داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی می تواند تورم پشت چشم را کاهش دهد. طوفان تیروئید یک واکنش غیرمعمول است که می تواند در اثر عفونت، جراحت یا تروما ناشی از جراحی یا زایمان ایجاد شود. همچنین ممکن است در زنان باردار مبتلا به پرکاری تیروئید تشخیص داده نشده یا ضعیف باشد. علائم و نشانه ها شامل ضربان قلب سریع، تب بالا، اضطراب، زردی، استفراغ، اسهال، کم آبی بدن و توهم است. این واکنش خطرناک است و نیاز به معالجه فوری دارد. شدت پرکاری تیروئید و علائم آن بستگی به این دارد که بدن چگونه قادر به واکنش به تغییرات ناشی از هورمون های اضافی تیروئید است و به اینکه بیماران به خوبی از برنامه درمانی خود پیروی می کنند یا خیر نیز بستگی دارد.
تشخیص پرکاری و اختلالات تیروئید
پزشک در مورد علائم سؤال می کند، معاینه جسمی را انجام می دهد و درخواست ازمایش خون می کند. تشخیص پرکاری تیروئید پیشرفته معمولاً آسان است زیرا علائم مشخص است، اما تشخیص در مراحل اولیه کمتر مشهود است. یک نوع آزمایش خون، که به عنوان تست عملکرد تیروئید شناخته می شود، می تواند نشان دهد که عملکرد غده تیروئید به چه میزان درست کار می کند. این تست سطح هورمون تحریک کننده تیروئید (TSH)، تیروکسین (T4) و تریودوتیرونین (T3) را بررسی می کند. اسکن تشخیصی ویژه غده تیروئید ممکن است با استفاده از ید رادیواکتیو برای سنجش عملکرد تیروئید انجام شود. این ازمایش به عنوان آزمایشی برای تعیین شدت جذب ید رادیواکتیو (RAIU) شناخته می شود.
پرکاری و اختلالات تیروئید در بارداری
در دوران بارداری، سطح هورمون تیروئید کمی بالا می رود. زنانی که تیروئید بیش فعال دارند ممکن است دریابند که تیروئید آنها در دوران بارداری کمی بزرگتر شده است. برخی از خانم هایی که مستعد هستند اما قبلاً تشخیص داده نشده اند ممکن است در دوران بارداری تیروئید بیش فعال داشته باشند. پرکاری تیروئید شدید و درمان نشده در دوران بارداری با سقط خود به خود، وزن کم هنگام تولد، فشار خون بالا در مادر و مشکلات قلبی مرتبط است.
اگر مادر مشکل اختلالات تیروئید داشته باشد، نوزاد باید از نظر عملکرد تیروئید بررسی شود، زیرا این مشکلات می توانند تأثیر عمیقی بر رشد مغز داشته باشند. زنانی که قبل از بارداری تحت درمان قرار می گیرند، همچنان همان درمان را دریافت می کنند، اما معمولاً با افزایش میزان نیاز به دوز تیروکسین، داروهای آن ها نیاز به تنظیم دارد. مصرف لووتیروکسین در دوران بارداری بی خطر است، زیرا همان خصوصیات هورمون طبیعی را دارد. آهن و کلسیم ممکن است در جذب هورمون تیروئید اختلال ایجاد کند. یک زن باید اطمینان حاصل کند که پرکاری تیروئید قبل از بارداری تحت کنترل است. با درمان مناسب، انتظار می رود که بیشتر بارداری ها به طور عادی پیشرفت کنند.
منبع: