پرتاب نیزه
جنس نیزه از آلیاژ آلومینیوم فشرده یا چوب است و سه بخش دارد: بدنه؛ قسمت طناب پیچی شده برای گرفتن نیزه و نوک فلزی، وزن نیزه برای مردان ۸۰۰ گرم و طول آن حداکثر ۲۷۰ و حداقل ۲۶۰ سانتی متر است.
نیزه جنس نیزه از آلیاژ آلومینیوم فشرده یا چوب است و سه بخش دارد: بدنه؛ قسمت طناب پیچی شده برای گرفتن نیزه و نوک فلزی، وزن نیزه برای مردان ۸۰۰ گرم و طول آن حداکثر ۲۷۰ و حداقل ۲۶۰ سانتی متر است. این ارقام برای زنان ۶۰۰ گرم با طول حداکثر ۲۳۰ و حداقل ۲۲۰ سانتی متر می باشد. ثقل نیزه باید مردان بین حداکثر ۱۶ و حداقل سانتی متر باشد. مقطع عرضی نیزه دایره ای شکل است و در کل به شکل ایرودینامیک ساخته شده است.
ناحیهٔ پرتاب مسافت مسیر دورخیز در پرتاب نیزه باید حداکثر ۵/۳۶ متر و حداقل ۳۰ متر باشد. دالان پرتاب نیزه را دو خط موازی به پهنای ۵ سانتی متر که در فاصله ۴ متری یکدیگر قرار دارند تشکیل شده است. قوس انتهائی دالان پرتاب جزئی از محیط دایره ای است که به شعاع ۸ متر ترسیم می شود و در واقع محدودهٔ انتهائی پرتاب را مشخص می کند.
برای مشخص کردن قطاع یا ناحیهٔ فرود پرتاب، مرکز دایره به شعاع ۸ متر را به دو انتهای قوس انتهائی پرتاب وصل می کنیم و سپس خطوط به دست آمده را مطابق تصویر (۱۷ – ۱۶)، در یک خط مستقیم ادامه می دهیم (زاویهٔ بین دو شعاع در حدود ۲۹ درجه خواهد بود). پهنای قوس انتهائی دالان پرتاب باید به عرض ۷ سانتی متر باشد و از جنس چوب یا فلز و هم سطح با زمین است. البته می توان در صورت دسترسی نداشتن به قوس آماده، با گچ آن را روی زمین ترسیم کرد.
قوانین پرتاب نیزه
● قوانین مربوط به مسابقات
ترتیب پرتابِ شرکت کنندگان با قرعه کشی تعیین می شود.
اگر تعداد شرکت کنندگان بیش از ۸ نفر باشد، هر نفر ۳ پرتاب انجام می دهد و به ۸ نفری که بهترین نتایج را به دست آورده اند اجازهٔ سه پرتاب دیگر داده می شود. هنگامی که تعداد پرتاب کنندگان ۸ نفر یا کمتر باشد، هر نفر شش پرتاب انجام خواهد داد، یعنی مسابقات به صورت نهائی برگزار می شود و رده بندی از روی بهترین نتایج هر فرد تعیین می گردد.
هر ورزشکار مجاز است پرتاب خود را در محدودهٔ زمانی یک دقیقه انجام دهد. قبل از شروع مسابقه، به هر پرتاب کننده اجازهٔ دو پرتاب تمرینی داده می شود ولی پس از شروع مسابقه هیچ پرتاب کننده ای نمی تواند از دالان مسابقه به عنوان تمرین استفاده کند. پس از اندازه گیری هر پرتاب که با متر نواری غیرقابل انعطاف یا دوربین(پی سی پدیا) انجام می گیرد و تا یک سانتی متر خوانده می شود چنانچه دو نفر تساوی کنند، دومین پرتاب بهتر و در صورت تساوی مجدد سومین پرتاب بهتر و همچنین تا آخر، منظور می گردد تا اینکه حالت تساوی از بین برود و رده بندی مشخص گردد.
در مسابقاتی که به صورت دو مرحله ای اجرا می شود، معمولاً مسافتی به عنوان حدّ نصاب انتخابی در نظر گرفته می شود و هر پرتاب کننده چنانچه در هر یک از سه پرتاب مرحلهٔ انتخابی موفق به کسب حدّ نصاب ورودی شود به مرحلهٔ نهائی راه خواهد یافت. نتایج مرحله مقدماتی یا انتخابی تأثیری در نتایج نهائی ندارند.
قوانین پرتاب نیزه
رعایت قوانین زیر در پرتاب نیزه ضروری است:
الف) پرتاب کننده نیزه نباید در حین پرتاب یا بعد از آن، از روی خط قوسی شکل آخر دالان پرتاب بگذرد.
ب) در لحظه رها کردن نیزه، ورزشکار باید بین دو خط محصور کنندهٔ مسیر دورخیز بماند.
ج) پرتاب کننده باید تا بعد از فرود آمدن نیزه در محدودهٔ مسیر دورخیز یعنی دالان باقی بماند و سپس با اجازهٔ سرداور پرتاب، محوطه را از عقب خط قوسی شکل ترک کند.
د) پرتاب کننده باید نیزه را در محل طناب پیچ گرفته با یک دست حمل کند.
هـ) نیزه باید به نحوی در دست قرار گیرد که انگشت کوچک به نوک نیزه نزدیک تر باشد.
و) نیزه باید از قسمت بالائی شانه و با دست پرتاب، رها شود.
ز) نیزه نباید مانند سنگ قلاب یا با عمل چرخاندن پرتاب شود.
ح) در هیچ مرحله ای از پرتاب نباید پشت پرتاب کننده به طرف محل فرود نیزه قرار گیرد.
ط) نوک نیزه باید اولین قسمتی باشد که با زمین تماس پیدا می کند از این رو، لزومی ندارد که نوک نیزه در موقع فرود در زمین فرو رود و تنها کافی است اثری روی زمین بگذارد.
ی) استفاده از دستکش یا نوار پیچ کردن انگشتان مجاز نیست ولی استفاده از کمربند برای جلوگیری از وارد آمدنِ صدمات به ستون فقرات اشکالی ندارد.
چگونه نیزه را پرتاب کنیم
پرتاب نیزه یکی از مواد پرطرفدار در رشته‌ی دوومیدانی است. در حالی که به نظر می‌رسد پرتاب یک میله نازک نوک تیز و حفظ تعادل آن در هوا کار آسانی نباشد، اما توجه به برخی اصول پایه می‌تواند یک پرتاب موفق و البته بلند را رقم بزند.
پرتاب نیزه یکی از مواد پرطرفدار در رشته‌ی دوومیدانی است. در حالی که به نظر می‌رسد پرتاب یک میله نازک نوک تیز و حفظ تعادل آن در هوا کار آسانی نباشد، اما توجه به برخی اصول پایه می‌تواند یک پرتاب موفق و البته بلند را رقم بزند.
پرتاب نیزه یکی از روش‌های دوومیدانی بازی‌های المپیک است، در این روش، یک نیزه با نوک فلزی را تا حد توان به دورترین نقطه پرتاب می‌کنند. پرتاب کردن نیزه کار سختی نیست، اما درست پرتاب کردن آن نیازمند تمرین و دانش کافی است. اطلاعات زیر برای ورزشکاران راست دست است و برای چپ دست‌ها باید راست و چپ را جابجا کرد.
- 1- گرم کردن دست: در این مرحله باید در حالی که نیزه را در دست دارید عضلات شانه، بازو و مچ دست راست را تکان دهید و گرم کنید و چند قدم به عقب و جلو بردارید.
پرتاب نیزه
– پای راست را به جلو فشار دهید.
– نیزه را بالای شانه و سر بگیرید.
– آرنج دست راست را به سمت جلو نشانه بگیرید.
– کف دست راست را به سمت بالا بگیرید به طوری که سطحی صاف برای جاگیری نیزه ایجاد شود.
– نیزه را به سمتی که قصد دویدن دارید قرار دهید و نوک آهنی آن را کمی به سمت پایین بگیرید.
- بعد از این که مرحله اول را کمی تمرین کردید دویدن را آغاز کنید. دویدن باید بین 13 تا 17 قدم باشد. ورزشکاران کم تجربه باید در ابتدای کار با سرعت کمتری بدوند.
– ران خود را بالا نگه دارید و بر روی سینه پا حرکت کنید.
– اجازه بدهید که بازوی دستتان در امتداد بدن تان در نوسان باشد.
– بازو را خم کنید تا جای مناسب برای نگه داشتن نیزه را پیدا کند.
- بهتر است نقطه شروع در این حرکت را علامت بزنید. با پای راست شروع کنید و سعی کنید که این قدم‌ها از نیروی حرکت شما نکاهد.
پرتاب نیزه
– بهتر است قبل از رسیدن به نقطه شروع کمی به نیزه به سمت جلو سرعت بدهید تا این که در نقطه شروع شانه‌ها و نیزه را به سمت عقب فشار بدهید. سعی کنید شانه و بازو را آزاد کنید تا به حالتی که بازو کاملا کشیده باشد و شانه چرخیده باشد، برسد.
– سر خود را به سمتی که می‌خواهید نیزه را پرتاب کنید نگه دارید.
– پاهای خود را در زاویه پرتاب قرار دهید.
– پای راست خود را به جلو پرتاب کنید تا لگن در موقعیت مناسب قرار گیرد.
- این مرحله Cross – over نیز نامیده می شود. در این مرحله پرتاب کنندگان نیزه با قرار دادن پای راست در مرکز ثقل به عقب تکیه می‌کنند.
– پای راست را به زمین نزدیک کنید.
– پاشنه پای راست باید زمین را حس کند.
– در حالی که پای راست به سمت جلو حرکت می‌کند، پای چپ را بالا بیاورید و تنه را 115 درجه به سمت عقب حرکت دهید. وقتی این حرکت به پایان برسد پای راست شما به روی زمین است و پای چپ‌تان به سمت جلو و بالاست.
- پای چپ را به سمت جلو حرکت دهید و شانه‌ها و لگن را در راستای مسیر پرتاب قرار دهید. این آخرین مرحله قبل از رها کردن نیزه است.
پرتاب نیزه
– صبر کنید تا پای چپ‌تان زمین را احساس کند.
– تنه را صاف نگه دارید.
– سر و صورت را در مسیر پرتاب قرار دهید. نیزه و شانه‌ها باید با هم موازی باشند.
– دست پرتاب کننده را بالای شانه‌ها قرار دهید.
- پرتاب: هنگامی که پای چپ به زمین گذاشته می‌شود، سمت چپ بدن باید آماده باشد تا وزن و نیروی پای راست را تحمل کند، زیرا پای راست باید به سمت بالا و جلو حرکت کند و لگن را در زاویه درست پرتاب قرار دهد.
بعد از این که وزن بر روی لگن آمد، دست چپ را موازی با شانه دست راست قرار می‌دهیم این حرکت به شانه راست و حرکت به سمت جلوی سند و قرار گرفتن آن در راستای لگن کمک می‌کند.
دست پرتاب کننده را بالای پای چپ حرکت دهید، شانه، آرنج و دست مانند یک شلاق حرکت می‌کنند، برای بهتر فهمیدن این حرکات می‌توانید از عکس‌ها استفاده کنید.
پای چپ را بالا بیاورید و بازوی پرتاب کننده را حرکت دهید، آرنج باید بالا نگه داشته شود و نزدیک خط میانی بدن باشد. برای پرتاب باید با توجه به شکل خاص نیزه باید با متخصصان علم آِرودینامیک مشورت کرد. بهینه‌ترین زاویه برای پرتاب نیزه، 33 درجه است.
7 – Recovery: پای راست بر روی زمین است. پای راست از پای چپ جلوتر می‌رود و شما را نگه می دارد. این که چقدر سریع بتوانید خود را ثابت نگه دارید به میزان نیرویی که در مرحله دوم کسب کرده‌اید بستگی دارد. معمولا پرتاب کنندگان نیزه بعد از هفت فوت( 2.1 متر) حرکت به جلو خود را نگه می‌دارن
پرتاب نیزه
* نکاتی درباره پرتاب نیزه:
– همیشه آرنج بازویی که نیزه را پرتاب می‌کند را بالاتر از شانه قرار دهید و نیزه را بین سر و آرنج بگذارید. اگر نیزه خیلی دورتر نگه داشته شود به آرنج آسیب می‌رسد. زمانی که نیزه را پرتاب می کنید، با حرکت آرنج به سمت پایین، نیزه به شکل صحیح فرود می‌آید.
– سعی کنید نیزه را با زاویه 35 پرتاب کنید، زیرا بدین شکل در فاصله دورتری فرود می‌آید.
– سعی کنید فنری فشرده را تصور کنید که در زاویه نیزه قرار داشته باشد و از سر و ته نیزه عبور کند و به سمت بالا هدف برود. شما می‌خواهید با همه نیروی خود را به این فنر وارد کنید که در دورترین فاصله و با صاف‌ترین حالت پرتاب شود.
– اگر فکر می‌کنید که نیزه ممکن است به شخصی برخورد کند، ابتدا آنها را از این واقعه آگاه کنید تا از آسیب رسیدن به آنها جلوگیری شود. بهتر است به تماشاگران بگویید پشت سر شما بایستند بدین شکل در معرض خطر نخواهند بود.
منبع: