چگونه مسئولیت پذیری در کودکان را افزایش دهیم؟
اگر کودک شما کتابی که به امانت گرفته بود یا موبایلش را گم کرد، با توپ شیشهی پنجره را شکست یا اسباببازی دوستش را خراب کرد، بهتر است با پول ماهیانهاش این خسارتها را جبران کند. آنوقت خیلی بعید خواهد بود که این کارها را تکرار کند.
برای حل مشکلات او در دسترس باشید، به او کمک کنید احساسات و ترسهای خود را بشناسد و مطمئن شوید که از مشکلات فرار نمیکند. به او اجازه بدهید خودش با مشکلاتش کنار بیاید، حالا چه عذرخواهی کردن باشد چه جبران کردن خسارتی که ایجاد شده است.
«خیلی سخته که این آشغالا رو تا ماشین حمل کنیم، ولی هیچ سطل آشغالی این اطراف نیست و ما هیچوقت آشغالا رو روی زمین نمیریزیم.»
«این تابلو یعنی این پارکینگ مختص افراد معلوله، پس نمیتونیم اینجا پارک کنیم»
قولهایی را که به کودکتان میدهید عملی کنید. بهانه نیاورید. اگر شما روی حرفتان نایستید، چرا او باید مسئولیت پذیر باشد و به قولهایی که به شما میدهد عمل کند؟
وقتی به فرزندتان چنین برچسبی میزنید، او نیز همین باور را در مورد خودش پیدا میکند و در نهایت بیمسئولیت میشود. در عوض به او مهارتهایی را یاد بدهید که برای مسئولیت پذیری به آنها نیاز دارد. مثلا اگر همیشه کتاب یا دفترش را در مدرسه جا میگذارد، به او بگویید باید حواسش را جمع و همهی وسایلش را چک کند تا چیزی را فراموش نکند.
نوشتن برنامههای روزانه ممکن است بیاستفاده به نظر برسد، ولی در قرن بیست و یکم همهی بچهها باید تا دبیرستان این مهارت را بیاموزند وگرنه نمیتوانند به همهی کارهایشان برسند. هرچه زودتر این مهارت را به فرزندتان بیاموزید، بهتر است. کافی است یک تکه کاغذ بردارید، ساعتهای روز را سمت چپ بنویسید و از فرزند خود بپرسید این آخر هفته باید چهکار کند.
مثلا بنویسید مسابقهی فوتبال، تمرین پیانو، جشن تولد و همهی مراحل پروژهی علوم، مثلا خرید مواد لازم، درست کردن کاردستی، نوشتن و چاپ کردن توضیحات آن. کارهای تفریحاتی را هم بنویسید، مثلا بستنی خوردن با پدر، استراحت کردن و موسیقی گوش دادن. این کار به خیلی از بچهها کمک میکند استرس خود را کمتر کنند چون از قبل میدانند که چه کارهایی را باید انجام بدهند. از همه مهمتر اینکه این کار به آنها یاد میدهد زمان خود را مدیریت کنند و در مورد مسئولیتهای خود حساس باشند.
همهی کودکان نیاز دارند برای بهدست آوردن پول کار کنند و مسئولیت واقعی در دنیای واقعی را تجربه کنند. در ابتدا به کودک هشتسالهی خود پول بدهید تا کارهایی را انجام بدهد که معمولا نمیکند (مثلا شستن ماشین یا هرس کردن باغ)، بعد او را تشویق کنید کارهایی را در محله انجام بدهد (مثلا در زمستان برفها را پارو کند)، کمکم کارهایی مثل نگهداشتن بچه یا کمک کردن به مادر را هم به او واگذار کنید و در نهایت شغلهای تابستانی برای او پیدا کنید. کار کردن بیرون از خانه برای پول درآوردن، یکی از بهترین روشهای افزایش مسئولیت پذیری در کودکان است.
طبیعی است که وقتی مشکلی پیش میآید، همهی ما به دنبال کسی میگردیم تا سرزنشش کنیم. انگار که سرزنش کردن دیگران باعث میشود این حادثه دیگر اتفاق نیفتد یا مسئولیت ما را کمتر میکند. در واقع سرزنش کردن دیگران باعث میشود همهی اعضای خانواده رنجیده شوند و به جای جبران کردن اشتباهشان، درصدد تلافی باشند. این مسئله یکی از اصلیترین دلایل دروغگویی فرزندان به والدین است. از آن بدتر اینکه وقتی فرزند خود را سرزنش میکنیم، او (حتی شده در ذهن خود) به دنبال دلایلی میگردد تا ثابت کند تقصیر او نبوده است، بنابراین احتمال اینکه مسئولیت اشتباه خود را به عهده بگیرد کمتر و احتمال تکرار کردن این اشتباه بیشتر است.
سرزنش کردن نقطه مقابلِ عشق بدون شرط است. پس چرا این کار را انجام میدهیم؟ چون با این کار احساس قدرت بیشتری میکنیم، چون نمیتوانیم تحمل کنیم که احتمالا تا حدی (هرچند کم) تقصیر خودمان هم بوده است. پس به جای اینکه کسی را سرزنش کنید، تا آنجا که میتوانید مسئولیت را بپذیرید، ولی هرگز خودخوری نکنید (چون باید الگوی فرزندتان هم باشید)، پس فقط شرایط را قبول کنید. همیشه از روش قبول کردن شرایط به راهحلهای بهتری میرسید تا از روش سرزنش کردن.
به قول النور روزولت: «هرکس نه تنها حق دارد که منحصربهفرد باشد، بلکه باید در این راه تلاش هم بکند.» تحقیقات نشان دادهاند افرادی که در شرایط مختلف مسئولیت پذیر هستند، تمایل دارند که متفاوت باشند و از کسی تقلید نکنند. این دقیقا مدلی است که فرزند شما باید باشد.
متناسب با سن یعنی چه؟ این فهرست یک ایدهی کلی به شما میدهد، ولی واضح است که باید این فهرست را مطابق با فرزند و شرایط خانوادگی خود تغییر بدهید. به یاد داشته باشید که باید کمکم میزان آزادی و مسئولیتی را که به کودک خود میدهید، افزایش بدهید. تا آنجایی که لازم است به او کمک کنید هر مرحله را به پایان برساند و بالاخره کاملا آن را یاد بگیرد. هر بخش چند سال را دربرمیگیرد. پس به کودکانی که در ابتدای هر دورهی سنی هستند، خیلی سخت نگیرید چون آنها تازه میخواهند مسئولیتهای جدید را به عهده بگیرند.
دوباره تکرار میکنم، به یاد داشته باشید که این فهرستها روی میزان کنترل کودک شما تمرکز میکنند، نه روی کارهایی که آنها باید انجام بدهند.
هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید. ا
کلمات کلیدی : مسولیت کودکان – فرزند سالم و شاد – مشاوره