۱۰ ترفند مدیریت زمان برای والدین پرمشغله
یکی از بزرگترین اتلاف وقتها در خانه، این است که شما به عنوان پدر یا مادر، سعی دارید همهی کارها را به تنهایی انجام دهید. اما باید کارها را به سایرین هم محول کنید. میتوان کارها را از سنین کودکی به بچهها محول کرد. اگر آنها میتوانند راه بروند و حرف بزنند، پس انسانهای توانایی هستند.
مرتبکردن تختخواب، جمعوجورکردن اسباببازیها، تمیزکردن ظرفها، بیرونبردن آشغالها، جاروکردن اتاق و گردگیری، بعضی از وظایفی هستند که کودکان هم میتوانند به خوبی از پسشان برایند. به فرزندان خود بها بدهید. آنها میتوانند اپهای موبایل شما را بالا و پایین کنند، پس چرا فکر میکنید نمیتوانند اسباببازیهای خودشان را جمع کنند؟
برای فرزندتانتان یک نمودار وظایف تهیه کنید. وقتی بدون آنکه مدام بالای سر بچهها باشید و تکتک چیزها را به آنها گوشزد کنید، خودشان کارهای روزمره را انجام دهند، زندگی برای شما هم آسانتر میشود. شاید در ابتدا اینکه شروع به انجام کارهای خودشان کنند و به آنها یاد بدهید که چگونه هر کاری را درست انجام دهند، زمانبر باشد، اما با تمرین کافی، بهزودی میتوانند به تنهایی از پس کارهای روزمره برایند. پول تو جیبی یا یک سیستم پاداش هم میتواند به شکلگرفتن این روند کمک کند. وقتی بچهها بدانند چه انتظاری از آنها میرود و پاداش یا تنبیهی برای انجامدادن یا ندادن کارها هم وجود دارد، برنامه را به درستی پیش خواهند گرفت.
بهدستآوردن زمان هدیهای است که شما به خودتان میدهید. وقتی نقش و مسئولیتهایی در خانه به فرزندتانتان میدهید، درواقع کاری میکنید که آنها هم انسانهای بهتر و خودکفاتری شوند. کارهای روزمره را به آنها محول کنید و کمی انعطاف به برنامهی خودتان بدهید تا بتوانید به کارهای دیگرتان برسید.
اگر میتوانید از پس مخارج کمکگرفتن در بعضی کارها، مثل مراقبت از بچهها یا تمیزکردن خانه برایید، درواقع کارها را محول کردهاید. کمکگرفتن نشانهی ضعف نیست، بلکه باعث میشود توازنی ایجاد کنید تا کارهای خانه را بهتر و هماهنگتر پیش ببرید. ببینید چگونه میتوانید از پولی که دارید برای محولکردن کارها بهتر استفاده کنید تا در نهایت زمان و انرژی خودتان را طوری به کار بگیرید که با نیازهایتان هماهنگی داشته باشند.
کارهای روزمره نیروی حیاتیِ خانهداری هستند. اگر برنامهی روزمرهای داشته باشید که همیشگی و ثابت باشد، متوجه خواهید شد که کارهای خانه راحتتر و سریعتر پیش میروند. وقتی برنامهی مشخصی برای کارهای خانه در نظر میگیرید، سعی کنید به آن وفادار بمانید. این کار به شما کمک میکند کارهای خانه را با مدیریت زمان پیش ببرید.
بچهها ساعت درونی دارند. وقتی شما در اجرای برنامه روزمره ثابتقدم میمانید، آنها هم میتوانند با آن سازگاری کنند و راحتتر کنار بیایند. زمان خواب شبانه باید مشخص باشد. روزهای مدرسه هم باید برنامه صبحگاهی ثابتی داشته باشند، از زمان بیدارشدن تا بیرونرفتن از درب خانه. اگر هر روز صبح را با عجله باید آغاز کنید، پس بهتر است شبها همگی زودتر به رختخواب بروید و صبح هم زودتر بلند شوید تا بالاخره زمان مناسبی را که برای انجام همهی کارها سرموقع و با حوصله نیاز است، پیدا کنید.
این یکی از بهترین راهها برای انجام کارها در خانه است. من کارهایم را آهسته آهسته انجام نمیدهم. وقتی تصمیم میگیرم کاری را بکنم، طوری انجام میدهم که انگار دیروز باید انجام میشده است.
من معمولا ضربالعجلی برای خودم تعیین میکنم. برای مثال، سر شب که میخواهم فلان اتاق خانه را تمیز کنم، دقیقا یک ساعت به خودم زمان میدهم. از مهمترین کارها شروع میکنم و در آن یک ساعت بیشترین کار ممکن را انجام میدهم. اگر ضربالعجلی در نظر نگیرم، یکدفعه چشم باز میکنم و خودم را در حال مرور آلبومهای عکس و تغییر دکوراسیون و کارهایی میبینم که انجامشان خیلی بیشتر از یک ساعت زمان میخواهد.
هدف فقط تمیزکردن اتاق بوده است. پس اگر روی هدفم متمرکز بمانم و در آن یک ساعت سریع کار کنم، این کار را میتوان طی یک ساعت به اتمام رساند. اگر مدام استراحت کنم و یا حواسم از کاری که انجام میدهم پرت شود، در آن یک ساعت کاری از پیش نخواهد رفت.
تعیین ضربالعجل و همینطور هدفم از کاری که در آن ضربالعجل باید انجام شود، باعث میشود با اضطرار کار کنم تا کار مربوطه به شکل مؤثری انجام شود.
من و همسرم قبل از آنکه فرزندی داشته باشیم، شام را باهم و سرخوشانه درست میکردیم و غذا هم عالی بود. دستورپختهای مختلفی را که میخواستیم، امتحان میکردیم. برای خرید مواد اولیه خاص وقت میگذاشتیم و هر وعده شام را خاص و لذتبخش میکردیم. حالا که پای بچهها به زندگی باز شده، همه چیز تغییر کرده است. بیشتر بچهها چندان خوراکشناس نیستند، پس اصلا چرا وقت و انرژی و پول را هدر بدهیم! وعدههای غذایی ما سریع و مطابق ذائقهی بچههاست.
بیشتر شبها همه خانواده دور میز مینشینیم و وعدههای سادهتری میخوریم. سالادهای آماده میخریم و غذاهای کنسروی و آماده که کافی است آنها را در فر گذاشت و پخت. مسئله این نیست که ما از آمادهسازی هر شب یک شام درجه یک برای خانوده لذت نمیبریم، بلکه متوجه شدیم این اولویت نیست، زیرا تلاشی که در این راه میشود به هدر میرود و ما هم از اینکه بچهها برای این تلاش ارزشی قائل نیستند، سرخورده میشویم.
آمادهسازی وعدههای سادهای که با ذائقهی بچه سازگارتر هستند، به این معنا نیست که شما کیفیت و تازگی غذا را فدای چیزهای دیگر میکنید. اصلا امروزه گزینههای زیادی برای دسترسی به وعدههای آماده وجود دارند که با مواد اولیهی تازه هم درست شدهاند و میتوانید با سفارش آنها در کمتر از نیم ساعت یک وعدهی غذایی تازه و مقوی و مطابق ذائقهی بچهها مهیا کنید.
وقتی در اتاق انتظار مطب دکتر نشستهاید و منتظر هستید نوبتتان برسد، چه کار میکنید؟ آیا از این مجلههای زرد میخوانید یا کاری با خودتان بردهاید که انجام دهید؟ اگر کاری با خودتان بردهاید، پس شما برنده هستید! میتوانید از آن زمان انتظار، برای مثال برای پاسخ به ایمیلها یا بهروزرسانی فهرست کارهایی که باید انجام دهید، استفاده کنید.
یاد بگیرید که از زمان انتظار بیشترین استفاده را ببرید. آن زمانی که پشت درب مدرسه منتظر زنگ پایان کلاس و آمدن فرزندتان هستید، هم از آن زمانهای انتظاری است که والدین هر روز دارند. برنامهی خوبی برای استفاده از آن زمان داشته باشید تا تلف نشود و شب که به رختخواب میروید، تازه یادتان نیاید که باید به چند ایمیل پاسخ میدادید و میتوانستید این کار را آن زمان که منتظر بودید انجام دهید!
چقدر از وقت خودتان را صرف بالا و پایینکردن شبکههای اجتماعی میکنید؟ با خودتان دربارهی مقدار زمانی که صرف گشتوگذار در وب یا شبکههای اجتماعی میکنید، صادق باشید. ما معمولا محدودیتهایی برای بچهها در رابطه با استفاده از فناوری در نظر میگیریم، پس چرا همین کار را برای خودمان نکنیم تا بتوانیم در طول روز استفاده بهتری از وقتمان داشته باشیم؟
همیشه فهرستی از کارهایی که باید انجام شوند در کیف یا جیب خود داشته باشید. در اندازهای باشد که وقتی چیزی یادتان افتاد که باید انجام دهید، بتوانید به آن فهرست اضافه کنید. معمولا کارهایی در زندگی هستند که انجام نمیشوند، صرفا به خاطر آنکه فراموش میشوند، زندگی پر از سراسیمگیِ فعالیتهای روزمره میکنند.
ما فقط میتوانیم روی آنچه پیشرو داریم تمرکز کنیم. اگر یک فهرست داشته باشید، میتوانید تمرکز خود را روی انجام کار در وقت مناسب دیگری تغییر دهید و هیچ کاری را فراموش نکنید.
اما سریع هم آن را ننویسید. اگر کاری است که به زمان قابل توجهی نیاز دارد (حتی یک یا دو ساعت)، برنامهریزی کنید که چه وقت میتوانید آن را انجام دهید و در تقویمتان آن زمان را به انجام آن کار اختصاص دهید. اینکه امید داشته باشید زمان مناسب انجام آن کار به شکل جادویی ظاهر خواهد شد، برنامهریزی خوبی نیست، چرا که اصلا امیدواری استراتژی نیست.
همیشه یک تقویم همراه داشته باشید. خیلیها برای پیگیری برنامهها از موبایلشان استفاده میکنند. من شخصا یک تقویم کاغذی را ترجیح میدهم. اینطوری میتوانم کل ماه را در یک نگاه ببینم. وقتی برای پیگیری فعالیتهایتان از ذهن خود استفاده میکنید، زمان و انرژی زیادی میطلبد.
مدام باید به خاطر داشته باشید چه برنامهای برای امروز یا هفتهی آینده دارید. باید مدام به خودتان یادآوری کنید فلان کار را دارید تا مبادا کارهای مهم فراموش شوند.
پیشنهاد میکنم با استفاده از یک تقویم، ذهن خود را برای چیزهای دیگر خالی کنید. همهی آدمها به تقویم نیاز دارند، حتی آن مادرهای خانهدار. پیگیری وقت دکتر، روزهای تولد و انجام فعالیتهای خانه چیزهای مهمی هستند. اصلا اهمیت یا ارزش نقش خود را با عدم استفاده از یک تقویم دست کم نگیرید!