همه چیز درباره ورزش اسکیت بوردینگ
اسکیت بوردینگ ورزشی است که در کوچه و خیابان به چشم همگان می خورد، زیرا اسکیت بورد یک وسیله مناسب، هیجانی، کم هزینه و بدون به همراه داشتن آلودگی است. اگر چه اسکیت بوردینگ در ظاهر ساده به نظر می رسد اما یک ورزش حرفه ای به شمار می رود اما هر کسی می تواند با تلاش در این حرفه به رشد قابل قبولی برسد. برای شناخت بیشتر این رشته ، حرکات و اجزای آن مطالب را دنبال نمائید.
اسکیت بوردینگ یا اسکیت بردینگ :Skateboarding
یورزش هیجانی و در عین حال پر خطر می باشد که برای حرفه ای شدن نیازمند تمرین و تلاش بسیاری دارد.
قسمت اصلی اسکیت بوردینگ تخته اسکیت می باشد ، با اینکه مشخص نیست چه کسی این وسیله را اختراع کرده است اما مشاهده ها نشان داده است که اولین تخته اسکیت بوردینگ در بازه سال های ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۸ ساخته شده است.
این حرفه شامل سوار شدن ، مسلط شدن و انجام حرکت های نمادین به وسیله یک اسکیت بورد است. اسکیت بوردینگ به گونه ای است که می توان به آن به چشم یک عمل تفریحی، یک کار هنری، یک شغل، یا یک روش جهت جا به جایی نگاه کرد. این ورزش در گذر سال ها و به کمک خیلی از اسکیت بازان به وجود آمده است و کم کم به عنوان یک حرفه مستقل جا افتاده و عنوان گرفته است. در دهه ۷۰ میلادی، پارک هایی شخصی شده برای اسکیت بازها ، دوچرخه سواران BMX ، اسکیت باز های اگرسیو (aggressive) و اسکوتر باز ها طراحی شده است. باید شرح داد که این مکان ها، فضایی مناسب برای تمرین و فعالیت ورزشکاران این شاخه از اسکیت به حساب می آید.
اسکیت برد ( Skateboard ) یا همان تخته اسکیت یک وسیله ورزشی کاربردی می باشد که اجزای اصلی آن شامل دک یا همان تخته به اضافه چهار چرخ است. شناخته شده ترین اسکیت برد ها ظاهری شبیه به مستطیل دارند که دو سر آن ها به صورت نیم دایره می باشد و به به نام اسکیت برد های چوب بستنی شکل یا popsicle شناخته میشوند. همچنین صفحه های اسکیت برد در بیشتر نمونه ها با یکدیگر قرینه می باشند اما اسکیت برد هایی با صفحه های نوک تیز و اشکل های فانتزی هم طراحی می شود.
طول اسکیت برد های استاندارد برای افراد مبتدی حدود ۷۰ تا ۸۰ سانتی متر می باشد. اگر عرض صفحه اسکیت برد زیاد باشد، نیرو و انرژی زیادی در موقع انجام تکنیک های اسکیت بردینگ استفاده می شود. و اگر عرض اسکیت برد کم باشد، هنگام انجام این ورزش نمی توان تعادل را به خوبی حفظ کرد. پس بهترین عرض و طول برای اسکیت برد باز های مبتدی، عرض ۲۲ سانتی متری و طول ۷۰ تا ۸۰ سانتی متری است.
در زمان های ابتدایی شروع این ورزش ، تخته های اسکیت همانند تخته های موج سواری از چوب و فلز طراحی می شدند که در ظاهر آن ها هیچ مورد فرو رفتگی ای به چشم نمی خورد . همچنین چرخ ها های اسکیت بورد از جنس فولاد و ترکیب خاک رس بودند که سبب می شد از استحکام کمتری برخوردار باشند.
اجزای کامل اسکیت برد ها عبارتند از : دک ، تراک ها ، چرخ ها ، یاتاقان یا بیرینگ ، سخت افزار ، قطعه فلزی ، نوار رویی ، کف ، صفحه بلند شونده ، بارکش و سلوک .
نمونه ی دیگری از اسکیت برد ها وجود دارد که دارای باتری و موتور هستند. این اسکیت برد ها در بیشتر مواقع به وسیله بلوتوث کنترل میشوند و سرعت آن ها به ۶۰ کیلومتر در ساعت هم می رسد. باتری، موتور و دیگر تجهیزات این نوع اسکیت برد در قسمت زیر زیر تخته یا دک قرار میگیرند.
– اسکیت برد با استایل مناسب
– اسکیت بردی با عرض و طول مناسب
– شیب مناسب برای صفحه اسکیت برد
– نرمی و سختی ، کوچکی و بزرگی متعادل در قسمت چرخ های اسکیت برد
– یاتاقان های کاربردی با کیفیت در اسکیت برد
– اسکیت برد با بوش یا بوشینگ استاندارد
– نوار گریپ متناسب و با کیفیت
– تیغه (Trucks) های مستحکم
نکته های حائز اهمیت قبل از انجام اسکیت بوردینگ
اسکیت بازان باید پیش از اقدام به انجام اسکیت برد سواری ایمنی و نکته های زیر را رعایت کنند .
– به طور حتم در انجام این ورزش از کلاه ، آرنج بند و زانو بند استفاده کنند زیرا اسکیت بوردینگ یک ورزش خطرناک است.
– حرکت های نمایشی این ورزش باید با دقت و آرامش انجام شوند ، زیرا هر گونه خطا در حرکت ها ممکن است به مسدومیت افراد ختم شود.
– برای افراد مبتدی و آن هایی که با وجود تمرین حرفه ای نیستند ، توصیه می شود که انجام حرکت های اسکیت بوردینگ به صورت گروهی یا در حضور یک مربی صورت گیرد.
– پسندیده است که انجام حرکت های نمایشی و حتی تمرین های این رشته تنها در باشگاه اختصاصی صورت گیرد زیرا هر سطح و مکانی برای اسکیت بوردینگ مناسب نیست.
– Pushing ، پا زدن
– Ollie ، پرش
– Ollie 180 ، پرش ۱۸۰ درجهای به سمت جلو یا عقب
– Pop-shuvit ، چرخاندن تخته اسکیت زیر پا به سمت جلو یا عقب
– Kickflip ، چرخاندن تخته اسکیت به سمت پایین با پنجهٔ پا
– Heelflip ، چرخاندن تخته اسکیت به سمت پایین با کمک پاشنه پا
– Manual ، نگه داشتن اسکیت روی چرخ های جلو یا عقب
حرکت های حرفه ای اسکیت بوردینگ
حرکت های حرفه ای این رشته می توانند ترکیبی از حرکت های ابتدایی باشند و در کنار هم یک نمایش پر مهارت را به وجود آورند. مثال زیر نمونه ای از یک حرکت کار شده و حرفه ای است.
– Varial Heelflip ترکیبی از حرکات Heelflip و Frontside Pop-shuvit .
در سال ۲۰۰۹ میلادی یک گزارش و آمار گیری صورت گرفت که نشان داد بازار اسکیت بوردینگ ارزشی نزدیک به ۴٫۸ میلیارد دلار در هر سال دارد، و همچنین این آمار ثابت کرد که ۱۱ میلیون و ۸۰ هزار اسکیت باز فعال در سراسر جهان وجود دارد. افزون بر آن در سال ۲۰۱۶ میلادی یک محاسبه دیگر به نمایش داد که اسکیت بوردینگ در بازی های المپیک ۲۰۲۰ توکیو در ژاپن وجود خواهد داشت این نشان دهنده پیشرفت اسکیت بوردینگ می باشد .
اسکیت بوردینگ و هیپ هاپ
تخته یا deck اسکیت بورد با طرح های هیپ هاپی
فرهنگ هیپ هاپ به عنوان یک خرده فرهنگ خیابانی از محله های فقیر نشین آمریکا رشد کرده است و علاوه بر عناصر اصلی و فرعی، ورزش هایی نیز وجود دارند که طرفداران این فرهنگ و این قشر از جامعه توجه بیشتری به آنها دارند. در این میان اسکیت بردینگ و بسکتبال از محبوبیت بالایی میان هنرمندان و طرفداران هیپ هاپ برخوردار هستند. از اسکیت بورد ها می توان به عنوان وسیله ای برای جا به جایی یا ورزش و بهبود سلامتی استفاده کرد که جنبه ی هنری نیز دارد.
اسکیت نمایشی ( Figure Skating) یا پاتیناژ نمایشی(Patinage Artistique) ویا یخماله نمایشی یکی از ورزشهای المپیک است که در آن افراد به طور تکی، دو نفره یا گروهی به اجرای چرخش، پرش و دیگر حرکات چالشبرانگیز روی یخ میپردازند.این ورزش از ورزشهای رسمی المپیک زمستانی محسوب میشود.
اتحادیه جهانی اسکیت (ISU) مسؤول برگزاری مسابقات این ورزش و پرورش داوران این رقابت ها در کشور های مختلف می باشد.مسابقات این ورزش از سطح مقدماتی و پایه ای تا سطح حرفهای چون مسابقات ملی و بینالمللی و المپیک برگزار می شود.
اسکیت نمایشی بازیهای المپیک زمستانی شامل سه ( یا در واقع چهار) رشته است :
رقابتهای انفرادی: در دو دسته مردان و زنان برگزار می شود و شرکت کنندگان به اجرای حرکات خود به صورت فردی می پردازند.
در رقابت های دونفره : هر تیم از یک ورزشکار زن و یک ورزشکار مرد تشکیل می شود که با همکاری یکدیگر به اجرای حرکات ویژه ای بر اساس نظم و انضباط خاص خود می پردازند؛این حرکات شامل «جهش با پرتاب» که در آن ورزشکار مرد با بلند کردن ورزشکار زن و پرتاب او به سمت بالا و اجرای حرکت چرخش توسط ورزشکار زن در روی سطح یخ به اجرای این حرکت می پردازد؛
حرکت «آسانسور» که در آن مرد ورزشکار زن را در بالای سر خود نگاه می دارد؛ حرکت «چرخش جفت» که در آن هردو ورزشکار با هم در یک محور مشترک به چرخش می پردازند، و دیگر حرکاتی از قبیل چرخش ها و جهش ها و دیگر حرکات مخاطره آمیز می باشد.
رقص روی یخ : نیز گونه دیگری از اسکیت نمایشی است که توسط یک تیم دونفره متشکل از یک ورزشکار مرد و یک ورزشکار زن انجام می شود.تفاوت رقص یخی با رقابتهای دونفره در این است که ورزشکاران در رقص یخی بر روی رفت و آمد های پیچیده تر و حرکات سنتی رقص بالروم تمرکز دارندالبته قوانین برخی از حرکات رقص نمایشی مانند حرکت آسانسور با رقابت های دونفره متفاوت است.
در بازیهای المپیک تابستانی ۲۰۱۴ رویداد تیمی شامل چهار رویداد انفرادی مردان٬ انفرادی زنان٬ دونفره و رقص یخی برگزار می شود. اسکیت هماهنگ یکی دیگر از رشته های ورزش اسکیت نمایشی است که جزء ورزش های المپیک نمی باشد .
اسکیت هماهنگ شامل ۱۲ تا ۲۰ ورزشکار است .حرکت های نمایشی باید با نظم و هماهنگی ویژه ای انجام گیردواعضای تیم باید با یکدیگر یکپارچگی کامل داشته باشند.
منبع:
ورزش اسکیت بوردینگ