/ پزشکی / بیماریهای گوش
آنچه در این مقاله می‌خوانید

گوش انسان دستگاه مهم و پیچیده‌ای در بدن است که اغلب ما تنها از یکی از وظایف آن آگاه هستیم و از اهمیت خاص آن بی اطلاع هستیم. دستگاه شنوایی و تعادل در گوش انسان قرار دارد و علاوه بر شنوایی اصوات مختلف، گوش ها وظیفه ای حیاتی در برقراری و حفظ تعادل بدن ما دارند. با توجه به این موضوع هر اختلال کوچکی در عملکرد این عضو موجب سرگیجه و عدم تعادل، کاهش شنوایی و خطراتی برای مغز می شود.

گوش انسان از سه قسمت تشکیل شده است :

گوش داخلی، ميانی و خارجی

گوش داخلی

گوش انسان دستگاه مهم و پیچیده‌ای در بدن است که اغلب ما تنها از یکی از وظایف آن آگاه هستیم و از اهمیت خاص آن بی اطلاع هستیم. دستگاه شنوایی و تعادل در گوش انسان قرار دارد و علاوه بر شنوایی اصوات مختلف، گوش ها وظیفه ای حیاتی در برقراری و حفظ تعادل بدن ما دارند. با توجه به این موضوع هر اختلال کوچکی در عملکرد این عضو موجب سرگیجه و عدم تعادل، کاهش شنوایی و خطراتی برای مغز می شود.

گوش انسان از سه قسمت تشکیل شده است :

گوش داخلی، ميانی و خارجی

گوش داخلی

شامل گیرنده های عصب شنوایی و تعادلی که به مغز می روند.

گوش میانی

استخوانچه های موجود در گوش میانی ( رکابی، چکشی و سندانی) وظیفه انتقال صوت از پرده را به گوش داخلی دارند.

گوش خارجی

شامل مجرا و لاله گوش است.

مجرا توسط پرده گوش از گوش میانی جدا می شود. اغلب بیماری های طبی گوش انسان مانند مواردی که در این مقاله لیست شده اند، می توانند سلامت شنوایی و تعادلی بدن را تحت تاثیر قرار دهند. در موارد بسیاری، درمان این بیماری ها و سایر علل کم شنوایی، سبب بازگشت شنوایی می شود و گوش به حالت طبیعی خود باز می گردد. برخی از بیماریها اگر به موقع تشخیص و درمان نشوند منجر به اختلالات و مشکلات غیر قابل بازگشت، کم شنوایی و در موارد حادتر ناشنوا شدن می شود. اگر تصور می کنید شما یا اعضای خانوادتان مشکل شنوایی دارید، با مراجعه به پزشک متخصص می توانید از سلامت گوش هایتان اطمینان حاصل نمایید. با توجه به پیچیدگی عملکرد و ساختمان گوش عوامل مختلفی می تواند موجب اختلال در آنها شود.

انواع بیماری های گوش

عفونت های گوش

عفونت های گوش جز مهمترین عوامل در ایجاد بیماری ها و کاهش شنوایی است و در زیر عفونت ها را در سنین و بیماریهای مختلف بررسی می کنیم.

عفونت های زمان جنینی

ابتلا مادر به سرخجه در زمان بارداری می تواند موجب آسیب شنوایی و بروز برخی اختلالات در گوش نوزاد شود. عفونت های در بدو تولد و نوزادی مانند آنفولانزا، اوریون، سرخک و … هم ریسک بالایی دربروز کم شنوایی در نوزاد خواهد داشت. 

اتیب سروز

مهمترین دلیل کم شنوایی در اطفال التهاب های بدون عفونت در گوش میانی است که با علایم تب و درد همراه است. اوتیت سروز اگر درمان نشود باعث ایجاد عفونت مزمن می شود که سبب پارگی پرده گوش می شود. این عارضه موجب افت شنوایی، فلج عصب صورت، ترشحات عفونی گوش، آبسه مغزی، سرگیجه و مننژیت می شود. درمان این بیماری تجویز دارو و در مواردی جراحی است. در رده سنی یک تا 10 سالگی، عفونت ها در گوش میانی بسیار شایع هستند و درمان آن نیز معمولا ساده است. علایم عفونت گوش بعد از انواع تب ها و سرماخوردگی شروع و شامل درد در گوش، بی اشتهایی و تب می باشد. با درمان به موقع، عارضه ای از عفونت یا مشکلات ثانوی نمی ماند.

اتواسکلروز

در سنین نوجوانی و جوانی ظاهر می شود. اتواسکلروز بیماری شایعی است که به دلیل چسبندگی در استخوانچه های موجود در گوش میانی به وجود می آید. درمان آن با جراحی است و یا با تایید پزشک سمعک تجویز می شود  

منیر menieres

از بیماری های گوش شایع و پیشرونده است که در این بیماری فشار گوش داخلی افزایش می یابد. علایم آن شامل کاهش شنوایی، وزوز گوش، سرگیجه و پری گوش است.

بیماریهای گوش ارثی

مهمترین دلیل در کری و کاهش شنوایی عمیق، بیماری های گوش ارثی هستند. این اختلالات از زمان جنینی و تولد  بروز یافته و در بعضی موارد بعد از 20 سالگی ادامه می یابد. سابقه فامیلی مهمترین نقش را در مشکلات گوش دارد.

ضربه به گوش ها

از عوامل آسیب رسان به گوش ها انواع ضربه هاست. سوانح رانندگی، ضربه به سر، سقوط از ارتفاع، سیلی  و ….. موجب آسیب با درجه خفیف تا از دست دادن تعادل و شنوایی می شود. بسته به شدت ضربه، صدمات آن به ساختمان گوش متغیر است.

بیماری خود ایمنی در گوش

بیماری های گوش داخلی (AIED) حالت التهابی در گوش داخلی است. تشخیص سریع بالینی در این بیماری مهم است. زمانی که سیستم ایمنی بدن سلول های گوش داخلی را با ویروس یا باکتری اشتباه می گیرد و به آنها حمله می کند، شاهد این بیماری هستیم.

علایم بیماری خود ایمنی گوش

احساس پری گوش، کاهش شنوایی و پیشرفت آن، وزوز گوش و سرگیجه است. درمان این بیماری گوش دارویی است. در برخی موارد با صلاحدید پزشک استفاده از سمعک یا کاشت حلزون توصیه می شود.

پارگی پرده گوش

وجود یک سوراخ یا پارگی در پرده صماخ  که با کاهش شنوایی و درد همراه است. بدن قابلیت ترمیم این پرده را دارد و در بعضی موارد این ترمیم اتفاق می افتد، در برخی موارد نیز جراحی لازم است. افت شنوایی در پارگی پرده صماخ گوش بستگی به نوع و اندازه سوراخ و علت آن دارد.

کم شنوایی ناشی از مسمومیت های دارویی

این نوع کم شنوایی ها از اهمیت بالایی برخوردارند و سریعا مصرف دارو باید قطع شود. داروهای مضر برای گوش اکثرا از خانواده آمینوگلیکوزیدها از قبیل استرپتومایسین، دی هیدرواسترپتومایسین، کانامایسین، کنین، سالیسیلات است که هر کدام از این داروها تاثیر خاصی بر سیستم گوش دارد.

وزوز گوش

وزوز گوش ممکن است واقعی یا ذهنی باشد که تشخیص آن با پزشک است. در افرادی که مبتلا به وزوز گوش هستند، صدای زنگ به طور منقطع یا مداوم در گوش ها شنیده می شود. وزوز اغلب علامتی برای بیماری های گوش یا سایر بیماری ها است. برای اطلاعات بیشتر مقاله وزوز گوش را در سایت ما بخوانید.

پیر گوشی

کم شنوایی ناشی از بالا رفتن سن را اصطلاحا پرسبیکوز می نامند. تغییراتی که با پیر شدن در بدن اتفاق می افتد و با کاهش شنوایی در گوش ها بروز می کند. روند این بیماری در ابتدا با کاهش شنوایی در فرکانسهای بالا و بعد از آن در فرکانسهای متوسط و در نهایت فرکانسهای پایین است.

کم شنوایی ناشی از نویز

گوش انسان دستگاه مهم و پیچیده‌ای در بدن است که اغلب ما تنها از یکی از وظایف آن آگاه هستیم و از اهمیت خاص آن بی اطلاع هستیم. دستگاه شنوایی و تعادل در گوش انسان قرار دارد و علاوه بر شنوایی اصوات مختلف، گوش ها وظیفه ای حیاتی در برقراری و حفظ تعادل بدن ما دارند. با توجه به این موضوع هر اختلال کوچکی در عملکرد این عضو موجب سرگیجه و عدم تعادل، کاهش شنوایی و خطراتی برای مغز می شود.

گوش انسان از سه قسمت تشکیل شده است :

گوش داخلی، ميانی و خارجی

گوش داخلی

شامل گیرنده های عصب شنوایی و تعادلی که به مغز می روند.

گوش میانی

استخوانچه های موجود در گوش میانی ( رکابی، چکشی و سندانی) وظیفه انتقال صوت از پرده را به گوش داخلی دارند.

گوش خارجی

شامل مجرا و لاله گوش است.

مجرا توسط پرده گوش از گوش میانی جدا می شود. اغلب بیماری های طبی گوش انسان مانند مواردی که در این مقاله لیست شده اند، می توانند سلامت شنوایی و تعادلی بدن را تحت تاثیر قرار دهند. در موارد بسیاری، درمان این بیماری ها و سایر علل کم شنوایی، سبب بازگشت شنوایی می شود و گوش به حالت طبیعی خود باز می گردد. برخی از بیماریها اگر به موقع تشخیص و درمان نشوند منجر به اختلالات و مشکلات غیر قابل بازگشت، کم شنوایی و در موارد حادتر ناشنوا شدن می شود. اگر تصور می کنید شما یا اعضای خانوادتان مشکل شنوایی دارید، با مراجعه به پزشک متخصص می توانید از سلامت گوش هایتان اطمینان حاصل نمایید. با توجه به پیچیدگی عملکرد و ساختمان گوش عوامل مختلفی می تواند موجب اختلال در آنها شود.

انواع بیماری های گوش

عفونت های گوش

عفونت های گوش جز مهمترین عوامل در ایجاد بیماری ها و کاهش شنوایی است و در زیر عفونت ها را در سنین و بیماریهای مختلف بررسی می کنیم.

عفونت های زمان جنینی

ابتلا مادر به سرخجه در زمان بارداری می تواند موجب آسیب شنوایی و بروز برخی اختلالات در گوش نوزاد شود. عفونت های در بدو تولد و نوزادی مانند آنفولانزا، اوریون، سرخک و … هم ریسک بالایی دربروز کم شنوایی در نوزاد خواهد داشت. 

اتیب سروز

مهمترین دلیل کم شنوایی در اطفال التهاب های بدون عفونت در گوش میانی است که با علایم تب و درد همراه است. اوتیت سروز اگر درمان نشود باعث ایجاد عفونت مزمن می شود که سبب پارگی پرده گوش می شود. این عارضه موجب افت شنوایی، فلج عصب صورت، ترشحات عفونی گوش، آبسه مغزی، سرگیجه و مننژیت می شود. درمان این بیماری تجویز دارو و در مواردی جراحی است. در رده سنی یک تا 10 سالگی، عفونت ها در گوش میانی بسیار شایع هستند و درمان آن نیز معمولا ساده است. علایم عفونت گوش بعد از انواع تب ها و سرماخوردگی شروع و شامل درد در گوش، بی اشتهایی و تب می باشد. با درمان به موقع، عارضه ای از عفونت یا مشکلات ثانوی نمی ماند.

اتواسکلروز

در سنین نوجوانی و جوانی ظاهر می شود. اتواسکلروز بیماری شایعی است که به دلیل چسبندگی در استخوانچه های موجود در گوش میانی به وجود می آید. درمان آن با جراحی است و یا با تایید پزشک سمعک تجویز می شود  

منیر menieres

از بیماری های گوش شایع و پیشرونده است که در این بیماری فشار گوش داخلی افزایش می یابد. علایم آن شامل کاهش شنوایی، وزوز گوش، سرگیجه و پری گوش است.

بیماریهای گوش ارثی

مهمترین دلیل در کری و کاهش شنوایی عمیق، بیماری های گوش ارثی هستند. این اختلالات از زمان جنینی و تولد  بروز یافته و در بعضی موارد بعد از 20 سالگی ادامه می یابد. سابقه فامیلی مهمترین نقش را در مشکلات گوش دارد.

ضربه به گوش ها

از عوامل آسیب رسان به گوش ها انواع ضربه هاست. سوانح رانندگی، ضربه به سر، سقوط از ارتفاع، سیلی  و ….. موجب آسیب با درجه خفیف تا از دست دادن تعادل و شنوایی می شود. بسته به شدت ضربه، صدمات آن به ساختمان گوش متغیر است.

بیماری خود ایمنی در گوش

بیماری های گوش داخلی (AIED) حالت التهابی در گوش داخلی است. تشخیص سریع بالینی در این بیماری مهم است. زمانی که سیستم ایمنی بدن سلول های گوش داخلی را با ویروس یا باکتری اشتباه می گیرد و به آنها حمله می کند، شاهد این بیماری هستیم.

علایم بیماری خود ایمنی گوش

احساس پری گوش، کاهش شنوایی و پیشرفت آن، وزوز گوش و سرگیجه است. درمان این بیماری گوش دارویی است. در برخی موارد با صلاحدید پزشک استفاده از سمعک یا کاشت حلزون توصیه می شود.

پارگی پرده گوش

وجود یک سوراخ یا پارگی در پرده صماخ  که با کاهش شنوایی و درد همراه است. بدن قابلیت ترمیم این پرده را دارد و در بعضی موارد این ترمیم اتفاق می افتد، در برخی موارد نیز جراحی لازم است. افت شنوایی در پارگی پرده صماخ گوش بستگی به نوع و اندازه سوراخ و علت آن دارد.

کم شنوایی ناشی از مسمومیت های دارویی

این نوع کم شنوایی ها از اهمیت بالایی برخوردارند و سریعا مصرف دارو باید قطع شود. داروهای مضر برای گوش اکثرا از خانواده آمینوگلیکوزیدها از قبیل استرپتومایسین، دی هیدرواسترپتومایسین، کانامایسین، کنین، سالیسیلات است که هر کدام از این داروها تاثیر خاصی بر سیستم گوش دارد.

وزوز گوش

وزوز گوش ممکن است واقعی یا ذهنی باشد که تشخیص آن با پزشک است. در افرادی که مبتلا به وزوز گوش هستند، صدای زنگ به طور منقطع یا مداوم در گوش ها شنیده می شود. وزوز اغلب علامتی برای بیماری های گوش یا سایر بیماری ها است. برای اطلاعات بیشتر مقاله وزوز گوش را در سایت ما بخوانید.

پیر گوشی

کم شنوایی ناشی از بالا رفتن سن را اصطلاحا پرسبیکوز می نامند. تغییراتی که با پیر شدن در بدن اتفاق می افتد و با کاهش شنوایی در گوش ها بروز می کند. روند این بیماری در ابتدا با کاهش شنوایی در فرکانسهای بالا و بعد از آن در فرکانسهای متوسط و در نهایت فرکانسهای پایین است.

کم شنوایی ناشی از نویز

قرارگیری مداوم در محیط های شلوغ و صداهای بلند ، قدرت شنوایی را کاهش می دهد. این عارضه بیشتر در افرادی که در کارخانه ها مشغول به کار هستند و در موسیقی دان ها شایع است. امروزه با رونق انواع هدفون ها و هدست ها در میان جوانان و گوش دادن به انواع موسیقی ها با صدای بلند و نامتعارف، شاهد آسیب های جدی و بازگشت ناپذیری هستیم. برای جلوگیری از اینگونه آسیب ها، در محل کار بایستی از تجهیزات کاهنده صدا و محافظ های صوت استفاده شود  و همچنین دوری از محیط های شلوغ و پر صدا و عدم استفاده از هدفون توصیه می شود.

درمان بیماری های گوش

درمان کم شنوایی ها و اختلالات در گوش ها به سه دسته تقسیم می شود.

  1. درمان های طبی گوش
  2. جراحی گوش
  3. توان بخشی گوش

تشخیص به موقع در تشخیص بیماری های گوش تاثیر بسزایی در جلوگیری از افت شنوایی دارد. علاوه بر تشخیص، درمان و استفاده منظم از داروها نیز بسیار موثر است. برای دستیابی به درمان کامل و نتیجه ای مطلوب با دقت به دستورات پزشک عمل کنید. سستی در مصرف داروها و عدم رعایت این دستورات توسط بیمار، آسیب های جبران ناپذیری را به بار می آورد.


مهمترین گروه از نظر تشخیص و درمان به موقع، نوزادان هستند. چنانچه کم شنوایی همان ماههای اول پس از تولد درکودک تشخیص داده و درمان نشود، باعث کری، عدم تکلم و اشکالات متعدد روحی، روانی وآموزشی می‌گردد. در بیماری‌هایی مثل عفونت‌های حاد درمان فقط طبی است. استفاده از آنتی بیوتیک مناسب باعث بهبودی کامل بیمار می‌شود. در بیماری‌ای مثل (اُتیت سروز) چنانچه درمان‌های طبی جواب ندهد، درمان بعدی، جراحی خواهد بود. در این جراحی پرده گوش باز شده و مایع غلیظ رنگ پشت آن تخلیه و سپس لوله کوچکی شبیه قرقره جهت تهویه روی پرده گوش نصب می‌گردد.
درمان پارگی پرده گوش، از بین رفتن یا چسبندگی استخوانچه و عفونت‌های مزمن تنها از طریق جراحی امکان‌پذیر است. خوشبختانه با استفاده از روش‌های علمی جدید در جراحی و کاربرد تجهیزات و وسایل پیشرفته، شانس موفقیت دراین گونه اعمال به حدود90% رسیده است.

کاشت حلزون:

درکودکان زیر 4 سال که تکلم را یاد گرفته و دچار ناشنوایی بسیار شدید و یا کامل دو طرفه باشند و یا افراد بزرگسالی که پس از یادگیری تکلم به هر دلیلی کر شده باشند، از عمل جراحی کاشت حلزون استفاده می‌شود. دراین جراحی یک حلزون مصنوعی طی عمل جراحی دقیقی در داخل گوش کار گذاشته می‌شود. در نتیجه، فرد قادر به شنیدن می‌گردد. البته این افراد نیاز به جلسات مکرر توان‌بخشی و گفتار درمانی برای شنیدن و تکلم دارند.

سمعک گوش :

سمعک دستگاه کوچک و ظریفی است که صوت را پس از تقویت به داخل گوش هدایت می‌کند. سمعک‌ها انواع مختلفی دارند که بسته به نوع بیماری و میزان کم شنوایی به جیبی، پشت گوش و درون گوش تقسیم می‌شوند. نوع داخل گوش کاملا پنهان بوده و مشکل ظاهری و زیبایی را حل می‌کند. سمعک‌های نسل جدید بر خلاف اسلافشان یک رایانه کوچک قابل تنظیم و برنامه‌ریزی می‌باشند و بسیاری از معایب قدیمی‌ها مثل سوت زدن را ندارند و تحمل و استفاه از آنها بسیار بهتر شده است.

گوش انسان دستگاه مهم و پیچیده‌ای در بدن است که اغلب ما تنها از یکی از وظایف آن آگاه هستیم و از اهمیت خاص آن بی اطلاع هستیم. دستگاه شنوایی و تعادل در گوش انسان قرار دارد و علاوه بر شنوایی اصوات مختلف، گوش ها وظیفه ای حیاتی در برقراری و حفظ تعادل بدن ما دارند. با توجه به این موضوع هر اختلال کوچکی در عملکرد این عضو موجب سرگیجه و عدم تعادل، کاهش شنوایی و خطراتی برای مغز می شود.

گوش انسان از سه قسمت تشکیل شده است :

گوش داخلی، ميانی و خارجی

گوش داخلی

شامل گیرنده های عصب شنوایی و تعادلی که به مغز می روند.

گوش میانی

استخوانچه های موجود در گوش میانی ( رکابی، چکشی و سندانی) وظیفه انتقال صوت از پرده را به گوش داخلی دارند.

گوش خارجی

شامل مجرا و لاله گوش است.

مجرا توسط پرده گوش از گوش میانی جدا می شود. اغلب بیماری های طبی گوش انسان مانند مواردی که در این مقاله لیست شده اند، می توانند سلامت شنوایی و تعادلی بدن را تحت تاثیر قرار دهند. در موارد بسیاری، درمان این بیماری ها و سایر علل کم شنوایی، سبب بازگشت شنوایی می شود و گوش به حالت طبیعی خود باز می گردد. برخی از بیماریها اگر به موقع تشخیص و درمان نشوند منجر به اختلالات و مشکلات غیر قابل بازگشت، کم شنوایی و در موارد حادتر ناشنوا شدن می شود. اگر تصور می کنید شما یا اعضای خانوادتان مشکل شنوایی دارید، با مراجعه به پزشک متخصص می توانید از سلامت گوش هایتان اطمینان حاصل نمایید. با توجه به پیچیدگی عملکرد و ساختمان گوش عوامل مختلفی می تواند موجب اختلال در آنها شود.

انواع بیماری های گوش

عفونت های گوش

عفونت های گوش جز مهمترین عوامل در ایجاد بیماری ها و کاهش شنوایی است و در زیر عفونت ها را در سنین و بیماریهای مختلف بررسی می کنیم.

عفونت های زمان جنینی

ابتلا مادر به سرخجه در زمان بارداری می تواند موجب آسیب شنوایی و بروز برخی اختلالات در گوش نوزاد شود. عفونت های در بدو تولد و نوزادی مانند آنفولانزا، اوریون، سرخک و … هم ریسک بالایی دربروز کم شنوایی در نوزاد خواهد داشت. 

اتیب سروز

مهمترین دلیل کم شنوایی در اطفال التهاب های بدون عفونت در گوش میانی است که با علایم تب و درد همراه است. اوتیت سروز اگر درمان نشود باعث ایجاد عفونت مزمن می شود که سبب پارگی پرده گوش می شود. این عارضه موجب افت شنوایی، فلج عصب صورت، ترشحات عفونی گوش، آبسه مغزی، سرگیجه و مننژیت می شود. درمان این بیماری تجویز دارو و در مواردی جراحی است. در رده سنی یک تا 10 سالگی، عفونت ها در گوش میانی بسیار شایع هستند و درمان آن نیز معمولا ساده است. علایم عفونت گوش بعد از انواع تب ها و سرماخوردگی شروع و شامل درد در گوش، بی اشتهایی و تب می باشد. با درمان به موقع، عارضه ای از عفونت یا مشکلات ثانوی نمی ماند.

اتواسکلروز

در سنین نوجوانی و جوانی ظاهر می شود. اتواسکلروز بیماری شایعی است که به دلیل چسبندگی در استخوانچه های موجود در گوش میانی به وجود می آید. درمان آن با جراحی است و یا با تایید پزشک سمعک تجویز می شود  

منیر menieres

از بیماری های گوش شایع و پیشرونده است که در این بیماری فشار گوش داخلی افزایش می یابد. علایم آن شامل کاهش شنوایی، وزوز گوش، سرگیجه و پری گوش است.

بیماریهای گوش ارثی

مهمترین دلیل در کری و کاهش شنوایی عمیق، بیماری های گوش ارثی هستند. این اختلالات از زمان جنینی و تولد  بروز یافته و در بعضی موارد بعد از 20 سالگی ادامه می یابد. سابقه فامیلی مهمترین نقش را در مشکلات گوش دارد.

ضربه به گوش ها

از عوامل آسیب رسان به گوش ها انواع ضربه هاست. سوانح رانندگی، ضربه به سر، سقوط از ارتفاع، سیلی  و ….. موجب آسیب با درجه خفیف تا از دست دادن تعادل و شنوایی می شود. بسته به شدت ضربه، صدمات آن به ساختمان گوش متغیر است.

بیماری خود ایمنی در گوش

بیماری های گوش داخلی (AIED) حالت التهابی در گوش داخلی است. تشخیص سریع بالینی در این بیماری مهم است. زمانی که سیستم ایمنی بدن سلول های گوش داخلی را با ویروس یا باکتری اشتباه می گیرد و به آنها حمله می کند، شاهد این بیماری هستیم.

علایم بیماری خود ایمنی گوش

احساس پری گوش، کاهش شنوایی و پیشرفت آن، وزوز گوش و سرگیجه است. درمان این بیماری گوش دارویی است. در برخی موارد با صلاحدید پزشک استفاده از سمعک یا کاشت حلزون توصیه می شود.

پارگی پرده گوش

وجود یک سوراخ یا پارگی در پرده صماخ  که با کاهش شنوایی و درد همراه است. بدن قابلیت ترمیم این پرده را دارد و در بعضی موارد این ترمیم اتفاق می افتد، در برخی موارد نیز جراحی لازم است. افت شنوایی در پارگی پرده صماخ گوش بستگی به نوع و اندازه سوراخ و علت آن دارد.

کم شنوایی ناشی از مسمومیت های دارویی

این نوع کم شنوایی ها از اهمیت بالایی برخوردارند و سریعا مصرف دارو باید قطع شود. داروهای مضر برای گوش اکثرا از خانواده آمینوگلیکوزیدها از قبیل استرپتومایسین، دی هیدرواسترپتومایسین، کانامایسین، کنین، سالیسیلات است که هر کدام از این داروها تاثیر خاصی بر سیستم گوش دارد.

وزوز گوش

وزوز گوش ممکن است واقعی یا ذهنی باشد که تشخیص آن با پزشک است. در افرادی که مبتلا به وزوز گوش هستند، صدای زنگ به طور منقطع یا مداوم در گوش ها شنیده می شود. وزوز اغلب علامتی برای بیماری های گوش یا سایر بیماری ها است. برای اطلاعات بیشتر مقاله وزوز گوش را در سایت ما بخوانید.

پیر گوشی

کم شنوایی ناشی از بالا رفتن سن را اصطلاحا پرسبیکوز می نامند. تغییراتی که با پیر شدن در بدن اتفاق می افتد و با کاهش شنوایی در گوش ها بروز می کند. روند این بیماری در ابتدا با کاهش شنوایی در فرکانسهای بالا و بعد از آن در فرکانسهای متوسط و در نهایت فرکانسهای پایین است.

کم شنوایی ناشی از نویز

قرارگیری مداوم در محیط های شلوغ و صداهای بلند ، قدرت شنوایی را کاهش می دهد. این عارضه بیشتر در افرادی که در کارخانه ها مشغول به کار هستند و در موسیقی دان ها شایع است. امروزه با رونق انواع هدفون ها و هدست ها در میان جوانان و گوش دادن به انواع موسیقی ها با صدای بلند و نامتعارف، شاهد آسیب های جدی و بازگشت ناپذیری هستیم. برای جلوگیری از اینگونه آسیب ها، در محل کار بایستی از تجهیزات کاهنده صدا و محافظ های صوت استفاده شود  و همچنین دوری از محیط های شلوغ و پر صدا و عدم استفاده از هدفون توصیه می شود.

درمان بیماری های گوش

درمان کم شنوایی ها و اختلالات در گوش ها به سه دسته تقسیم می شود.

  1. درمان های طبی گوش
  2. جراحی گوش
  3. توان بخشی گوش

تشخیص به موقع در تشخیص بیماری های گوش تاثیر بسزایی در جلوگیری از افت شنوایی دارد. علاوه بر تشخیص، درمان و استفاده منظم از داروها نیز بسیار موثر است. برای دستیابی به درمان کامل و نتیجه ای مطلوب با دقت به دستورات پزشک عمل کنید. سستی در مصرف داروها و عدم رعایت این دستورات توسط بیمار، آسیب های جبران ناپذیری را به بار می آورد.


مهمترین گروه از نظر تشخیص و درمان به موقع، نوزادان هستند. چنانچه کم شنوایی همان ماههای اول پس از تولد درکودک تشخیص داده و درمان نشود، باعث کری، عدم تکلم و اشکالات متعدد روحی، روانی وآموزشی می‌گردد. در بیماری‌هایی مثل عفونت‌های حاد درمان فقط طبی است. استفاده از آنتی بیوتیک مناسب باعث بهبودی کامل بیمار می‌شود. در بیماری‌ای مثل (اُتیت سروز) چنانچه درمان‌های طبی جواب ندهد، درمان بعدی، جراحی خواهد بود. در این جراحی پرده گوش باز شده و مایع غلیظ رنگ پشت آن تخلیه و سپس لوله کوچکی شبیه قرقره جهت تهویه روی پرده گوش نصب می‌گردد.
درمان پارگی پرده گوش، از بین رفتن یا چسبندگی استخوانچه و عفونت‌های مزمن تنها از طریق جراحی امکان‌پذیر است. خوشبختانه با استفاده از روش‌های علمی جدید در جراحی و کاربرد تجهیزات و وسایل پیشرفته، شانس موفقیت دراین گونه اعمال به حدود90% رسیده است.

کاشت حلزون:

درکودکان زیر 4 سال که تکلم را یاد گرفته و دچار ناشنوایی بسیار شدید و یا کامل دو طرفه باشند و یا افراد بزرگسالی که پس از یادگیری تکلم به هر دلیلی کر شده باشند، از عمل جراحی کاشت حلزون استفاده می‌شود. دراین جراحی یک حلزون مصنوعی طی عمل جراحی دقیقی در داخل گوش کار گذاشته می‌شود. در نتیجه، فرد قادر به شنیدن می‌گردد. البته این افراد نیاز به جلسات مکرر توان‌بخشی و گفتار درمانی برای شنیدن و تکلم دارند.

سمعک گوش :

سمعک دستگاه کوچک و ظریفی است که صوت را پس از تقویت به داخل گوش هدایت می‌کند. سمعک‌ها انواع مختلفی دارند که بسته به نوع بیماری و میزان کم شنوایی به جیبی، پشت گوش و درون گوش تقسیم می‌شوند. نوع داخل گوش کاملا پنهان بوده و مشکل ظاهری و زیبایی را حل می‌کند. سمعک‌های نسل جدید بر خلاف اسلافشان یک رایانه کوچک قابل تنظیم و برنامه‌ریزی می‌باشند و بسیاری از معایب قدیمی‌ها مثل سوت زدن را ندارند و تحمل و استفاه از آنها بسیار بهتر شده است.

درمان بیماری های گوش

درمان کم شنوایی ها و اختلالات در گوش ها به سه دسته تقسیم می شود.

  1. درمان های طبی گوش
  2. جراحی گوش
  3. توان بخشی گوش

تشخیص به موقع در تشخیص بیماری های گوش تاثیر بسزایی در جلوگیری از افت شنوایی دارد. علاوه بر تشخیص، درمان و استفاده منظم از داروها نیز بسیار موثر است. برای دستیابی به درمان کامل و نتیجه ای مطلوب با دقت به دستورات پزشک عمل کنید. سستی در مصرف داروها و عدم رعایت این دستورات توسط بیمار، آسیب های جبران ناپذیری را به بار می آورد.


مهمترین گروه از نظر تشخیص و درمان به موقع، نوزادان هستند. چنانچه کم شنوایی همان ماههای اول پس از تولد درکودک تشخیص داده و درمان نشود، باعث کری، عدم تکلم و اشکالات متعدد روحی، روانی وآموزشی می‌گردد. در بیماری‌هایی مثل عفونت‌های حاد درمان فقط طبی است. استفاده از آنتی بیوتیک مناسب باعث بهبودی کامل بیمار می‌شود. در بیماری‌ای مثل (اُتیت سروز) چنانچه درمان‌های طبی جواب ندهد، درمان بعدی، جراحی خواهد بود. در این جراحی پرده گوش باز شده و مایع غلیظ رنگ پشت آن تخلیه و سپس لوله کوچکی شبیه قرقره جهت تهویه روی پرده گوش نصب می‌گردد.
درمان پارگی پرده گوش، از بین رفتن یا چسبندگی استخوانچه و عفونت‌های مزمن تنها از طریق جراحی امکان‌پذیر است. خوشبختانه با استفاده از روش‌های علمی جدید در جراحی و کاربرد تجهیزات و وسایل پیشرفته، شانس موفقیت دراین گونه اعمال به حدود90% رسیده است.

کاشت حلزون:

درکودکان زیر 4 سال که تکلم را یاد گرفته و دچار ناشنوایی بسیار شدید و یا کامل دو طرفه باشند و یا افراد بزرگسالی که پس از یادگیری تکلم به هر دلیلی کر شده باشند، از عمل جراحی کاشت حلزون استفاده می‌شود. دراین جراحی یک حلزون مصنوعی طی عمل جراحی دقیقی در داخل گوش کار گذاشته می‌شود. در نتیجه، فرد قادر به شنیدن می‌گردد. البته این افراد نیاز به جلسات مکرر توان‌بخشی و گفتار درمانی برای شنیدن و تکلم دارند.

سمعک گوش :

سمعک دستگاه کوچک و ظریفی است که صوت را پس از تقویت به داخل گوش هدایت می‌کند. سمعک‌ها انواع مختلفی دارند که بسته به نوع بیماری و میزان کم شنوایی به جیبی، پشت گوش و درون گوش تقسیم می‌شوند. نوع داخل گوش کاملا پنهان بوده و مشکل ظاهری و زیبایی را حل می‌کند. سمعک‌های نسل جدید بر خلاف اسلافشان یک رایانه کوچک قابل تنظیم و برنامه‌ریزی می‌باشند و بسیاری از معایب قدیمی‌ها مثل سوت زدن را ندارند و تحمل و استفاه از آنها بسیار بهتر شده است.

گوش میانی

استخوانچه های موجود در گوش میانی ( رکابی، چکشی و سندانی) وظیفه انتقال صوت از پرده را به گوش داخلی دارند.

گوش خارجی

شامل مجرا و لاله گوش است.

مجرا توسط پرده گوش از گوش میانی جدا می شود. اغلب بیماری های طبی گوش انسان مانند مواردی که در این مقاله لیست شده اند، می توانند سلامت شنوایی و تعادلی بدن را تحت تاثیر قرار دهند. در موارد بسیاری، درمان این بیماری ها و سایر علل کم شنوایی، سبب بازگشت شنوایی می شود و گوش به حالت طبیعی خود باز می گردد. برخی از بیماریها اگر به موقع تشخیص و درمان نشوند منجر به اختلالات و مشکلات غیر قابل بازگشت، کم شنوایی و در موارد حادتر ناشنوا شدن می شود. اگر تصور می کنید شما یا اعضای خانوادتان مشکل شنوایی دارید، با مراجعه به پزشک متخصص می توانید از سلامت گوش هایتان اطمینان حاصل نمایید. با توجه به پیچیدگی عملکرد و ساختمان گوش عوامل مختلفی می تواند موجب اختلال در آنها شود.

انواع بیماری های گوش

عفونت های گوش

عفونت های گوش جز مهمترین عوامل در ایجاد بیماری ها و کاهش شنوایی است و در زیر عفونت ها را در سنین و بیماریهای مختلف بررسی می کنیم.

عفونت های زمان جنینی

ابتلا مادر به سرخجه در زمان بارداری می تواند موجب آسیب شنوایی و بروز برخی اختلالات در گوش نوزاد شود. عفونت های در بدو تولد و نوزادی مانند آنفولانزا، اوریون، سرخک و … هم ریسک بالایی دربروز کم شنوایی در نوزاد خواهد داشت. 

اتیب سروز

مهمترین دلیل کم شنوایی در اطفال التهاب های بدون عفونت در گوش میانی است که با علایم تب و درد همراه است. اوتیت سروز اگر درمان نشود باعث ایجاد عفونت مزمن می شود که سبب پارگی پرده گوش می شود. این عارضه موجب افت شنوایی، فلج عصب صورت، ترشحات عفونی گوش، آبسه مغزی، سرگیجه و مننژیت می شود. درمان این بیماری تجویز دارو و در مواردی جراحی است. در رده سنی یک تا 10 سالگی، عفونت ها در گوش میانی بسیار شایع هستند و درمان آن نیز معمولا ساده است. علایم عفونت گوش بعد از انواع تب ها و سرماخوردگی شروع و شامل درد در گوش، بی اشتهایی و تب می باشد. با درمان به موقع، عارضه ای از عفونت یا مشکلات ثانوی نمی ماند.

اتواسکلروز

در سنین نوجوانی و جوانی ظاهر می شود. اتواسکلروز بیماری شایعی است که به دلیل چسبندگی در استخوانچه های موجود در گوش میانی به وجود می آید. درمان آن با جراحی است و یا با تایید پزشک سمعک تجویز می شود  

منیر menieres

از بیماری های گوش شایع و پیشرونده است که در این بیماری فشار گوش داخلی افزایش می یابد. علایم آن شامل کاهش شنوایی، وزوز گوش، سرگیجه و پری گوش است.

بیماریهای گوش ارثی

مهمترین دلیل در کری و کاهش شنوایی عمیق، بیماری های گوش ارثی هستند. این اختلالات از زمان جنینی و تولد  بروز یافته و در بعضی موارد بعد از 20 سالگی ادامه می یابد. سابقه فامیلی مهمترین نقش را در مشکلات گوش دارد.

ضربه به گوش ها

از عوامل آسیب رسان به گوش ها انواع ضربه هاست. سوانح رانندگی، ضربه به سر، سقوط از ارتفاع، سیلی  و ….. موجب آسیب با درجه خفیف تا از دست دادن تعادل و شنوایی می شود. بسته به شدت ضربه، صدمات آن به ساختمان گوش متغیر است.

بیماری خود ایمنی در گوش

بیماری های گوش داخلی (AIED) حالت التهابی در گوش داخلی است. تشخیص سریع بالینی در این بیماری مهم است. زمانی که سیستم ایمنی بدن سلول های گوش داخلی را با ویروس یا باکتری اشتباه می گیرد و به آنها حمله می کند، شاهد این بیماری هستیم.

علایم بیماری خود ایمنی گوش

احساس پری گوش، کاهش شنوایی و پیشرفت آن، وزوز گوش و سرگیجه است. درمان این بیماری گوش دارویی است. در برخی موارد با صلاحدید پزشک استفاده از سمعک یا کاشت حلزون توصیه می شود.

پارگی پرده گوش

وجود یک سوراخ یا پارگی در پرده صماخ  که با کاهش شنوایی و درد همراه است. بدن قابلیت ترمیم این پرده را دارد و در بعضی موارد این ترمیم اتفاق می افتد، در برخی موارد نیز جراحی لازم است. افت شنوایی در پارگی پرده صماخ گوش بستگی به نوع و اندازه سوراخ و علت آن دارد.

کم شنوایی ناشی از مسمومیت های دارویی

این نوع کم شنوایی ها از اهمیت بالایی برخوردارند و سریعا مصرف دارو باید قطع شود. داروهای مضر برای گوش اکثرا از خانواده آمینوگلیکوزیدها از قبیل استرپتومایسین، دی هیدرواسترپتومایسین، کانامایسین، کنین، سالیسیلات است که هر کدام از این داروها تاثیر خاصی بر سیستم گوش دارد.

وزوز گوش

وزوز گوش ممکن است واقعی یا ذهنی باشد که تشخیص آن با پزشک است. در افرادی که مبتلا به وزوز گوش هستند، صدای زنگ به طور منقطع یا مداوم در گوش ها شنیده می شود. وزوز اغلب علامتی برای بیماری های گوش یا سایر بیماری ها است. برای اطلاعات بیشتر مقاله وزوز گوش را در سایت ما بخوانید.

پیر گوشی

کم شنوایی ناشی از بالا رفتن سن را اصطلاحا پرسبیکوز می نامند. تغییراتی که با پیر شدن در بدن اتفاق می افتد و با کاهش شنوایی در گوش ها بروز می کند. روند این بیماری در ابتدا با کاهش شنوایی در فرکانسهای بالا و بعد از آن در فرکانسهای متوسط و در نهایت فرکانسهای پایین است.

کم شنوایی ناشی از نویز

قرارگیری مداوم در محیط های شلوغ و صداهای بلند ، قدرت شنوایی را کاهش می دهد. این عارضه بیشتر در افرادی که در کارخانه ها مشغول به کار هستند و در موسیقی دان ها شایع است. امروزه با رونق انواع هدفون ها و هدست ها در میان جوانان و گوش دادن به انواع موسیقی ها با صدای بلند و نامتعارف، شاهد آسیب های جدی و بازگشت ناپذیری هستیم. برای جلوگیری از اینگونه آسیب ها، در محل کار بایستی از تجهیزات کاهنده صدا و محافظ های صوت استفاده شود  و همچنین دوری از محیط های شلوغ و پر صدا و عدم استفاده از هدفون توصیه می شود.

درمان بیماری های گوش

درمان کم شنوایی ها و اختلالات در گوش ها به سه دسته تقسیم می شود.

  1. درمان های طبی گوش
  2. جراحی گوش
  3. توان بخشی گوش

تشخیص به موقع در تشخیص بیماری های گوش تاثیر بسزایی در جلوگیری از افت شنوایی دارد. علاوه بر تشخیص، درمان و استفاده منظم از داروها نیز بسیار موثر است. برای دستیابی به درمان کامل و نتیجه ای مطلوب با دقت به دستورات پزشک عمل کنید. سستی در مصرف داروها و عدم رعایت این دستورات توسط بیمار، آسیب های جبران ناپذیری را به بار می آورد.


مهمترین گروه از نظر تشخیص و درمان به موقع، نوزادان هستند. چنانچه کم شنوایی همان ماههای اول پس از تولد درکودک تشخیص داده و درمان نشود، باعث کری، عدم تکلم و اشکالات متعدد روحی، روانی وآموزشی می‌گردد. در بیماری‌هایی مثل عفونت‌های حاد درمان فقط طبی است. استفاده از آنتی بیوتیک مناسب باعث بهبودی کامل بیمار می‌شود. در بیماری‌ای مثل (اُتیت سروز) چنانچه درمان‌های طبی جواب ندهد، درمان بعدی، جراحی خواهد بود. در این جراحی پرده گوش باز شده و مایع غلیظ رنگ پشت آن تخلیه و سپس لوله کوچکی شبیه قرقره جهت تهویه روی پرده گوش نصب می‌گردد.
درمان پارگی پرده گوش، از بین رفتن یا چسبندگی استخوانچه و عفونت‌های مزمن تنها از طریق جراحی امکان‌پذیر است. خوشبختانه با استفاده از روش‌های علمی جدید در جراحی و کاربرد تجهیزات و وسایل پیشرفته، شانس موفقیت دراین گونه اعمال به حدود90% رسیده است.

کاشت حلزون:

درکودکان زیر 4 سال که تکلم را یاد گرفته و دچار ناشنوایی بسیار شدید و یا کامل دو طرفه باشند و یا افراد بزرگسالی که پس از یادگیری تکلم به هر دلیلی کر شده باشند، از عمل جراحی کاشت حلزون استفاده می‌شود. دراین جراحی یک حلزون مصنوعی طی عمل جراحی دقیقی در داخل گوش کار گذاشته می‌شود. در نتیجه، فرد قادر به شنیدن می‌گردد. البته این افراد نیاز به جلسات مکرر توان‌بخشی و گفتار درمانی برای شنیدن و تکلم دارند.

سمعک گوش :

سمعک دستگاه کوچک و ظریفی است که صوت را پس از تقویت به داخل گوش هدایت می‌کند. سمعک‌ها انواع مختلفی دارند که بسته به نوع بیماری و میزان کم شنوایی به جیبی، پشت گوش و درون گوش تقسیم می‌شوند. نوع داخل گوش کاملا پنهان بوده و مشکل ظاهری و زیبایی را حل می‌کند. سمعک‌های نسل جدید بر خلاف اسلافشان یک رایانه کوچک قابل تنظیم و برنامه‌ریزی می‌باشند و بسیاری از معایب قدیمی‌ها مثل سوت زدن را ندارند و تحمل و استفاه از آنها بسیار بهتر شده است.

  • گوش هایتان را بعد از عمل ، لمس و مالش ندهید.

اکثر جراحی های زیبایی مثل اتوپلاستی ، تحت بیهوشی یا بی حسی به انجام می رسند. از این رو بعد از به هوش آمدن نیز ممکن است تا مدتی اثر دارو برقرار باشد. از این بابت بایستی تا زمانی که گوش و نواحی آن به حالت نرمال باز می گردند از لمس کردن یا مالش بیش از حد آن ، سهواً یا عمداً ، خودداری کنید. بدین نحو گوش های شما به خوبی با فرم جدید خود سازگار شده ، به برش ها و بخیه ها آسیبی وارد نمی شود و نیز از تجمع میکروب و بروز عفونت جلوگیری می شود. همچنین تا زمانی که بی حسی آن ناحیه کاملا برطرف گردد باید احتیاط کنید ؛ زیرا در صورت وارد شدن ضربه ، به دلیل احساس نکردن درد یا علائمی در آن نقطه ، ممکن است متوجه مشکل پیش آمده نشوید.

  • از هد بند استفاده کنید ؛ خصوصاً اگر عمل گوش های برجسته انجام داده اید.

در مرحله آخر عمل جراحی ، زمانی که بخیه ها زده شد ، جراح گوش هایتان را با استفاده از بانداژ بزرگی پانسمان می کند. یک تا هفت روز بعد ، این بانداژ بزرگ و ضخیم جای خود را به هدبندهای سبک تر می دهد. البته این هدبندها نیز دور تا دور سر قرار گرفته و تمام گوش را پوشش می دهند. هدف از استفاده از هد بند بعد از عمل گوش این است که از گوش ها در برابر صدمات محیطی محافظت شود. پزشکان به اکثر بیماران می گویند که برای یک تا دو هفته اول بعد از اتوپلاستی ، به طور شبانه روزی از این هدبندها استفاده کنند و پس از این مدت ، برای یک ماه ، تنها شب ها و موقع خواب هدبند را روی گوش ها قرار دهند. پوشیدن آن ها در حین خواب از تکان خوردن و مالش غیر ارادی گوش ها بر روی بالش جلوگیری می کند.

  • بعد از عمل گوش ، سیگار نکشید.

می دانید که به طور عادی سیگار کشیدن برای سلامتی ضرر دارد. حالا زمانی که عمل جراحی انجام داده باشید ، خطر آن برای شما دو چندان می شود. بعد از اتوپلاستی بهتر است سیگار نکشید و در نزدیکی کسانی که سیگار می کشند نیز قرار نگیرید. ماده ای که در سیگار وجود دارد ، یعنی نیکوتین ، باعث ایجاد اختلال در دوره ریکاوری خواهد شد. مختل و کند شدن روند بهبودی ، احتمال تشکیل اسکار و عفونت را بالا می برد. به همین خاطر است که جراحان پلاستیک توصیه می کنند حداقل به مدت ۲ هفته بعد از جراحی ، سیگار کشیدن را کنار بگذارید.

  • اگر از محل برش ها ترشحاتی خارج شد ، نترسید !

تا یک هفته بعد از عمل گوش ، طبیعی است که از محل برش ، مایع و ترشحاتی تخلیه شوند. این ترشحات ممکن است غلیظ ، تیره رنگ یا مایل به قرمز باشند. اگر شاهد خارج شدن چنین ترشحاتی از برش های جراحی بودید ، با استفاده از یک پارچه نخی و هیدروژن پراکسید قسمت خارجی گوش را تمیز کنید. احتیاط کنید که هنگام تمیز کردن ، وارد کانال گوش نشوید. در صورتی که میزان ترشحات از حال نرمال خارج شده باشد ، حتما با پزشک تماس بگیرید.

برای توضیح کامل تر راجع به این مسئله می توانید به مقاله مراقبت های بعد از جراحی گوش راز جراحی مراجعه کنید.

عوارض جراحی گوش

در جراحی گوش مثل هر عمل زیبایی و درمانی دیگر ، احتمال بروز عارضه هایی پس از عمل وجود دارد که نمی شود به آن ها بی توجه بود. این را هم بدانید که لزوما این عوارض به وقوع نمی پیوندند اما در صورتی که زیر نظر جراح حاذق عمل نشوید و البته مراقبت های بعد از عمل گوش را جدی نگیرید ، احتمال بروز آن ها افزایش می یابد. این را هم متذکر می شویم که برخی از عارضه ها شدید بوده و فرد باید درمان مناسبی برای آن ها اتخاذ کند و بعضی از آن ها نیز موقتی هستند که به گذشت زمان خود به خود بهبود پیدا می کنند. عوارض بعد از جراحی گوش عبارتند از :

عفونت که برای درمان آن باید آنتی بیوتیک مصرف گردد و گاهی هم ممکن است به جراحی مجدد نیاز باشد.

حساسیت نشان دادن به بخیه ها ، پانسمان ها یا محلول های ضدعفونی کننده.

شکل گیری لخته خونی بزرگ زیر محل برش خورده که باید تخلیه گردد.

عفونت در ناحیه قفسه سینه که معمولا بعد از بیهوشی عمومی نمود پیدا می کند.

گرفتگی و درد گلو که به سبب لوله تنفسی قرار گرفته در حین عمل ایجاد می شود.

درد ، کبودی و ورم نواحی اطراف محل جراحی شده.

تشکیل اسکارهای کلوئیدی و هیپرتروفیک که اسکارهایی با بافت های سفت و ضخیم هستند و بر روی محل برش و زخم های جراحی شکل می گیرند. این نوع از اسکارها ممکن است باعث سوزش و خارش شوند و آزار دهنده باشند اما سلامتی فرد را تهدید نمی کنند.

کند بودن روند بهبودی به سبب کشیدن سیگار یا ابتلا به بیماری دیابت.

واکنش های بدن نسبت به داروی بیهوشی مثل داشتن حالت تهوع ؛ البته به طور موقت.

نامتقارن شدن گوش ها یا ناهنجاری در غضروف گوش بعد از عمل که برای اصلاح این موارد باید جراحی دیگری انجام شود.

برجسته شدن مجدد گوش ها بعد از عمل به سبب دفرمه شدن غضروف گوش که بازم هم با انجام عمل جراحی اصلاح می شود.

حالت تهوع و عدم تعادل به سبب تجمع مایعات در گوش میانی.

بی حسی موقت یا دائمی پوست در اطراف گوش جراحی شده.

از دست دادن بخش کوچکی از پوست پوشش دهنده غضروف های گوش که باعث ایجاد زخم و جراحت شده و بهبودی و ترمیم آن چندین هفته طول می کشد.

پرسش و پاسخ جراحی گوش

  • زیبایی گوش بدون جراحی امکان پذیر است ؟

برخی از ایرادات ظاهری صورت ممکن است با انجام پروسه های غیر تهاجمی نیز برطرف گردند اما در مورد گوش ها باید گفت که هیچ رویه پزشکی به غیر از جراحی نمی تواند مشکلات ظاهری و دفرمیتی غضروف آن ها را برطرف سازد. بنابراین برای رفع این نقص باید حتما عمل جراحی اتوپلاستی انجام شود.

  • آیا اتوپلاستی تحت پوشش بیمه قرار می گیرد ؟

در اکثر موارد به این خاطر که اتوپلاستی یک عمل گزینشی بوده و شخص به تصمیم خود برای انجام آن اقدام می کند ، بیمه هیچگونه دخالتی در پرداخت هزینه عمل ندارد. اگر که ثابت شود جراحی در راستای درمانی نیز به انجام می رسد ممکن است بیمه بخشی از هزینه را متقبل شود.

  • بعد از جراحی گوش می توانیم ورزش کنیم ؟

پس از عمل به مدت یک ماه باید ورزش های پر فشار و پر تحرک را کنار بگذارید تا بخیه های گوش تحت فشار قرار نگیرند. بعد از این مدت هم بهتر است ابتدا به پزشک مراجعه کنید تا ایشان ببیند که روند بهبودی شما چگونه پیش رفته و تا چه حد می توانید دامنه فعالیت های ورزشی تان را افزایش دهید

.

  • عمل جراحی گوش چند ساعت طول می کشد ؟

البته ممکن است با توجه به نوع بیهوشی و میزان اصلاحات مورد نیاز ، زمان عمل برای همه یکسان نباشد ، اما به طور کلی مدت جراحی حدود ۲ تا ۳ ساعت در نظر گرفته می شود.

  • بعد از اتوپلاستی ، جای بخیه ها باقی می ماند ؟

معمولا جراح مراقبت هایی را به شما گوشزد می کند تا بعد از عمل کمترین اثر از محل برش های بخیه زده شده باقی بماند. به طور کلی هم برش ها در محلی ایجاد می شوند که بعد از عمل در معرض دید قرار نمی گیرند.

  • آیا جراحی گوش دردناک است ؟

مشخصاً عمل های جراحی کمی درد را به همراه دارند. البته حین عمل شما معمولا بی حس یا بیهوش هستید و دردی احساس نمی کنید ؛ اما پس از جراحی ، وقتی که اثر دارو بیهوشی یا بی حسی خنثی شد ، ممکن است در ناحیه جراحی شده یعنی گوش ها دردی را احساس کنید که برای تسکین آن ، پزشک دارو مسکن تجویز می نماید.

منبع:

1

2

3

برچسب ها :

برای امتیاز به این نوشته کلیک کنید!

کل :
میانگین :
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x