انواع عمل بای پس معده
و عمل بای پس معده (به انگلیسی: Gastric bypass) مشابه اسلیو معده یک روش جراحی است که در درمان بیماری های چاقی انجام میشود.
عمل گاستریک بای پس معده برای کسانی مورد استفاده قرار میگیرد که به شیوه معمول نمیتوانند لاغر شوند و چاقی برای آنها جدای از مشکلات چاقی٬ بیماری های خطرناکی را به همراه دارد.
جراحی های چاقی هیچ گاه به عنوان اولین قدم برای کاهش وزن به کار نمی روند و حتی می توانند در صورت اقدام بی مورد، مضرات غیر قابل جبرانی برای فرد داشته باشند.
پزشک زمانی عمل بای پس معده را توصیه میکند که فرد بیمار با وجود ورزش و رژیم غذایی و تغییر سبک زندگی٬ موفق به لاغری نبوده است و اکنون چاقی برای زندگی او تهدید به شمار میرود.
برای اینکه بیمار غذای کمتری میل کند باید سایز معده تغییر کند و برای اینکه غذای کمتری جذب شود میبایست فعالیت روده را به شیوه ای تغییر داد که جذب کمتری انجام دهد.
به منظور اجرایی کردن هر دو هدف بالا٬ در عمل بای پس٬ معده به دو کیسه فوقانی و تحتانی تقسیم میشود که یکی از آنها ۵ الی ۱۰ درصد اندازه کل است و مسوولیت نگهداری غذا را بر عهده دارد. سپس قسمتی از روده کوچک نیز از مسیر جذب غذا کنار گذاشته میشود.
در این روش هیچ قسمتی از معده جدا نمیشود و قسمت بزرگتر معده کماکان به تولید و ترشح آنزیم های معمول میپردازد اما غذایی به این قسمت وارد نمیشود.
همچنین قسمتی از روده به معده کوچکتر وصل میشود و قسمت مهمتر روده که وظیفه جذب مواد غذایی را دارد از مسیر خارج میشود.
در این روش بیمار در حدود ۸۰ الی ۱۰۰ درصد اضافه وزن خود را از دست میدهد. این روش جراحی لاغری به بیمارانی که شاخص توده بدنی شان یعنی BMI بالای ۴۰ است و قادر نیستند با رژیم و ورزش کاهش وزن پیدا کنند توصیه میشود.
در بیماران دیابتی٬ بخصوص بخصوص بیماران چاقی که به تازگی دیابت گرفته اند٬ با BMI بین ۳۰ تا ۳۵ نیز جراحی لاغری توصیه میشود. میتوانید در این متن٬ محاسبه BMI یا شاخص توده بدنی خود را به صورت آنلاین انجام دهید.
البته در بیمارانی که ریز فاکتور دارند یعنی بیمار دارای مشکلاتی نظیر قلبی٬ دیابتی٬ فشار خون٬ سندروم متابولیک٬ دیسکوپاتی و کمردردهای شدید و یا آرتروز هستند با BMI بالای ۳۵ نیز عمل جراحی لاغری توصیه میشود.
سندرم متابولیک (Metabolic syndrome) به مجموعهای از شرایط که با هم رخ دهند:
فشار خون بالا، سطوح افزایش یافته انسولین و چربی در خون، چربی انباشته اضافی در اطراف شکم
است که با اثر طولانی مدت منجر به سلامتی بیمار میشود. نتایج حاصل از جراحی نشان داده است که تاثیرات مثبت بسیار بالایی در کاهش وزن و ایجاد سلامتی در بیمار دارد.
این جراحی را می توان به دو صورت جراحی باز یا جراحی لاپاراسکوپیک (از طریق دستگاه لاپاراسکوپ و ایجاد چند برش کوچک) انجام داد. در این جراحی قسمتی از معده که در زیر ناحیه کاردیا (محل اتصال مری به معده) قرار دارد برمی دارند و قسمتی از روده کوچک را به آن وصل می کنند (یا به اصطلاح علمی آناستوموز می دهند)
اندازههایی که برای این اتصال در نظر گرفته می شود بستگی به BMI (شاخص توده بدنی) فرد دارد. در عمل بای پس معده٬ با ایجاد محدودیت در ابعاد معده و هم با ایجاد تغییرات در میزان جذب مواد غذایی (سوء جذب) و کاهش میزان جذب کالری، باعث کاهش وزن می گردد.
حتی با وجود این شرایط هم تشخیص این که شما برای این جراحی مناسب هستید یا خیر با پزشکتان است.
جرا عمل بای پس معده انجام میشود؟
اکثر این عوارض به مراقبتهای بعد از عمل بای پس معده توسط بیمار بستگی دارد. پس ابتدا در انتخاب پزشک و جراحتان دقت کرده و حتماً توصیههای او را، چه قبل و چه بعد از عمل به طور دقیق اجرایی کنید.
نکته۱:
برخی از داروها هستند موجب جلوگیری از لخته شدن خون می شوند که به مدت چند روز یا چند هفته قبل از جراحی باید آن ها را موقتا قطع نمایید، مانند: آسپرین / وارفارین / ویتامین E و …
نکته ۲:
در صورت بارداری یا قصد بارداری حتما پزشکتان را مطلع کنید.
نکته ۳:
مصرف سیگار باید از چند هفته قبل از جراحی قطع گردد
همچنین ترک آن نیز پس از جراحی، به دلایل زیادی از جمله کمک به بهبود بعد از عمل و تاثیر عمل جراحی، ادامه خواهد داشت.
باز هم مدت زمان بستری، بستگی به شرایط بیمار دارد، اما به طور متوسط حدود ۳ تا ۵ روز بستری در بیمارستان نیاز است.
۱- شروع فعالیت جسمی بصورت آرام
۲- قدم زدن آهسته
این اقدامات بهبودی را جلو می اندازد و از عوارض بعد از عمل (مثل لخته شدن خون) بسیار می کاهد.
۳- پایبندی به رژیم غذایی مختص عمل بای پس معده
این رژیم تا زمانی که معده و روده شما به شرایط جدید عادت کند ادامه دارد.
با رعایت همه موارد می تواند در مدت ۲ سال تقریبا ۶۰ درصد اضافه وزن خود را کم کنید.
و هم چنین شما می تواند پس از کاهش وزن با اعتماد نفس به فعالیت هایی بپردازید که قبلا به دلایل مختلفی از انجام دادن آن ها خودداری می کردید و کیفیت زندگی خود را بالا ببرید.
جراحی مینی بای پس معده، مشابه با عمل بای پس معده بوده، اما اصلاح شده آن است. در این روش مقدار بیشتری از روده برداشته میشود. بنابراین باعث اختلال در جذب ویتامین و مواد معدنی میشود. در این روش آنزیم های معده و صفرا در مینی بای پس کاملا از مسیر منحرف نمیشود و وارد معده شده و ایجاد گاستریت یا التهاب معده میکند.
ممکن است به دنبالش درد معده ایجاد شود و رفلاکس صفرا به معده رخ دهد. در این روش باید قبل از عمل جراحی٬ مشکلات مربوط به معده درمان شود. اگر همچنان برای بیمار خطراتی به همراه داشته باشد٬ پزشک جراحی به شیوه دیگری را انتخاب میکند.
با توجه به این که تنها آناستوموز (اتصال) معده به روده در جراحی مینی بای پس با طول بیشتر از ۳/۵ سانتی متر زده می شود، بنابراین امکان گشاد شدن معده در دراز مدت نسبت به اسلیو معده کمتر است.
عمل بای پس و مینی بای پس معده٬ هر دو روش هایی از جراحی لاغری هستند که در کنترل و کاهش وزن٬ درمان و جلوگیری از برخی بیماری ها موثر هستند. اما این به این معنی نیست که یک جراحی بر عمل دیگر ارجحیت دارد. هر عمل مناسب یک بیمار خاص است که با شرایط او سازگار باشد.
عمل مینی بای پس به صورت عمده به روش لاپاراسکوپی انجام میشود. معده به شکل لوله ای موزی شکل در مسیر انحنای کوچک درست میشود، ولی معده بریده شده در محل خود باقی میماند و بعد یک قوسی از روده باریک که فاصله آن از معده شش فوت میباشد به معده آماده شده بخیه میشود. به این طریق غذای کمی وارد معده شده و سریعا وارد روده باریک میشود و چون روده کوتاه شده مواد کمتر جذب میکند و بیمار چاق، لاغر خواهد شد.
برای کاهش مصرف غذا و جذب کالری، باید سایز معده و فعالیت روده را تغییر داد. برای رسیدن به این هدف، دو عمل با یکدیگر تلفیق شده و معده به دو کیسه فوقانی و تحتانی تقسیم میشود که یکی از آنها ۵ الی ۱۰ درصد اندازه کل است و مسوولیت نگهداری غذا را بر عهده دارد. سپس قسمتی از روده کوچک نیز از مسیر جذب غذا کنار گذاشته میشود.
در این روش هیچ قسمتی از معده جدا نمیشود و قسمت بزرگتر معده کماکان به تولید و ترشح آنزیم های معمول میپردازد اما غذایی به این قسمت وارد نمیشود. همچنین قسمتی از روده به معده کوچکتر وصل میشود و قسمت مهمتر روده که وظیفه جذب مواد غذایی را دارد از مسیر خارج میشود. در مورد تفاوت عمل بای پس معده با مینی بای پس در این مقاله بیشتر بخوانید.
تا اینجا متوجه شدید که هر دو روش جراحی مینی بای پس و روش کلاسیک هر دو کارکردی مشابه دارند در روش های اجرایی متفاوت.
اما اینکه چه روشی مناسب بیمار است را پزشک با توجه به نیازهای بیمار مشخص میکند.
به عنوان مثال بیماری که ریفلاکس معده یا فتق هیاتال (گونهای فتق که در نتیجه ضعف در عضلات دیافراگم و اسفنگتر ورودی به معده ایجاد میشود) دارد به دلیل خطر بالقوه ابتلا به ریفلاکس صفرا٬ مناسب جراحی مینی بای پس نیست. با این حال بیشتر مواقع توصیه جراحان عمل مینی بای پس معده است.
در یک مشاوره پزشکی٬ جراح در مورد روش های جراحی لاغری٬ خطرات و مزایای مختلف آنها با بیمار صحبت میکند تا بتواند بیمار را در انتخاب بهترین روش کاهش وزن و لاغری یاری رسانی کند. اینکه کدام عمل بهتر است کاملا بستگی به شرایط بیمار دارد. پزشک پس از بررسی شرایط بیمار تصمیم میگیرد که بهترین عمل برای او چه میتواند باشد و انتخاب عمل برعهده بیمار نیست و این موضوع یک آپشن انتخابی برای بیمار نیست مگر به تشخیص پزشک.
منبع: