آسیب های عضلات همسترینگ ،علائم ، تشخیص و درمان
آسیب های عضلات همسترینگ
آناتومی
عضلات همسترینگ شامل سه عضله می باشند که در پشت ران قرار دارند. این سه عضله عبارتند از:
عضله دو سر ران Biceps Femoris: این عضله در خلف و خارج ران قرار دارد و شامل یک سر بلند (Long Head) و یک سر کوتاه (Short Head) می باشد.
عضله سمی تاندینو Semitendinosus: که در خلف و داخل ران قرار دارد. (سطحی)
عضله سمی ممبرانو Semimembranosus: این عضله در خلف و داخل ران زیر عضله سمی تاندینو قرار دارد. (عمقی)
عضلات سمی ممبرانو، سمی تاندینو و سر بلند عضله دو سر، در بالا از پایین ترین قسمت استخوان هیپ، که به آن توبروزیته ایسکیوم Ischial tuberosity می گویند و سر کوتاه عضله دو سر از سطح پشتی استخوان ران شروع می شوند.
عضله دو سر ران به قسمت خارجی سر استخوان فیبولا و کندیل خارجی استخوان تیبیا متصل شده و عضلات سمی ممبرانو و سمی تاندینو به بالا و داخل استخوان تیبیا اتصال می یابند.چون این سه عضله نزدیک به هم قرار گرفته و تقریبا کار یکسانی انجام می دهند به مجموعه آنها یک نام یعنی عضلات همسترینگ می گویند.
آسیب های عضلات همسترینگ
آسیب های عضلات همسترینگ مانند کشیدگی عضلات همسترینگ در ورزشکاران (بیشتر در ورزش هایی مانند دو، فوتبال، بسکتبال) شایع بوده و می تواند بسیار دردناک باشد.
آسیب های همسترینگ می تواند به صورت کشیدگی خفیف عضله که به راحتی درمان می شود، پارگی قسمتی از عضله و یا پارگی کامل عضله که بهبود آن ماه ها زمان می برد، رخ دهد.
بیشتر آسیب های همسترینگ در قسمت ضخیمتر و میانی عضله و یا در محلی که فیبرهای عضلانی به فیبرهای تاندون متصل می شوند رخ می دهد.
در آسیب های شدیدتر همسترینگ تاندون ممکن است کاملا از استخوان جدا شود و یا حتی قسمتی از استخوان را همراه خود بکند. که به آن شکستگی کندگی (avulsion) گفته می شود.
آسیبب های همسترینگ معمولا هنگامی رخ می دهند که عضله در حالتی که منقبض است، کشیده شود. (eccentric contraction) این اتفاق در دویدن با سرعت بالا (Sprinting) می تواند رخ دهد.
در هنگام دویدن با سرعت بالا (sprinting) هنگامی که عضله همسترینگ منقبض است کشیده می شود.
علل آسیب های عضلات همسترینگ
ریسک فاکتور هایی که می توانند احتمال آسیب های عضلات همسترینگ را افزایش دهند عبارتند از:
سفتی عضلات: سفتی عضلات احتمال کشیدگی و آسیب های همسترینگ را افزایش می دهد. انجام حرکات کششی از احتمال آسیب های همسترینگ می کاهد.
ناهماهنگی عضلات: زمانی که یک گروه عضلانی از گروه عضلانی مقابل بسیار قویتر باشد احتمال کشیدگی عضله افزایش می یابد. برای مثال عضلات چهار سر ران که جلوی ران قرار دارند معمولا از عضلات همسترینگ که پشت ران قرار دارند قوی تر هستند. و در هنگام فعالیت های ورزشی عضلات همسترینگ زودتر خسته شده که این خستگی می تواند منجر به کشیدگی عضلات همسترینگ شود.
ضعف عضلات: اگر عضلات ضعیف باشند تحمل کمتری نسبت به فشار تمرین های ورزشی دارند و در نتیجه آسیب به عضلات شایع تر می باشد.
خستگی عضلات: خستگی باعث کاهش قابلیت جذب شوک و انرژی توسط عضله می شود. در نتیجه احتمال آسیب عضله افزایش می یابد.
نوع فعالیت: ورزش هایی که ریسک بالاتری برای آسیب همسترینگ دارند عبارتند از: دویدن، فوتبال، بسکتبال. همچنین ورزشکاران مسن و ورزشکاران جوان در حال رشد برای آسیب های عضلات همسترینگ مستعدتر هستند.
علائم آسیب های عضلات همسترینگ
درد شدید در پشت ران که باعث توقف فعالیت می شود.
تورم در پشت ران از چند ساعت بعد از آسیب
کبودی در پشت ران و پشت زانو
ضعف در عضلات همسترینگ
تشخیص
پس از گرفتن شرح حال و معاینه بیمار می توان از روش های تصویر برداری زیر استفاده نمود:
X-ray: به کمک گرافی ساده می توان شکسنگی کندگی Ischial tuberosity (جدا شدن تکه ازاستخوان همراه تاندون همسترینگ) را تشخیص داد.
MRI: MRI می تواند تصویر خوبی از بافت های نرم مانند عضله را نشان دهد. در نتیجه می تواند به تایید تشخیص آسیب همسترینگ و شدت آن کمک کند.
درمان
درمان آسیب های خفیف همسترینگ مانند کشیدگی هایی که منجر به پاره شدن عضله نشده اند معمولا به صورت غیر جراحی می باشد. درمان های غیر جراحی هبارتند از:
استراحت: از ادامه فعالیت های ورزشی باید اجتناب کرده و همچنین برای جلوی گیری از وزن گذاری روی اندام آسیب دیده از عصای زیر بغلی استفاده گردد.
کمپرس سرد: روزانه چندین مرتبه کمپرس سرد هر بار به مدت 20 دقیقه به کاهش التهاب و درد کمک می کند.
باند کشی: استفاده از باند کشی از تورم بیشتر جلوگیری می کند.
بالا قرار دادن اندام تحتانی: بهتر است هنگام استراحت اندام تحتانی بالاتر از بدن (بالاتر از سطح قلب) قرار داده شود.
فیزیوتراپی: فیزیوتراپی می تواند به افزایش قدرت عضلات همسترینگ و برگرداندن محدوده حرکت طبیعی به بیمار کمک می کند.
درمان جراحی
درمان جراحی معمولا در موارد پارگی کامل عضلات همسترینگ و یا در صورت شکستگی کندگی محل اتصال تاندون همسترینگ با استخوان انجام می شود.
در جراحی شکستگی کندگی، عضله همسترینگ به محل طبیعی خود کشیده شده و بافت اسکار ایجاد شده در محل آسیب، خارج می گردد. سپس تاندون به کمک بخیه های مخصوص به محل طبیعی خود روی استخوان متصل می شود.
همچنین در جراحی پارگی کامل عضلات همسترینگ دو طرف پارگی به کمک بخیه به هم متصل می گردند.
عضلات پشت ران همسترینگ چگونه آسیب میبینند؟
آسیب عضلات همسترینگ اغلب بدنبال کشیده شدن شدید این عضلات ایجاد میشود. این کشیدگی میتواند باعث پارگی های خفیف در فیبرهای عضله شده و در صورت کیشدگی بیش از حد ممکن است موجب پارگی ناقص و یا حتی پارگی کامل عضله شود. این پارگی ها ، معمولا بیشتر در قسمت ضخیم و مرکزی عضله و یا قسمتی که عضله به تاندون متصل میشود، ایجاد میشوند.
استرین Strain یا کشیدگی عضلات همسترینگ مانند کشیدگی دیگر عضلات وقتی اتفاق میفتد که در همان حال که عضله منقبض است تحت کشش نیز قرار بگیرد. اگر این کشش اعمال شده، بیش از حد تحمل عضله باشد باعث پاره شدن فیبرهای عضلانی شده و کشیدگی یا رگ به رگ شدن عضله را ایجاد میکند.
کشیدگی های عضلانی بر اساس شدت آنها درجه بندی می شود. کشیدگی درجه ۱ خفیف است و از پارگی های کوچک عضلانی تشکیل میشود. کوفتگی و درد بیشتر ناشی از اسپاسم عضله است تا پارگی آن. در این کشیدگی استفاده از ماساژ یخ و کشش تدریجی مفید است اما کشش های بالستیک و دویدن های انفجاری ممنوع است. کشیدگی درجه 2 در اثر پارگی ناقص یا پارگی نیمی از تارهای عضلانی اتفاق میفتد و همراه با درد، خونمردگی و افزایش تورم است و عمل خم کردن زانو با مشکل مواجه میشود. کشیدگی درجه ۳ پارگی کامل عضله یا تاندون است که با درد شدید، ناتوانی در خم کردن زانو و خونمردگی وسیع همراه است و ممکن است ترمیم آن چند ماه طول بکشد.
عوامل ایجاد کننده آسیب عضلات پشت ران همسترینگ
چندین عامل مهم وجود دارند که باعث بروز آسیب در عضلات همسترینگ میشوند ، این عوامل عبارتند از:
- سفت و خشک بودن عضله (عدم انعطاف پذیری)
- ضعف عضلات همسترینگ
- گرم کردن نامناسب و یا عدم کشش مناسب عضله پیش از شروع تمرین
- عدم تعادل بین قدرت عضلات همسترینگ و عضلات چهارسر ران
- وجود آسیب قبلی
- خستگی عضلانی
- کهولت سن
- نوع فعالیت ورزشی ( انجام ورزش های سنگین و پر تنش مثل فوتبال ، بسکتبال ، دو )
- کارکشیدن زیاد از عضله over use
- سن نوجوانی
در طی بلوغ ، استخوان های فرد ممکن است سریعتر از عضلات رشد کنند. این عامل ژنتیکی موجب میگردد که عضلات نسبت به استخوان کمی کوتاه تر بوده و در نتیجه تحت کشش قرار داشته باشند. این کشش احتمال آسیب کششی عضله را در این گروه سنی بیشتر میکند.
علایم آسیب عضلات پشت ران همسترینگ چیست ؟
مهمترین علامت کشیدگی عضلات همسترینگ احساس درد در عضله میباشد که ممکن است شروع درد در حین ورزش و بصورت ناگهانی باشد.
در این موارد عضله معمولا چند ساعت بعد از آسیب، ورم کرده و ممکن است پوست روی آن دچار کبودی شود که در روزهای آتی بیشتر می شود. در کشیدگی عضلات همسترینگ ، ورزشکار احساس میکند قدرت این عضلات کاهش یافته است و ممکن است دامنه حرکتی نیز کاهش یابد.
تشخیص آسیب عضلات پشت ران همسترینگ
تشخیص آسیب عضلات همسترینگ با معاینه توسط پزشک و تاریخچه در مورد مکانیسم ایجاد آسیب صورت میگیرد و در صورت لازم از تصویربرداری اشعه ایکس ( برای تعیین کنده شدن استخوان ) و یا MRI استفاده میشود.
منبع: