انواع
زمانی که یک فرد به این ویروس مبتلا می شود، باید برای تشخیص نوع آن اقدام کند. زیرا فقط سویه های خاصی از این ویروس هستند که باعث ایجاد زگیل تناسلی می شوند. روش های درمان نیز نسبت به نوع ویروس تا حدودی متفاوت هستند. چهار نوع شایع از ویروس اچ پی وی وجود دارد که افراد به آنها مبتلا می شوند و این چهار نوع در دو دسته ی کم خطر و پرخطر قرار گرفته که به صورت زیر هستند:
- HPV 11 و HPV 6 (کم خطر)
- HPV 16 و HPV 18 (پرخطر)
شناسایی ویروس اچ پی وی HPV
تست شناسایی این ویروس در مردان و زنان متفاوت است. که در ادامه به شرح آن می پردازیم :
تست شناسایی HPV در زنان
تست های پاپ اسمیر برای شناسایی سلول های غیر طبیعی در زنان بکار می رود. این آزمایش می تواند سرطان سرویکس یا سایر مشکلات مربوط به این ویروس را مشخص نماید. زنان باید در سنین بین 21 تا 29 سال حداقل یکبار در سال، و زنان بین سنین 30 تا 65 سال، هر پنج سال یکبار آزمایش DNA و پاپ اسمیر را برای شناسایی ویروس HPV انجام دهند. در صورتی که نتایج پاپ اسمیر غیر طبیعی باشد، پزشک آزمایش HPV را درخواست می کند. همچنین در صورتی که ویروس از نوع سرطان زا آن باشد، پزشک تغییرات سرویکس یا گردنه رحم را بررسی می کند. که برای این امر نیاز به انجام کولپوسکوپی خواهد بود. البته تغییرات گردنه رحم که منجر به سرطان می شود، اغلب سال ها به طول می انجامد.
تست شناسایی HPV در مردان
آزمایش DNA و HPV تنها برای تشخیص این ویروس در زنان در دسترس است و در حال حاضر هیچ آزمایش مورد تایید FDA برای تشخیص اچ پی وی در مردان وجود ندارد. به همین ترتیب غربالگری معمول برای سرطان مقعد، گلو و یا آلت تناسلی در مردان توصیه نمی شود. البته بعضی از پزشکان آزمایش پاپ اسمیر مقعد را برای مردان در معرض خطر سرطان مقعد انجام میدهند.
پاکسازی و درمان اچ پی وی
این ویروس در اغلب موارد از بین نمی رود، بنابراین هیچ عارضه ای برای ویروس اچ پی وی وجود ندارد. ولی لازم است هر سال آزمایش های لازم انجام گیرد تا تغییرات سلولی ایجاد شده مورد بررسی قرار گیرند. اما برای درمان زگیل تناسلی می توان از داروهای مناسب، روش سوزاندن با جریان الکتریکی یا انجماد با نیتروژن مایع استفاده نمود. اما، همه این روش ها شما را از شر زگیل های فیزیکی خلاص می کنند و چون ویروس خود درمان نمی شود، امکان بازگشت زگیل ها وجود دارد.
انجام تست هایی نظیر پاپ اسمیر به شناخت روند تغییرات سلول های سرطانی کمک می کند. همچنین سرطان هایی که از HPV ایجاد می شوند با روش هایی مانند شیمی درمانی، پرتو درمانی یا جراحی و یا مجموعه از آنها درمان میشوند. در حال حاضر هیچ روش درمان طبیعی برای درمان HPV وجود ندارد. تنها غربالگری روتین برای HPV و سرطان گردن رحم می تواند بر شناسایی، نظارت و درمان مشکلات بهداشتی ناشی از عفونت HPV کمک نماید.
روش های انتقال HPV
این ویروس از طریق تماس پوست با پوست منتقل می شود. از عواملی که ممکن است شخصی را در معرض خطر ابتلا به اچ پی وی قرار دهد، عبارتند از:
- برقراری رابطه جنسی با بیش از یک نفر
- برقراری رابطه واژینال، دهان یا مقعد بدون کاندوم
- سیستم ایمنی ضعیف
- برقراری رابطه با شریک جنسی حامل HPV
همچنین برخی از عوامل وجود دارند که در صورت ابتلا به این ویروس، ریسک ایجاد سرطان را افزایش خواهند داد :
- سیستم ایمنی ضعیف
- ابتلا به بیماری های آمیزشی ( STI ها) مانند گونوره آ، کلامیدیا و هرپس سیمپلکس
- التهاب مزمن
- زایمان های متعدد (سرطان دهانه رحم)
- مصرف قرص های ضد بارداری به مدت طولانی (سرطان دهانه رحم)
- مصرف قلیان (سرطان دهان یا گلو)
- برقراری رابطه جنسی مقعدی (سرطان مقعدی)
پیشگیری از HPV
ساده ترین راه برای جلوگیری از ابتلا به اچ پی وی استفاده از “کاندوم و برقراری رابطه جنسی سالم” است. علاوه بر این، تزریق واکسن گارداسیل برای پیشگیری از زگیل های تناسلی و سرطان های ناشی از این ویروس کاربرد دارد. این واکسن می تواند فرد را در برابر نه سویه مختلف ویروس HPV که عامل سرطان یا زگیل های تناسلی است، محافظت نماید.
بهترین زمان برای تزریق واکسن ویروس HPV برای پسران و دختران سن 11 تا 12 سال است. تزریق دو دوز واکسن حداقل به 6 ماه فاصله نیاز دارد. زنان و مردان 15 تا 26 ساله همچنین می توانند درسه مرحله واکسینه شوند. علاوه بر این، افراد بین سنین 27 تا 45 ساله که قبلا برای HPV واکسینه نشده اند، واجد شرایط واکسیناسیون با Gardasil 9 می باشند. برای جلوگیری از مشکلات بهداشتی مرتبط با این ویروس باید به طور منظم بررسی های بهداشتی و تست پاپ اسمیر انجام گیرد.
ویروس HPV و حاملگی
طبق جستجو های تحقیقاتی کلینیک اچ پی وی ابتلا به این ویروس شانس بارداری را کاهش نمی دهد. اگر شما حامله و دارای ویروس HPV هستید، ممکن است بخواهید فرآیند درمان را تا بعد از زایمان به تأخیر اندازید که این امر بدون عوارض نیست. تغییرات هورمونی که در دوران بارداری اتفاق می افتد ممکن است باعث ایجاد زگیل تناسلی شود و در بعضی موارد این زگیل ممکن است خونریزی کند. همچنین اگر زگیل های تناسلی گسترش یابند، ممکن است نتوانید زایمان واژینال داشته باشید.
در موارد نادر، یک زن مبتلا به اچ پی وی می تواند آن را به کودک خود منتقل کند. هنگامی که این اتفاق می افتد، یک بیماری نادر اما جدی به نام پاپیلوماتوز تنفسی رخ میدهد. در این شرایط، زگیل ها در راه های تنفسی کودک رشد می کند. تغییراتی که در طول بارداری رخ میدهد، ممکن است باعث ایجاد عوارضی شود در نتیجه غربالگری معمول برای سرطان دهانه رحم و HPV لازم است.
آمار ویروس HPV
CDC (مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری) تخمین زده است که 79 میلیون آمریکایی دارای ویروس HPV هستند. اکثر این افراد در رده نوجوانی و یا اوایل دهه 20 زندگی خود به سر می برند. همچنین آمار ها نشان داده حدود 14 میلیون نفر هر سال در معرض خطر این ویروس قرار می گیرند. در این کشور، HPV باعث ایجاد بیش از 33،000 سرطان در سال در مردان و زنان می شود. برآورد شده است که 95 درصد از سرطان های مقعدی ناشی از عفونت HPV هستند. اکثر این موارد به علت HPV 16 رخ می دهند. همچنین دو نوع HPV 18 و HPV 16 حداقل 70 درصد موارد سرطان دهانه رحم را تشکیل می دهند.
در سال 2006 اولین واکسن HPV تولید شد و از آن زمان تا به حال، 64 درصد کاهش در گونه های HPV در دختران نوجوان در ایالات متحده، تحت پوشش واکسن دیده شده است.
تبخال تناسلی چیست؛ علائم، علت، تشخیص و درمان
شاید از خود پرسیده باشید که تبخال تناسلی چیست و آیا خطرناک است ؟ تبخال تناسلی از بیماری های منتقله از راه جنسی STD است. این عفونت STD سبب زخم های هرپتیک (زخم تبخالی) می شود که طی آن تاول های دردناکی و پر از مایع بر روی نواحی تناسلی زن و مرد مانند بیضه ها، آلت تناسلی و واژن ایجاد می شوند. این نوع بیماری جنسی STD حدود 16 درصد از کل عفونت های STI را تشکیل می دهد.
1. علت تبخال تناسلی
2. علائم تبخال تناسلی
3. تشخیص تبخال تناسلی
4. روش های انتقال ویروس تبخال تناسلی
5. تفاوت تبخال و زگیل تناسلی
6. چگونه تبخال تناسلی درمان می شود؟
7. زنان باردار و تبخال تناسلی
8. چشم انداز دراز مدت برای تبخال تناسلی
علت تبخال تناسلی
دو نوع از ویروس هرپس سیمپلکس باعث تبخال تناسلی می شود: HSV-1 ( معمولا باعث زخم های دهانی می شود.) و HSV-2 )که معمولا باعث تبخال تناسلی می شود). ویروس این بیماری از طریق غشای مخاطی وارد بدن می شوند. غشای مخاطی لایه های نازک از بافتی است که سوراخ بدن مانند بینی، دهان، واژن و .. را می پوشاند.
پس از آنکه ویروس ها به بدن نفوذ کردند، وارد سلول ها می شوند سپس در سلول های عصبی لگن قرار می گیرند. این ویروس ها به راحتی تکثیر شده و قابل انطباق با محیط هستند. HSV-1 یا HSV-2 را می توان در مایعات بدن انسان از جمله این موارد یافت :
- بزاق
- اسپرم
- ترشحات واژن
علائم تبخال تناسلی
برای اینکه از کجا بفهمیم تبخال تناسلی داریم باید بدانیم که مدت زمان ورود ویروس به بدن تا ایجاد تبخال بین 2 تا 30 روز متغیر است. ظهور تبخال مهمترین نشانه ورود این ویروس به بدن است. تبخال تناسلی در مردان در نواحی از جمله آلت تناسلی، اسکروتوم (کیسه بیضه) یا باسن (نزدیک یا اطراف مقعد) ایجاد می شود. به همین ترتیب نواحی ایجاد تبخال در زنان شامل نزدیکی واژن، مقعد و باسن است.
علائم عمومی تبخال تناسلی در مردان و زنان عبارتند از:
- ممکن است تبخال در دهان و لب ها، صورت و هر جای دیگری که با نقاط آلوده در تماس بوده، ظاهر شود.
- اگر مقعد آلوده شده باشد، نواحی آلوده به ویروس اغلب قبل از ظهور تبخال، شروع به خارش یا سوزش می کند.
- ممکن است تبخال ها سرباز کرده و مایع آن تخلیه شود.
- در برخی موارد غدد لنفاوی متورم میشود. غدد لنفاوی وظیفه مبارزه با عفونت و التهاب بدن را دارد.
- سردرد، درد های بدن و تب نشانه تبخال است.
علائم عمومی نوزادانی که از مادران مبتلا به تبخال تناسلی متولد (از طریق زایمان واژن) می شوند، شامل زخم بر روی صورت، بدن و اندام تناسلی است.
منبع: 1