کاردرمانی به افراد دارای مشکلات سلامتی (یا چالش هایی از تندرستی) کمک می کند تا دوباره فعالیت های روزانه مهم خود را شروع کنند.
این فعالیت های روزانه می توانند شامل هر چیزی باشند، از دوش گرفتن مستقل (بدون کمک دیگران) گرفته تا غذا پختن برای همسر خود.
چون کاردرمانی بر کل بدن فرد متمرکز است، کاردرمانگر نقش مهمی را در کمک کردن به شما ایفا می کند تا بتوانید بر سلامت و زندگی خود تأثیر بگذارید.
کاردرمانی در چه زمینه هایی می تواند مفید باشد؟
دوش گرفتن ( حمام کردن) بازی کردن
لباس پوشیدن اوقات فراغت
غذا خوردن انجام کارهای ایمن
مراقبت از دیگران صحیح خوابیدن
رانندگی و تحرک اجتماعی مدیریت مالی
مدیریت خانه (خانه داری) آشپزی
مشارکت اجتماعی
کاردرمانی چطور می تواند به شما کمک کند؟
ما بر این باور هستیم که یک بخش اساسی از بهبودی، قادر بودن برای شرکت در فعالیت های روزانه ای است که برای شما مهم است.
از نظر یک کودک، این فعالیت می تواند بازی کردن با دوستان باشد.
از نظر یک بزرگسال، این فعالیت می تواند توانایی آشپزی کردن برای خانواده باشد.
ما کاردرمانگران این روال های مهم روزانه را «فعالیت های زندگی روزمره» می نامیم.
این سنگ بناهای بنیادی زندگی روزانه بعد از یک آسیب، معلولیت یا بیماری می توانند بسیار سخت شوند. متخصصان کاردرمانی به شما کمک می کنند تا مهارت هایی را کسب کنید که دوباره با اطمینان در این فعالیت ها شرکت کنید.
در اینجا، فهرست کاملی از فعالیت هایی را بیان کرده ایم که کاردرمانی می تواند به انجام آنها کمک کند:
دوش گرفتن/حمام رفتن
رفتن به توالت و بهداشت توالت
لباس پوشیدن
غذا خوردن/بلعیدن غذا
تغذیه
تحرک کارکردی
مراقبت از یک وسیله شخصی
بهداشت فردی و آرایش
فعالیت های جنسی
مراقبت از دیگران
مراقبت از حیوانات دست آموز
تربیت کودکان
مدیریت ارتباط
رانندگی و تحرک اجتماعی
مدیریت مالی
مدیریت و حفظ بهداشت
ساخت و نگهداری از خانه
آماده کردن غذا و تمیز کردن (بظروف غذا و غیره)
فعالیت ها و حرکات مذهبی و معنوی
روندهای ایمنی و واکنش های اضطراری
خرید
استراحت و خوابیدن
درس خواندن
کار کردن
بازی کردن
اوقات فراغت
مشارکت اجتماعی
کاردرمانی چه چیزهایی را در بر می گیرد؟
کار یک کاردرمانگر در محیط های مختلف، متفاوت می باشد اما فرآیند درمان از روند معینی پیروی می کند.
ارزیابی کاردرمانی
کاردرمانی با یک ارزیابی شروع می شود: درمانگر اطلاعاتی را درباره تاریخچه (سوابق)، وضعیت سلامت، و فعالیت های شما که در حال حاضر محدود شده اند جمع آوری می کند.
کاردرمانگر سپس از این اطلاعات برای تنظیم یک طرح مراقبت استفاده می کند که مستلزم اهداف خاص و همچنین تکنیک های درمانی است که برای تحقق این اهداف، مورد استفاده قرار می دهد.
توانبخشی بوسیله کاردرمانی
بهبودی ها شما به فراهم سازی ترکیبی از اقدامات فیزیکی، هیجانی یا شناختی وابسته هستند که توسط کاردرمانگر برنامه ریزی می شوند.
درمانگران این مسئله را نیز بررسی می کنند که آیا اصلاح محیط یا اصلاح فعالیت ها به آماده سازی شما برای موفقیت کمک می کند یا خیر.
در اینجا مثال هایی از دستورالعمل مراقبت های بهداشتیی را برای درمان های مختلف ارائه می کنیم.
ارزیابی های هیجانی/رفتاری
تعلیم پیوستن مجدد به جامعه/محل کار
پاک کردن و ضد عفونی کردن زخم ها
توسعه مهارت های شناختی
ارزیابی میزان پیشرفت
تکنیک های درمان دستی
آموزش های مجدد عصبی-عضلانی
خود مراقبتی در منزل و اجتماع
تعلیم مدیریت خانگی
تکنیک های یک پارچگی حسی
فعالیت های درمانی
مدیریت ویلچر
مرخص شدن از کاردرمانی
وقتی که از خدمات کاردرمانی مرخص میشوید این بدین معناست که دیگر برای ادامه پیشرفت (درمان) خود، به نظارت تخصصی یک درمانگر نیاز ندارید.
با اینحال این ضرورتاً به این معنی نیست که شما کاملاً بهبود پیدا کرده اید.
کاردرمانگران در موقع مرخص کردن شما اغلب توصیه هایی به شما و مراقبین شما میکنند که روند درمان خود را چطور ادامه دهید.
مثلاً کاردرمانگر ممکن است یک برنامه تمرین خانگی یا آموزش های بیشتر را به خانواده یا مراقبین شما بدهد.
کاردرمانی چه تفاوتی با فیزیوتراپی دارد؟
این یک سوال مهم است.
کاردرمانگران و متخصصین فیزیوتراپی از بعضی لحاظ شبیه هم هستند چون هر دوی آنها متخصصان توان بخشی هستند که تلاش میکنند به بیماران کمک کنند به سطح عملکرد قبلی خود برگردند.
هر دوی آنها بیمار را ارزیابی میکنند و طرح های درمانی را بر مبنای اهداف درمانی بیمار تنظیم میکنند.
هر دوی آنها بر این باور هستند که بهبودی به معنای توانایی شرکت کردن در زندگی با بالاترین پتانسیل ممکن است.
این دو حرفه از لحاظ نحوه انجام درمان با هم تفاوت دارند.
تفاوت کلیدی آنها این است که کاردرمانی بیشتر بر بهبود فعالیت های روزانه تمرکز دارد اما فیزیوتراپی بیشتر بر بهبود های خاص حرکات بدن تمرکز دارد.
شما میتوانید فیزیوتراپیست را مانند یک مکانیک بدن انسان، و کاردرمانگر را مانند راهنمایی برای بازگشت دوباره به زندگی نرمال خود در نظر بگیرید
فیزیوتراپیست ممکن است به بیمار آموزش دهد چطور از پله ها بالا و پایین برود.
هدف او این است که بیمار قادر باشد از پله ها بالا یا پایین برود و به سلامت به خانه برسد – و کاردرمانگر فرض میکند که توانایی بالا و پایین رفتن ایمن از پله ها در منزل، به بیمار در انجام وظایف روزانه نرمال خود کمک میکند:
بعنوان مثال تمیز کردن خانه یا بالا رفتن از پله ها برای رسیدن به اتاق خواب.
همچنین فیزیوتراپیست ممکن است تلاش کند که میزان حرکت
آرنج (ROM) بیمار را افزایش دهد تا او بتواند آرنجش را به اندازه کافی خم کند تا بتواند فرمان اتومبیل را در دست بگیرد.
کاردرمانگر با بیمار کار میکند تا از این میزان حرکت، همراه با تجهیزات انطباقی ضروری استفاده کند تا به وظیفه روزانه «رانندگی» خود بازگردد.
مسلماً این دو حرفه شباهت های زیادی با هم دارند و احتمالاً به همین دلیل است که غالباً آنها را با هم اشتباه می گیریم.
کاردرمانگر در مقابل فیزیوتراپیست در مقابل آسیب شناس گفتار و زبان
توان بخشی فیزیکی یک کار تیمی است
در حالیکه ما بر روی موضوع توان بخشی کار می کنیم، اما بسیاری از بیماران از ترکیبی از مزایای درمان های فیزیکی، کاردرمانی و گفتار درمانی بهره مند می شوند.
گفتار درمانگران که معمولاً آسیب شناسان گفتار و زبان
نامیده میشوند، ارزیابی ها و تشخیص هایی را بر روی اختلالات مختلف گفتار و زبان انجام میدهند.
فیزیوتراپیست، کاردرمانگر و آسیب شناس گفتار و زبان اغلب با هم همکاری میکنند تا بر اساس اهداف جامع بیماران، به درمان های کلی برسند.
بسته به نیازها و اهداف خاص خود، ممکن است لازم باشد به فیزیوتراپیست، کاردرمانگر یا آسیب شناس گفتار و زبان (یا ترکیبی از آنها) مراجعه کنید.
یک متخصص کاردرمانی باید چه تحصیلات و آموزش هایی را گذرانده باشد؟
وقتی که در یک مطب کاردرمانی هستید ممکن است هم توسط کاردرمانگران و هم توسط دستیاران کاردرمانگر
تحت درمان قرار بگیرید.
با اینکه این متخصصان هر دو درمان های حرفه ای را فراهم می سازند اما تفاوت آنها در این است که کاردرمانگر ارزیابی هایی را انجام میدهد و یک طرح درمان را برای شما تنظیم میکند (و همچنین شما را معالجه میکند) اما دستیار کاردرمانگر فقط شما را بر اساس طرح درمان کاردرمانگر، معالجه میکند.
کاردرمانگران
مدرک تحصیلی فعلی برای کاردرمانگر، فوق لیسانس کاردرمانی است.
گواهینامه هایی که نشان دهنده این سطح از تحصیلات هستند به اختصار MS OT/L یا OT/L نوشته میشوند.
قبل از سال 2007 برای کاردرمانگر بودن فقط کافی بود مدرک لیسانس داشته باشید.
افرادی که قبل از سال 2007 گواهینامه خود را گرفته اند جزو اولین کاردرمانگران هستند.
دستیاران کاردرمانگر
دستیاران کاردرمانگر باید مدرک دستیاری خود را از یک برنامه (تحصیلی) معتبر بگیرند.
آنها باید در آنجا قبل از شروع به کار، در یک آزمون ملی قبول شوند.
بعضی از بخش های کاردرمانی از وردست کاردرمانگر هم استفاده میکنند که متخصصان بدون مجوزی هستند که معالجات کاردرمانی را ارائه نمی دهند بلکه به انجام عملیات های روزانه بخش کاردرمانی کمک میکنند.
کاردرمانگران کجا کار میکنند؟
کاردرمانگران با افرادی با سنین مختلف کار میکنند و سلامت جسمانی و روانی در مراجعان (درمان جویان) با سنین مختلف (از نوزادان گرفته تا افراد پیر) را مورد بررسی قرار میدهند.
همانطور که میتوانید تصور کنید، این بدین معناست که ما در محیط ها و موقعیت های مختلف کار می کنیم.
کاردرمانگران غالباً در بیمارستان ها، محیط های مراقبت بلند مدت و دانشکده ها کار می کنند. اما امکان دارد که در خیلی از جاهای دیگر هم فعالیت داشته باشند.
میانگین حقوق یک کاردرمانگر چقدر است؟
طبق محاسبه ما کاردرمانگران بطور میانگین 76,448 دلار درآمد دارند. این رقم به این بستگی دارد که کجا کار میکنید، چند سال سابقه کار دارید، و اینکه آیا تخصص های خاصی دارید یا نه.
منبع: