چه چیزی باعث میگرن می‌شود؟
محققان، دلیلی قطعی برای میگرن شناسایی نکرده‌اند. با این حال، آن‌ها چندین عامل کمک‌کننده که می‌توانند این بیماری را تحریک کنند، یافته‌اند. این عوامل شامل تغییرات در مواد شیمیایی درون مغز، برای مثال کاهش در سطوح سروتونین، یک ماده‌ی شیمیایی درون مغز، است.
دیگر فاکتورهایی که ممکن است میگرن را تحریک کنند، شامل موارد زیر هستند:
- نورهای روشن
- گرمای شدید، یا دیگر تغییرات شدید هوا
- کم‌آبی
- تغییر در فشار جوی
- تغییرات هورمونی در زنان، از قبیل نوسان استروژن و پروژسترون در طول قاعدگی، بارداری یا یائسگی
- اضطراب بیش از حد
- صداهای بلند
- فعالیت فیزیکی شدید
- رد کردن و حذف برخی وعده‌های غذایی
- تغییرات در الگوی خواب
- استفاده از داروهای خاص مثل ضدبارداری‌های خوراکی یا نیتروگلیسرین
- بوهای نامعمول
- غذاهای خاص
- سیگار کشیدن
- مصرف الکل
- مسافرت
در صورتی که میگرن را تجربه می‌کنید، ممکن است پزشکتان از شما بخواهد که یک دفتر برای ثبت سردردهایتان داشته باشید. نوشتن این‌که در حال انجام چه کاری بوده‌اید، چه غذایی خورده‌اید و چه داروهایی قبل از شروع میگرن مصرف کرده‌اید، می‌تواند به شما در شناسایی عوامل محرک کمک کند. سعی کنید عوامل دیگری که باعث میگرن می‌شوند یا شروع آن را تحریک می‌کنند، پیدا کنید.
غذاهایی که میگرن را تحریک می‌کنند
غذاها یا چاشنی‌های غذایی خاص ممکن است احتمال بیشتری داشته باشد که میگرن را تحریک کنند. این مواد شامل موارد زیر است:
- نوشیدنی‌های الکلی یا کافئین‌دار
- افزودنی‌های غذایی مانند نیترات‌ها (نگهدارنده‌ی گوشتهای فرآوری شده)، آسپارتام (قند مصنوعی) یا مونوسدیم گلوتامات (MSG)
- تیرامین، که به طور طبیعی در برخی غذاها وجود دارد
هم‌چنین، تیرامین زمانی که غذا تخمیر شده یا می‌ماند، مقدارش در غذا افزایش می‌یابد. این موضوع شامل غذاهایی هم‌چون پنیرها، کلم ترش و سس سویای مانده است. با این حال، تحقیقات، هم‌چنان در حال بررسی دقیق‌تر نقش تیرامین در میگرن است. تیرامین ممکن است در برخی افراد به جای محرک، محافظی در برابر سردرد باشد.
انواع میگرن
انواع بسیاری از میگرن وجود دارد. دو نوع از رایج‌ترین انواع میگرن، میگرن بدون اورا و میگرن همراه با اورا است. برخی افراد هر دو نوع میگرن را دارند.
میگرن بدون پیش‌درآمد یا اورا
این نوع میگرن قبلا میگرن معمولی نامیده می‌شد. بیشتر افراد مبتلا به میگرن، پیش‌درآمد یا اورا را تجربه نمی‌کنند.
بر اساس گفته‌ی انجمن بین المللی سردرد، افرادی که میگرن بدون اورا دارند، حداقل ۵ حمله با خصوصیات زیر داشته‌اند:
- حمله‌ی سردردی که در صورت عدم درمان یا پاسخ ندادن درمان، معمولا ۴ تا ۷۲ ساعت طول می‌کشد.
- سردردی که حداقل دو تا از ویژگی‌های زیر را داشته باشد:
- تنها در یک طرف سر رخ می‌دهد (یک‌طرفه)
- درد، ضربان‌دار یا ذق ذق‌کننده است.
- سطح درد، متوسط یا شدید است.
- درد با حرکت، مثلا با راه رفتن یا بالا رفتن از پله‌ها، بدتر می‌شود.
- سردردی که حداقل یکی از ویژگی‌های زیر را داشته باشد:
- شما را حساس به نور می‌کند (نورهراسی)
- شما را حساس به صدا می‌کند (صداهراسی)
- تهوع با یا بدون استفراغ یا اسهال دارید.
- سردرد توسط مشکل یا تشخیص دیگری ایجاد نشده است.
میگرن همراه با پیش‌درآمد یا اورا
این نوع میگرن قبلا به عنوان میگرن کلاسیک، میگرن عارضه‌دار و یا میگرن همی‌پلژیک (نیمه فلج‌کننده)، شناخته می‌شد. میگرن همراه با اورا در ۲۵ درصد افراد مبتلا به میگرن رخ می‌دهد.
بر اساس گفته‌ی انجمن بین‌المللی سردرد، شما باید حداقل دو حمله با خصوصیات زیر را داشته باشید:
اورایی که از بین می‌رود، کاملا برگشت‌پذیر است و شامل حداقل یکی از علائم زیر است:
- مشکلات بینایی (رایج‌ترین علامت اورا)
- مشکلات حسی بدن، صورت یا زبان مانند بی‌حسی، مورمور شدن یا گیجی
- مشکل در صحبت کردن یا مشکلات زبانی
- مشکل در حرکت کردن یا ضعف، که ممکن است تا ۷۲ ساعت طول بکشد.
- علائم مربوط به ساقه‌ی مغز که شامل موارد زیر است:
- مشکل در صحبت کردن یا دیس‌آرتری (صحبت ناواضح)
- سرگیجه (احساس دوران)
- وز وز یا زنگ زدن گوش
- مشکل در شنیدن
- دوبینی
- آتاکسی یا ناتوانی در کنترل حرکات بدن
- کاهش هوشیاری
- مشکلات چشمی تنها در یک چشم، شامل دیدن پرتوهای نور، نقاط کور یا کوری موقت (زمانی که این علائم رخ دهد به آن، میگرن رتینال یا میگرن شبکیه گفته می‌شود)
اورایی که حداقل دو تا از ویژگی‌های زیر را داشته باشد:
- حداقل یکی از علائم در طول ۵ دقیقه یا بیشتر به تدریج شدت یابد
- هر یک از علائم اورا بین ۵ دقیقه تا یک ساعت طول بکشد (اگر شما سه علامت داشته باشید، ممکن است تا سه ساعت طول بکشند)
- حداقل یک علامت اورا تنها در یک طرف سر رخ دهد، از قبیل مشکل در دید، صحبت یا مشکلات زبانی
- اورا همراه با سردرد یا یک ساعت پیش از آغاز آن رخ دهد
سردرد توسط دیگر مشکلات سلامتی ایجاد نشده باشد و احتمال حمله‌ی ایسکمیک زودگذر رد شده باشد.
اورا معمولا پیش از شروع سردرد آغاز می‌شود، ولی می‌تواند با شروع سردرد ادامه یابد. از طرف دیگر، اورا ممکن است همزمان با سردرد آغاز شود.
میگرن مزمن
میگرن مزمن قبلا به عنوان سردرد ترکیبی یا مخلوط شناخته می شد زیرا می‌تواند خصوصیاتی از میگرن و سردردهای تنشی داشته باشد. هم‌چنین، گاهی اوقات به آن میگرن شدید گفته می‌شود و می‌تواند با مصرف بیش از حد دارو ایجاد شود.
افراد مبتلا به میگرن مزمن، تنش شدید یا سردرد میگرنی را بیش از ۱۵ روز در ماه برای سه ماه یا بیشتر تجربه می‌کنند. بیش از ۸ مورد این سردردها، میگرن‌های با یا بدون اورا هستند. تفاوت‌های بیشتر بین میگرن و میگرن مزمن را بررسی کنید.
در مقایسه با افراد مبتلا به میگرن حاد، افراد مبتلا به میگرن مزمن، احتمالا موارد زیر را بیشتر دارند:
- سردردهای شدید
- ناتوانی بیشتر در کارهای خانه یا بیرون از خانه
- افسردگی
- انواع دیگری از دردهای مزمن، مثلا آرتروز
- دیگر مشکلات جدی سلامتی (بیماریهای همزمان) از قبیل فشار خون بالا
- جراحت‌های قبلی سر و گردن
میگرن حاد
میگرن حاد اصطلاحی عمومی برای میگرنی است که مزمن تشخیص داده نمی‌شود. نام دیگر این نوع میگرن، میگرن اپیزودیک است. افراد مبتلا به میگرن اپیزودیک، تا ۱۴ روز در ماه سردرد دارند. بنابراین، افراد مبتلا به میگرن اپیزودیک نسبت به میگرن مزمن سردردهای کمتری در طول یک ماه دارند.
میگرن وستیبولار یا دهلیزی
میگرن وستیبولار به عنوان سرگیجه‌ی همراه با میگرن نیز شناخته می‌شود. حدود ۴۰ درصد افراد مبتلا به میگرن، علائم وستیبولار دارند. این علائم روی تعادل اثر گذاشته و باعث سرگیجه یا هردوی این موارد می‌شوند. افراد در هر سنی، حتی کودکان، ممکن است میگرن وستیبولار داشته باشند.
معمولا، نورولوژیست‌ها افرادی را که در مدیریت میگرن خود از جمله میگرن‌های وستیبولار مشکل دارند، درمان می‌کنند. داروهای این نوع میگرن مشابه داروهای دیگر انواع میگرن است. میگرن وستیبولار، هم‌چنین حساس به غذاهایی است که میگرن را تحریک می کند. بنابراین، ممکن است بتوانید با ایجاد تغییر در رژیم غذایی خود، از سرگیجه جلوگیری کرده و آن را رفع کنید.
علاوه بر این، پزشک متخصص مغز و اعصاب شما ممکن است توصیه کند که به یک تراپیست توانبخشی وستیبولار مراجعه کنید. آن‌ها می‌توانند به شما تمرین‌هایی برای کمک به حفظ تعادل، زمانی که علائم در بدترین حالت خود است، آموزش دهند. چون این میگرن‌ها می‌توانند بسیار ناتوان کننده باشند، شما و پزشکتان ممکن است در مورد داروهای پیش‌گیری‌کننده صحبت کنید.
میگرن اپتیکال یا چشمی
میگرن اپتیکال به عنوان میگرن چشمی، میگرن اکولار، میگرن افتالمیک، میگرن تک چشمی و میگرن شبکیه نیز شناخته می شود. این میگرن، نوع نادرتری از میگرن همراه با اورا است ولی برخلاف سایر اوراهای بینایی، تنها یک چشم را تحت تاثیر قرار می دهد.
انجمن بین‌المللی سردرد، میگرن شبکیه را به صورت حمله‌های کاملا برگشت‌پذیر و موقت مشکلات بینایی تنها در یک چشم تعریف می‌کند. این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- دیدن پرتوها یا برق‌های نور که به آن‌ها جرقه گفته می‌شود
- نقطه‌ی کور یا از دست دادن نسبی بینایی که به آن اسکوتوما گفته می‌شود
- از دست دادن دید یک چشم
این مشکلات بینایی معمولا با یک ساعت فاصله از سردرد رخ می‌دهند. گاهی، میگرن‌های چشمی بدون درد هستند. بیشتر افراد مبتلا به میگرن چشمی، قبلا نوع دیگری از میگرن را داشته‌اند.
ورزش ممکن است باعث شروع حمله شود. این سردردها به سبب مشکلات چشمی از قبیل گلوکوم ایجاد نمی‌شوند.
منبع: 1