زنجبیل، گیاهی دارویی با طعمی تند و تیز است. از این گیاه در آشپزی هم به وفور استفاده میشود. برای آگاهی از طبع زنجبیل، مصلح آن و همچنین، طرز تهیه دمنوش زنجبیل و دمنوش ترکیبی زنجبیل و دارچین، این مقاله را بخوانید.
شاید شما هم در این روزهای کرونایی از توصیه افراد مختلف مبنی بر استفاده از دمنوش برای ریه برای تقویت ریه و دمنوشهای گرم بینصیب نمانده باشید. اما لازم است بدانید که اکثر این توصیهها مبنای دقیقی ندارند و چیزی که در طب سنتی و اسلامی مطرح است، تجویز دارو بر اساس مزاج افراد است. این موضوع، در هر فردی میتواند شکل منحصر بفرد و متفاوتی داشته باشد. به عنوان مثال، برای استفاده از دمنوش زنجبیل، باید طبع زنجبیل و طبیعت بدن خودتان را به کمک آزمون مزاج شناسی و تشخیص طبع بدن در نظر داشته باشید و از مصرف خودسرانه و بیرویه آن بپرهیزید.
این مقاله از ستاره، حاوی اطلاعات مفیدی درباره طبع زنجبیل و ترکیبات آن و همچنین طبع دمنوش زنجبیل است. برای بهرهمندی از خواص زنجبیل، پیش از هر چیز لازم است که اطلاعات خود را در این زمینه بالا ببرید، پس با ما همراه باشید.
زنجبیل یک گیاه دارویی زرد رنگ با رگههای بنفش است. معمولاً از زنجبیل به عنوان ریشه آن نام میبرند، ولی در اصل، قسمت مورد استفاده این گیاه، ساقه متورم شده زیرزمینی آن است که ریزوم نام دارد.
این ادویه تند و سوزاننده، در آشپزی هم کاربرد فراوانی دارد. این ادویه محبوب، تاریخی ۵۰۰۰ ساله دارد و در طب سنتی ایران، چین و هند، در ساخت ترکیبات دارویی و درمان بیماریها استفاده میشود. جالب است بدانید که در طب هندی، از آن با عنوان داروی جهانی یاد میشود.
زینجیبرن، زینجرون، شوگائولها، جینجرول و پارادول، اجزاء تشکیلدهندهی زنجبیل هستند. این مواد اثرات ضد التهابی، آنتیاکسیدانی و شبه انسولینی دارند. به علاوه، فعالیت سلولهای بتا را تحریک کرده و از تجمع پلاکتی در خون جلوگیری میکنند. اثرات درمانی فوقالعاده این گیاه بر کسی پوشیده نیست، اما در عین حال باید حد تعادل را در مصرف آن رعایت کرد.
به طور کلی طبع زنجبیل گرم و خشک است، اما زنجبیل تازه یا خشک شده از نظر درجه گرمی و خشکی متفاوت هستند. یعنی طبع زنجبیل تازه سبز رنگ، گرم از درجه ۲ و خشک از درجه یک است، در حالی که هم گرمی و هم خشکی زنجبیل خشک شده، از درجه ۲ است. البته در برخی منابع طب سنتی، طبع زنجبیل خشک، گرم از درجه ۳ و خشک از درجه ۲ عنوان شده است.
عسل و روغن بادام شیرین و عسل، بهبوددهنده خواص و مصلح طبع زنجبیل هستند.
دمنوش زنجبیل یک آنتی اکسیدان قوی و ضدالتهاب است و برای درمان گلودرد، سرفه، سرماخوردگی و ناراحتیهای گوارشی مفید است. البته همانطور که پیش از این گفتیم با توجه به طبع زنجبیل، افراد صفراوی یعنی کسانی که طبع گرم و خشک دارند، باید در مورد میزان مصرف این دمنوش با پزشک خود مشورت کنند.
یکی از ترکیبات معمول زنجبیل، استفاده از آن همراه با دارچین است. هم طبع زنجبیل و هم طبع دارچین، گرم و خشک است، بنابراین این دو ماده در ترکیب با هم از لحاظ طبع، یک دمنوش فوقالعاده گرم ایجاد میکنند که خاصیت انرژیزایی فوقالعادهای دارد. به علاوه، این ترکیب، رافع سردی و بلغم از بدن است. بنابراین برای گرمی بخشیدن به افرادی که از سوءمزاج سرد رنج میبرند میتواند بسیار مفید باشد، اما افراد گرم مزاج باید از افراط در مصرف آن پرهیز کنند.
دارچین، کاهشدهندهی وزن، پایینآورندهی کلسترول خون و یک چربیسوز قوی است. زنجبیل هم به عنوان یک آنتیاکسیدان و ضدالتهاب قوی، در درمان بسیاری از بیماریها مثل سرطان، تنبلی تخمدان و میگرن، موثر است. در این میان، دمنوش زنجبیل و دارچین، تاثیری عالی در چربیسوزی، کاهش دردهای آرتروز، سردرد و رفع مشکلات گوارشی مانند حالت تهوع دارد.
البته خواص این دمنوش فوقالعاده به همین جا ختم نمیشود و مواردی مانند کاهش دردهای قاعدگی، درمان ریفلاکس معده و تقویت سیستم ایمنی بدن را هم باید به آن اضافه کرد.
حال که طبع زنجبیل و مصلحات آن را دانستید، دقت داشته باشید که بزرگسالان نباید بیش از ۴ گرم زنجبیل در طول روز مصرف کنند. این مقدار در مورد زنان باردار، به یک گرم در طول روز و در مورد کودکان، به ۲ گرم در روز کاهش مییابد. به علاوه، افرادی که دارای زخمهای گوارشی هستند و یا احتمال میدهند که نسبت به این ادویه تند و تیز، آلرژی داشته باشند، باید حتما در مورد مقدار و نحوه مصرف آن با پزشک متخصص طب سنتی یا اسلامی مشورت کنند. شاد و سلامت باشید.
منبع: