رونالدوی برزیلی در 18 سپتامبر 1976 مصادف با 27 شهریور سال 1355 به دنیا آمد. او بسیار فرصت طلب بود و کم پیش می آمد که موقعیتی را از دست بدهد.
«لوئیز نازاریو د لیما» ملقب به «رونالدو» بازیکن سابق تیم ملی برزیل در تاریخ 18 سپتامبر سال 1976 (27 شهریور سال 1355) به دنیا آمد. شاید خود رونالدو هم باور نمی کرد روزی بازیکن دیگری وارد عرصه فوتبال شود که همه را مجبور کند برای یادآوری افتخاراتش حتما متذکر شوند که منظورشان رونالدوی برزیلی است. با ما باشید تا نگاهی به زندگی نامه این فوتبالیست تمام عیار بیندازیم؛
بیوگرافی رونالدوی برزیلی
لوئیز نازاریو د لیما (Luis Nazario De Lima) ملقب به رونالدو (Ronaldo) در روز 18 سپتامبر سال 1976 (27 شهریور 1355) در منطقه بنتو ریبیروی شهر ریودژانیروی برزیل به دنیا آمد. از همان بچگی عاشق فوتبال بود اما پدر و مادرش سونیا و نلیو با فوتبال بازی کردن او مخالف بودند.
نقطه آغاز فوتبال
رونالدو فوتبالش را از تیم فوتسال باشگاه تنیس والکوئره آغاز کرد. بعد از آن در سن 13 سالگی به باشگاه فوتسال سوسسیا راموس بنتو ریبیرو پیوست و دو سال بعد به تیم سائوکریسووائو رفت و فوتبال بازی کردن در زیمن چمن را در این باشگاه آغاز کرد.او آنقدر در زمین چمن عالی ظاهر شد که به طور همزمان به تیم ملی زیر 17 سال برزیل دعوت شد و مورد توجه باشگاه کروزیرو قرار گرفت و در سال 1993 وقتی 17 سال داشت به این تیم پیوست.
حضور در لیگ فوتبال برزیل
رونالدو از همان اولین حضورش در لیگ برزیل برای رقیبانش خط و نشان کشید و توانست در 14 بازی 12 گل بزند. علاوه بر آن 22 گل هم در لیگ منطقه ای میناس گرایس به ثمر رساند.
بازی های ملی
اولین حضور رونالدو در تیم ملی برزیل مربوط به تیم زیر 17 سال می باشد. او با این تیم توانست در سال 93 قهرمان آمریکای جنوبی شود. رونالدوی برزیلی اولین بازی ملی خودش را در 23 مارس سال 1994 در یک بازی دوستانه برابر آرژانتین انجام داد. اولین گل ملی او در 4 ماه مه همان سال برابر ایسلند به ثمر رسید. او که 17 سال بیشتر نداشت در جام جهانی آمریکا هم شرکت کرد و توانست دل چند باشگاه اروپایی را ببرد. اولین موفقیت بین المللی رونالدو با تیم ملی برزیل مربوط به قهرمانی در المپیک سال 96 بود که توانست به مدال برنز دست پیدا کند.
رونالدو در تیم ملی برزیل 98 بازی انجام داد و 62 گل به ثمر رساند. افتحارات رونالدو با تیم ملی برزیل عبارتند از:
- قهرمانی در جام جهانی 94
- مقام دوم جام جهانی 98
- قهرمانی در جام جهانی 2002
- مقام دومی کوپا آمه ریکا 95
- قهرمانی کوپا آمه ریکا 97
- قهرمانی کوپا آمه ریکا 99
- قهرمانی در جاتم کنفدراسیون ها 97
- مقام سومی در المپیک 96
سلام بر اروپا
رونالدو که بعد از جام جهانی 94 از یوونتوس و آث میلان پیشنهاد داشت به پیشنهاد روماریوی برزیلی به تیم آیندهوون پیوست. او برای این انتقال 9/5 میلیون مارک دریافت کرد که تا آن زمان هیچ بازیکن برزیلی دریافت نکرده بود.
به بارسا خوش آمدید
رونالدو در طول سال های 94 تا 96 57 بازی برای آیندهوون انجام داد و 54 گل به ثمر رساند. این آمار عجیب و غریب باعث شد تا سران باشگاه بارسلونا او را به ازای 30 میلیون مارک به نیوکمپ بیاورند. رونالدو یک فصل برای بارسلونا بازی کرد و توانست با 34 گل زده آقای گل باشگاه های اسپانیا شود. حساس ترین گل رونالدو برای بارسا تگ گل پیروزی بخش بارسلونا در فینال جام در جام اروپا برابر پارسن ژرمن بود.
حالا نوبت ایتالیاست
رونالدو در سال 97 به باشگاه اینترمیلان پیوست. اینتری ها امیدوار بودند که با کمک رونالدوی برزیلی بتوانند بر سلطه یوونتوس و میلان بر سری آ غلبه کنند. آن ها برای این ریسک رکورد نقل و انتقالات را شکستند و 50 میلیون مارک برای رونالدو هزینه کردند. اما رونالدو بر خلاف سال های قبلش نتوانست آقای گل شود و اینتر نیز به نایب قهرمانی سری آ بسنده کرد. البته در این سال اینترمیلان قهرمان جام یوفا شد. اوضاع اینترمیلان در سال بعد بسیار بدتر شد و آن ها در لیگ هشتم شدند و هیچ جامی را کسب نکردند. رونالدو در این فصل دچار اولین مصدومیتش شد و فقط 19 بازی برای اینتر به میدان رفت و 14 گل زد.
امان از مصدومیت بی جا
رونالدو در سال 99 از ناحیه زانوی راست دچار مصدومیت شد و چهار ماه از میادین دور بود. بعد از چهار ماه وقتی دوباره به میدان آمد در همان بازی اول در دقیقه 6 دوباره مصدوم شد و این بار رباط صلیبی اش پاره شد. رونالدو به دلیل این مصدومیت 17 ماه از میادین دور بود.
دوران بعد از مصدومیت
رونالدو پس از سپری کردن دوران مصدومیت حضوری موثر در تیم اینتر و تیم ملی برزیل داشت. اینتری ها با حضور رونالدو تا هفته آخر شانس قهرمانی داشتند اما در نهایت نایب قهرمان شدند و تیم ملی برزیل هم با درخشش او در جام جهانی 2002 ژاپن و کره به قهرمانی رسید.
سلام رونالدو به مادرید
رونالدو بعد از اینتر میلان با دریافت 45 میلیون یورو راهی مادرید شد و به تیم رئال مادرید پیوست. او در اولین فصل حضورش در رئال قهرمان جام باشگاه های جهان شد و به عنوان مرد سال فوتبال اروپا و جهان انتخاب گردید. رئال در آن سال قهرمانی لالیگا را بدست آورد. رونالدو در دومین فصل حضورش در رئال آقای گل لالیگا شد اما رئال در آن سال هیچ جامی را کسب نکرد.
افول ستاره برزیلی
در فصل 2007-2006 رونالدو چندان درخششی نداشت و حتی در طول یک دوره 205 روزه هیچ گلی به ثمر نرساند. همین باعث شد تا کاپلو، مربی رئال او را از ترکیب اصلی کنار بگذارد. در همین دوران بود که دوباره مصدومیت به سراغش آمد. همه این شرایط باعث شد تا رونالدو دوباره به ایتالیا بازگردد و این بار به تیم آث میلان بپیوندد.
رونالدو در سال 2007 باز هم دچار مصدومیت شد و نتوانست درخشش سابق را در تیم آث میلان داشته باشد.
شروع بدرفتاری با رونالدو
در آخرین بازی فصل اینتر در مقابل لازیو قرار گرفته بود و تنها یک تساوی آنها را به قهرمانی می رساند. در حالی که اینتر به گل نیاز داشت هکتور کوپر او را از زمین بیرون کشید و اینتر شکست خورد و قهرمانی را از دست داد ! پس از آن رونالدو با توجه به عدم اعتقاد هکتور کوپر به خودش و درخشش در جام جهانی با پیشنهاد رئال مادرید روبرو شد و بر خلاف میلش از اینتر جدا شد .
5 فصل در رئال مادرید ., مصدومیت های سریالی رونالدو ( 2002 تا 2007 )
او به جمع کهکشانی ها پیوست و در کنار زیدان , فیگو , بکهام , کارلوس , رائول , استثنایی ترین تیم تاریخ رئال مادرید را تشکیل داد . او در 177 بازی رسمی در رئال مادرید توانست 104 گل به ثمر برساند. این در حالی است که تعداد بسیاری از بازیهای رونالدو تنها با حضور چند دقیقه ای او همراه بود و در 2 فصل آخر همواره دقایق کمی حضور پیدا می کرد ولی بازهم آمار خوبی از لحاظ گلزنی داشت و همواره از بهترین گلزن های تیم و لیگ محسوب می شد !
2 فصل حضور در میلان و باز هم مصدومیت ها ( 2006 تا 2008 )
او در میلان هم پشت سر هم مصدوم می شد و این خانه نشینی ها وزن او را بالا برده بود. با این همه او باز هم در 20 بازی حضور پیدا کرد و توانست 9 گل برای میلانی ها به ثمر برساند.
حضور در تیم ملی , همواره موثر ( از 94 تا 2006 )
رونالدو در 97 بازی برای تیم ملی برزیل موفق به زدن 62 گل شد . نکته جالب این است که او فقط در بازیهای مهم برزیل از جمله جام های جهانی , بازیهای حساس مقدماتی , جام کنفدراسیون ها و تنها در مقابل تیم های بزرگ جهان بازی می کرد و در مقابل تیم های ضعیف برزیلی ها به تیم دوم خودشون بازی می دادند.
خداحافظی از دنیای فوتبال
رونالدو آخرین سال های بازی اش را در باشگاه کورینتیانس سپری کرد و در سه سالی که در این باشگاه بود 31 بازی و 18 گل به ثمر رساند.
در مجموع پرونده دنیای حرفه ای فوتبال برای رونالدو در ترایخ 14 فوریه 2001 با 343 بازی و 247 گل بسته شد.
مروری بر باشگاه های رونالدو
- کروزیرو 93 تا 94
- آیندهوون 94 تا 96
- بارسلونا 96 تا 97
- اینترمیلان 97 تا 2002
- رئال مادرید 2002 تا 2007
- آث میلان 2007 تا 2008
- کورینتیانس 2009 تا 2011
افتخارات باشگاهی
- قهرمانی جام در جام اروپا 97
- قهرمانی جام یوفا 98
- قهرمانی جام باشگاه های جهان 2002 و 2007
- قهرمانی سوپر جام اروپا 2002 و 2007
- قهرمانی لالیگا 2003 و 2007
- قهرمانی جام حذفی اسپانیا 97
- قهرمانی سوپر جام اسپانیا 96 و 2003
- قهرمان جام حذفی هلند 96
- قهرمان جام حذفی برزیل 93 و 2009
- قهرمان منطقه میناس گرایس 94
- قهرمان منطقه سائوپائولو 2009
افتخارات شخصی
- مرد سال فوتبال جهان در سال 96 و 97 و 2002
- مرد سال فوتبال اروپا در سال 97 و 2002
- برنده توپ طلای 98
- آقای گل هلند 96
- آقای گل کوپا آمه ریکا 99
- آقای گل اسپانیا در سال 97 و 2004
- آقای گل اروپا 97
- آقای گل جهان 97
- آقای گل جام جهانی 2002
- رکورددار گلزنی در جام جهانی (15 گل در 19 بازی در سه دوره)
زندگی شخصی رونالدو
رونالدو بر خلاف زندگی فوتبالی در زندگی شخصی اش چندان موفق نبود. او چندین بار ازدواج ناموفق داشته است. اولین هسر او فوتبالیست بود و در تیم بانوان برزیل بازی می کرد. همسر دوم او فقط چند ماه با او زندگی کرد و بعد از آن دو بار دیگر ازدواج کرده است. او از سه همسر اولش چهار فرزند دارد
منبع: