فیلم نامه نویسی: در این مقاله سعی بر این داریم که شما را با جزئیات فیلم نامه نویسی آشنا کنیم. امیداورم که از این متن بهره کافی ببرید.
۲۰) یك شخصیت موفق همیشه در طی داستان تغییر می كند .
۲۱) آگاهی از طرز برخورد شخصیت به شما اجازه می دهد كه به شخصیت ها بعد ببخشید. طرز برخورد شخصیت ممكن است كه مثبت باشد یا منفی ، سلطه گر باشد یا سلطه پذیر، انتقادی یا خنثی ،در باره طرز برخورد شخصیت فكر كنید.
نوشته شده توسط سیاوش سرمدی
۱۱) شما درباره چه می نویسید؟ آنرا روی كاغذ بیاورید. ابتدا ممكن است چند صفحه شود.آنرا به چند جمله كاهش دهید. و بر موضوع ماجرا و شخصیت متمركز شوید. شاید برای جدا كردن اجزای داستان چند روز فكر كردن لازم باشد. نگران مدت زمان آن نباشید فقط اینكار را انجام دهید.
۱۲) ساختار مهمترین عنصر فیلمنامه است. نیرویی است كه همه چیز را در كنار هم نگه می دارد. اسكلت، ستون فقرات و شالوده است، بدون ساختار داستان ندارید و بدون داستان فیلم نامه ای نخواهید داشت.
۱۳) فیلم نامه خوب خط سیری قوی برای ماجرای دراماتیك دارد،روبه جایی دارد، به جلو حركت می كند و گام به گام به سوی گره گشایی می رود .
۱۴) ساختار دراماتیك عبارت است از : ترتیب خطی حوادث مرتبط، ماجراهای فرعی و وقایعی كه به گره گشایی دراماتیك ختم می شود .
۱۵) شخصیت خوب، قلب،روح و سیستم اعصاب فیلم نامه شماست . تماشاگر عواطف و احساسات را از طریق شخصیت های شما تجربه می كند.
۶) تا وقتی كاملاً آماده نشده اید شروع به نوشتن اولین دست نویس فیلم نامه نكنید. تا وقتی دست نویس فیلم نامه كامل نشده، برای پرداخت، تصیح و بازنویسی آن توقف نكنید.
۷) یكی از هیجان انگیز ترین لحظات عمر یك نویسنده، كشف فكر اولیه داستان است. مرحله قبلی اغلب هفته ها یا ماه های پر دردسر و بی نتیجه ای بوده است. آنگاه نویسنده گام به گام و مرحله به مرحله جزئیاتش را می نویسد تا عناصر كلیدی مشخص شوند. در این مرحله عناصر كلیدی نه پرورش یافته اند و نه كاملاً مورد تشخیص قرار گرفته اند. وقتی مفهوم داستان شكل گرفت، روند خلاصه منحصر به فرد در سراشیبی می افتد و به تدریج سرعت می گیرد.
۸) در پیروی از روش فیلم نامه نویسی یادتان باشد كه تا وقتی از موضوعی مطئن نشده اید كار را شروع نكنید، آن وقت درك خاصی از روند كار نخواهید داشت. با پایبندی این مطالب می توانید تا رسیدن به هدف بر هر مانعی غلبه كنید.
۹) پیش از آن كه بتوانید خود را آماده نوشتن فیلم نامه كنید، باید موضوعی معین، یعنی یك ماجرا و یك شخصیت داشته باشید. پیش از آنكه فیلم نامه را شروع كنید باید موضوع را ـ یعنی آنچه فیلم نامه درباره ی آن است ـ بر حسب شخصیتی كه مسیر ماجرای دراماتیك را طی می كند بشناسید.
۱۰) نوشتن فیلمنامه مثل كوه پیمایی است . در حین صعود فقط سخره های پیش رو و صخره های پشت سرتان را می توانید ببینید. نمی توانید ببینید كه از كجا آمده اید و به كجا می روید. این اصل هنگام نوشتن نیز صادق است .
۱) فیلم نامه طرحی ساختاری برای فیلم است كه هفت جزء اصلی دارد: داستان، طرح، صحنه، شخصیت، گفتگو، ماجرای عاطفی و ماجرای فیزیكی.
۲) فیلم هنری دسته جمعی متكی به مهارت هنرمندان و فن سالاران است، اما قدرت و استحكام هر فیلم به فیلم نامه اش بر می گردد.
۳) از قبل هیچ زمان معینی را برای تكمیل بخش خاصی از روند فیلم نامه نویسی مشخص نكنید، زیرا پیش بینی زمان لازم برای تكمیل هر مرحله بسیار سخت است.
۴) با آگاهی از پایان داستان خط سیر تكاملی خاصی در اختیار دارید، كه از شروع تا گره گشایی را می توانید دنبال كنید. شما قبل از تعیین مقصدی در ذهن، همین طور سوار ماشین نمی شوید و بروید. این منطق در مورد داستان یا فیلم نامیه نویسی نیز صدق می كند.
۵) هرچه بیشتر بنویسید راحت تر می نویسید. این در مورد تكامل فیلم نامه صادق است. تجربه باعث صیقل دادن و مهارت و حس غریزی شما می شود و اعتماد به نفس تان را تقویت می كند.
نوشته شده ۴:۹ توسط سیاوش سرمدی
راستش را بخواهید من با هدف ساخت فیلم داستانی وارد سینما شدم و فعالیتم در سالهای اولیه كارم هم با هدف كار در سینمای داستانی برنامه ریزی شده بود. اما موضوع گذران زندگی و دغدغه ها و علائق سیاسی باعث شد كه مشغول ساخت فیلم مستند بشوم و الان بدلیل حجم بالای تعهدات فرصت نفس كشیدن و خروج از این فضا را نداشته باشم.
چندسال پیش كه تازه دبیرستان را تمام كرده و از دانشگاه هم انصراف داده بودم، همه وقتم را صرف مطالعه در مورد فیلمنامه می كردم. یك دوره كلاس هم زیر نظر داود میرباقری گذراندم. بعدها كه خدمت سربازی ام را در یكی از واحدهای سینمایی حوزه هنری طی می كردم توانستم با برخی از فیلمنامه نویسان مطرح كار كنم. یك مجموعه تلویزیونی سنگین را به طور مشترك با مهدی سجاده چی نوشتم كه الان اسمش را برای حفظ آبرو نمی گویم. فیلم سینمایی و دو مجموعه تلویزیونی هم با رضا مقصودی (نویسنده لیلی با من است) نوشتم كه مجموعه ها بدون ذكر اسمی از من ساخته شدند و فیلمنامه سینمایی را هم به فارابی فروختیم كه هیچوقت ساخته نشد.
یك فیلمنامه هم برای فریدون جیرانی نوشتم كه سوژه اش مال خودش بود، اما نفهمیدم بعداً با آن چكار كرد. این اواخر هم كم كم داشتم با كارگردان های برجسته تری مثل حاتمی كیا كار می كردم كه زمینه كاری ام عوض شد. اگر فیلم ارتفاع پست را ببینید در تیتراژ آخر نام من بعنوان یكی از اعضاء گروه فیلمنامه هست.
طی این چند روز اخیر به این موضوع فكر می كردم كه چطور فرصتی را برای مرور انبوه یادداشت هایی كه از كتاب های مختلف آموزش فیلمنامه نویسی در اختیار دارم پیدا كنم. بعد این ایده به ذهنم رسید كه اینكار را در قالب یك وبلاگ انجام دهم. بدون شك تایپ این یادداشت ها برای وبلاگ بهانه ای می شود برای اینكه یادداشت هایم را دوباره مرور كنم. ضمن ایكه شاید یكی ـ دو نفر دیگر هم از این یادداشت ها استفاده كنند كه خودش سعادتی است برای من.
با همین هدف این وبلاگ را راه اندازی كردم و تصمیم دادم كه هر روز به طور مرتب مطالب جدیدی در آن بگذارم مگر اینكه در سفر باشم كه دستم از اینترنت و یادداشت هایم كوتاه است. این مطالب از انبوه فیش هایی است كه در جریان مطالعه انبوه كتاب های آموزش فیلمنامه نویسی طی سال های ۷۶ تا ۷۸ یادداشت كردم و بدلیل كثرت منابع امكان نوشتن ماخذ آنها برایم وجود ندارد. ضمن اینكه هر هفته هم مصاحبه با یكی از فیلمنامه نویسان ایرانی را در آن می گذارم.
بخش عمده ای از این مصاحبه ها را چند سال پیش در شماره ویژه فیلمنامه نویسی فصلنامه «نقد سینما» منتشر كردم. كه بدلیل تیراژ كم و پخش بد نقد سینما به احتمال زیاد اشخاص زیادی آنها را ندیده اند و ذكر دوباره آنها خالی از لطف نیست. این یادداشت ها عصاره همه كتاب های فیلمنامه نویسی ای است كه تا سال ۷۸ در ایران منتشر شده اند و اگر كسی مرتب پی گیری كند در مدت كوتاهی انگار تمام این كتاب ها را مرور كرده است. در حال حاضر تصمیم دارم یادداشت ها را از نظر موضوعی دسته بندی و منظم كنم ولی نمی دانم تا چه حد وقت به من اجازه اینكار را خواهد داد.
منبع:
فیلم نامه نویسی