رشته های ورزشی متنوع باعث شده اند که علایق و سرگرمی های متنوعی برای نوجوانان و جوانان ایجاد شود. یکی از بهترین و البته هیجان انگیز ترین این ورزش ها را می توان اسکیت دانست؛ حال اگر شما به عنوان یک تازه کار قصد دارید به سراغ این رشته ورزشی پر هیجان بروید پیشنهاد ما این است که ادامه این مطلب را از دست ندهید، زیرا قصد داریم علاوه بر معرفی کامل این رشته و تاریخچه آن به انواع مختلف اسکیت سرعتی و همچنین لوازم مورد نیاز برای این رشته ورزشی مهیج نیز بپردازیم.
کمی بیشتر از تاریخچه اسکیت سرعتی بدانید
اگر بخواهیم ریشه های این ورزش را آن هم به صورت کلی بررسی کنیم، سر از کشور های اسکاندیناوی و اروپای شمالی در خواهیم آورد. مطمئنا برای تان جالب خواهد بود که بدانید مردم محلی این نواحی از استخوان به عنوان اسکیت استفاده می کرده اند، به این صورت که آن را به کف کفش خود متصل کرده و بر روی یخ ها سر می خورده اند و از آن برای سفر و گذر از میان رودخانه ها، دریاچه ها و کانال های آب استفاده می کرده اند.
بعد از آن اسکیت گسترش داشت و تنها محدود به اسکاندیناوی نگردید. در سال 1592 مردمان اسکاتلند با استفاده از تیغه های آهنی متصل به کفه کفش، اسکیت های جدید اختراع نمودند.
اگر بخواهیم تاریخچه آن را در ایران بررسی کنیم خیلی لازم نیست به سال های دوری مراجعه نماییم زیرا این رشته ورزشی از سال 1380 وارد ایران گردید و در حال حاضر نیز در شاخههای مختلف آن مسابقات مختلفی در کشور برگزار می شود.
شاخه های مختلف اسکیت سرعتی
از جهات مختلفی می توانی اسکیت سرعتی را دسته بندی نماییم. برای نمونه یکی از دسته بندی ها مربوط به داخل سالن و یا خارج سالن بودن آن می باشد که البته هر یک از این دو بخش دارای دسته بندی های متفاوتی می باشند.
مسابقات اسپیرینت :
این زیرمجموعه از اسکیت در مسافت های کوتاه صد تا سیصد متری برگزار می شود و در آن بیشتر بر روی مقوله سرعت تمرکز می شوند. نحوه شرکت در این بخش به صورت تک نفره بوده و بر اساس مدت زمان رکورد شرکت کنندگان ثبت می گردد.
مسابقات امتیازی:
زیرگروه دیگر ، برگزاری مسابقات اسکیت به صورت امتیازی می باشد که در مسافت های کوتاه برگزار می شود.
در این مسابقه نیز اسکیت سواران با هم رقابت کرده و در مجموع امتیاز های آنان محاسبه می شود. نحوه برگزاری این مسابقات به این صورت است که در هر دور افرادی که اول تا سوم از خط عبور کرده اند امتیاز می گیرند.
در مجموع و پس از پایان دورها این امتیازات جمع و برنده مشخص می شود. نکته مهم این است که ممکن است برنده الزاما شخصی نباشد که زودتر از همه از خط عبور کرده است.
مسابقات حذفی:
بخش دیگری در اسکیت سرعتی که به نوعی بسیار هیجان انگیز نیز می باشد، مسابقات حذفی است .
در این بخش در هر دور آخرین نفر از لیست مسابقه دهندگان حذف می شود و روند مسابقه ادامه پیدا می کند تا تنها چهار یا پنج اسکیت باز باقی بمانند و اولین نفری که دور آخر را زودتر از بقیه طی کند برنده می شوند.
مسابقات امدادی:
این بخش به صورت تیمی برگزار می شود و افراد تیم در طول مسیر جای خود را به یکدیگر می دهند.
مسابقات تایم تریلز:
بخش بسیار سخت و مشکل در اسکیت سرعتی مربوط به همین زیرگروه می باشد که به قدرت بدنی و آمادگی جسمانی بالایی نیاز دارد و البته هیجان بالایی نیز دارد.
این مسابقات انواع مختلفی دارد و برنده نیز بر اساس اولین فرد که در کمترین زمان مسابقه را به اتمام برساند انتخاب میشود.
مسابقات مسافتی و ماراتن :
این دو زیر گروه از اسکیت سرعتی وارد بخش مسافت های بالا می شوند که در بخش ماراتن اسکیت سرعتی به مسافت چهل و دو کیلومتر نیز می رسند و تعداد شرکت کنندگان این مسابقات نیز از سایر رشته ها بیشتر می باشد.
پیست اسکیت سرعتی
بسته به نوع برگزاری مسابقات به صورت داخل و یا خارج از سالن، نوع پیست اسکیت نیز متفاوت می باشد.
در مسابقات داخل سالن، مسافت هر دور از پیست ها معمولا صد یا دویست متر می باشد. در صد متر، پیست ها به صورت صاف و بدون شیب بوده و در دویست متر شاهد ترکیب تخت و شیبدار خواهیم بود.
مسابقات خارج از سالن اسکیت سرعتی نیز معمولا پیست های استانداری از دویست تا پانصد متر دارند و در بخش مسابقات جادهای و ماراتن نیز این پیست ها بسته به مسافت از داخل شهر و یا جاده ها عبور می کنند.
کفش اسکیت برای اسکیت سرعتی باید چگونه باشد؟
شما به عنوان تازه کار زمانی که بخواهید اسکیت را فرابگیرید از اسکیت های ساق دار و به صورت چهارچرخ استفاده می کنید. پس از آن و برای شرکت در مسابقات لازم است تا به سراغ اسکیت های ساق کوتاه که دارای پنج چرخ می باشند بروید.
البته باز هم بسته به نوع رشته ای که در اسکیت سرعتی شرکت خواهید کرد نوع کفش متفاوت خواهد بود. برای نمونه در داون هیل باید از اسکیت های ساقدار استفاده نمود.
لوازم ایمنی لازم برای اسکیت سرعتی
هر رشته ورزشی در کنار تاثیرات مثبت و شادی آور آن نیاز به لوازم ایمنی نیز دارد که از میزان خطرات آن کم نماید. شما به عنوان یک اسکیت سوار باید از کلاه ایمنی مناسب استفاده نمایید، همچنین برخی از افراد از بازو بند و زانو بند نیز در طول تمرینات و مسابقات استفاده می کنند.
عینک آفتابی مناسب نیز یکی دیگر از تجهیزات اسکیت سرعتی به شمار می رود که به شما اجازه می دهد دید بهتری داشته باشید و انعکاس نور های محیطی چشم تان را اذیت نکند.
اسکیت سرعت، سریع و سرد
شکل دیگری از رشته های تخصصی در اسکیت روی یخ اسکیت سرعت می باشد. این رشته یکی از قدیمی ترین رشته های تخصصی در اسکیت بوده و اولین مسابقات اسکیت در جهان به شکل رقابت های سرعتی شکل گرفته است و رفته رفته بعد از آن رشته های دیگر نیز ابداع گردیده و وارد مسابقات اسکیت شدند.
اسکیت سرعت شکل رقابتی اسکیت روی یخ بوده که در آن ورزشکاران با طی کردن مسافتی مشخص با یکدیگر به رقابت می پردازند. مسابقات اسکیت سرعت به سه شکل مسابقات در مسیر کوتاه، مسابقات در مسیر بلند و مسابقات ماراتن وجود دارند که ورزشکاران اغلب در هر سه شکل آن برای مسابقات آماده می شوند.
پیدایش اسکیت به حدود 1000 سال پیش بر می گردد. جایی که بومیان باستان جهت عبور و مرور بر روی دریاچه های یخ زده با استفاده از تکه های استخوان پای حیوانات شروع به ساخت ابتدایی ترین اسکیت های جهان کردند. بعد ها این استخوان ها جای خود را به تیغه های فلزی دادند و این شروع تولد اسکیت ها به شکل امروزی بود. این تیغه های فلزی زمینه ساز شکل گیری اسکیت های پیشرفته و همچنین شروع مسابقات رشته سرعت بودند. در سال 1642 اولین باشگاه رسمی اسکیت بازی شکل گرفت و در سال 1763 دنیا اولین مسابقه رسمی اسکیت سرعت را به خود دید. چهل و دو سال بعد اولین مسابقه رسمی اسکیت سرعت زنان نیز در یکم و دوم فوریه سال 1805 برگزار گردید.
مسابقات امروزی اسکیت سرعت روی یخ در مسیر طولانی، برخلاف تصور اغلب مردم روی یخ های طبیعی نبوده و تماما از یخ های مصنوعی برای ساخت این پیست ها استفاده می شود.
یخ های مصنوعی در المپیک زمستانی 1960 وارد مسابقات مسیر طولانی شدند و مسابقات سال 1956 در دریاچه میسورینا، آخرین رقابت در مسابقات سرعت در المپیک بود که بر روی یخ های طبیعی برگزار گردید. همچنین در سال 1960 اولین مسابقات اسکیت درالمپیک زمستانی برای بانوان نیز برگزار گردید و این دو اتفاق را می توان مهم ترین اتفاقات در مسابقات المپیک در سال 1960 دانست که به نوعی تغییرات بزرگی در ساختار مسابقات به حساب می آمد.
مسابقات سرعت در پیست کوتاه نیز در سال 1992 در مسابقات المپیک به رسمیت شناخته شد.
مسابقات مسیر کوتاه
این مسابقات معمولا در یک مسیر 111 متری و بر خلاف جهت عقربه های ساعت برگزار می شود. این مسابقات اغلب در خط شروع با تعداد ورزشکاران زیادی آغاز شده و ممکن است دو تا شش ورزشکار به صورت همزمان با یکدیگر مسابقه دهند. در این مسابقات ممکن است ورزشکاران به دلیل شروع نادرست، سد راه و یا برش در مسیر، برای ادامه مسابقه رد صلاحیت شوند. شروع نادرست زمانی رخ می دهد که اسکیت بازان قبل از شنیده شدن صدای تپانچه اقدام به حرکت و استارت زدن نمایند.
مسابقات مسیر طولانی
جهت حرکتی در مسابقات مسیر طولانی نیز همانند مسابقات مسیر کوتاه، خلاف جهت عقربه های ساعت بوده و ورزشکاران مسیر بیضی شکل به طول 400 متر را طی می نمایند. در این شاخه و در تمام فرم ها، فقط دو اسکیت باز مجاز به رقابت با یکدیگر می باشند. در این شاخه نیز ممکن است اسکیت بازان به دلیل شروع نادرست، سد راه و با بریدن مسیر، برای ادامه مسابقه رد صلاحیت شوند.
روش شروع مسابقه و حرکت بازیکنان در سه بخش می باشد. ابتدا داور به ورزشکاران اعلام می کند تا در خط شروع حاضر شوند. در مرحله دوم داور از ورزشکاران فاصله گرفته و کمی صبر می کند تا در جای خود متوقف و ثابت شوند. و در مرحله سوم پس از ثابت شدن بازیکنان در جای خود، داور به صورت تصادفی پس از 1 تا 1.5 ثانیه بعد اقدام به شلیک نموده و مسابقه به صورت رسمی آغاز می شود.
اسکیت سرعت نسبت به اسکیت هاکی و یا اسکیت نمایشی تفاوت فاحشی داشته و این تفاوت در طول فریم و ساق بوت اسکیت ها می باشد. اسکیت های سرعت به دلیل نیاز بازیکنان برای فشرده سازی مچ پا و حفظ پوزیشن ایده آل برای رقابت (کاملا خمیده)، بدون ساق بوده و مانند یک کفش معمولی می باشد. همچنین طول فریم ها نیز بسته به سایز پای بازیکنان و همچنین قد افراد بین 30 تا 45 سانتی متر متغییر می باشد.
اسکیت های مسیر طولانی فقط از قسمت پنجه به فریم متصل بوده و قسمت پشت فریم آزاد می باشد. همچنین فریم های این اسکیت ها به صورت دستی تیز می شود. تیز بودن فریم های اسکیت های سرعت نقش مهمی در موفقیت بازیکنان داشته و جهت ایجاد بالا ترین بازدهی، این فریم ها همیشه باید تیز باشند.
کلیه بازیکنان شرکت کننده در مسابقات مسیر کوتاه باید دارای اسکیت مخصوص سرعت، لباس مخصوص اسکیت سرعت، کلاه ایمنی، دستکش مخصوص، پد های زانو و محافظ گردن و مچ پا باشند. همچنین استفاده از عینک محافظ نیز الزامی می باشد. بسیاری از بازیکنان حرفه ای از دستکش های سرامیکی یا فیبر کربنی برای دست چپ خود استفاده می کنند. اغلب بازیکنان بر سر پیچ ها دست چپ خود را بر سطح پیست می گذارند. استفاده از دستکش های سرامیکی و یا کربنی، اصطحکاک بین سطح پیست و دست را به حداقل ممکن می رساند.
اسکیت بازان مسیر طولانی نیز دارای تجهیزات مشابه با اسکیت بازان مسیر کوتاه هستند با این تفاوت که دیگر استفاده از کلاه ایمنی، محافظ گردن، عینک محافظ و همچنین پد های زانو برای آن ها ضروری نمی باشد.
رشته اسکیت سرعت را می توان مهیج ترین رشته اسکیت دانست و در این رشته بازیکنان به صورت تمام عیار به قدرت نمایی با یکدیگر می پردازند. این رشته وجه اشتراک بالایی با رشته اسکیت سرعت اینلاین داشته و اغلب بازیکنان حرفه ای در هر دو شکل روی یخ و داخل سالن مشغول به تمرین و انجام مسابقه هستند.
منبع :