راه حل های پیشگیری از بروز سرطان واژن
در حقیقت باید گفت هیچ روش مطمئنی برای جلوگیری از بروز چنین سرطانی وجود ندارد با این حال چنانچه فرد به طور منظم تحت معاینات لگن قرار گیرد و به طور مرتب تست پاپ اسمیر را انجام دهد می توان اطمینان داشت که این نوع سرطان در مراحل اولیه تشخیص داده شود.
تشخیص این نوع سرطان در مراحل اولیه می تواند به درمان آن کمک شایانی کند و پروسه ی بهبود فرد را آسانتر می کند. در مورد اینکه چه زمانی باید این نوع معاینات و چکاپ های پزشکی را شروع کنید با پزشک متخصص خود مشورت کنید.
یکی دیگر از راه های پیشگیری از ابتلا به این نوع سرطان سیگار نکشیدن است. اگر سیگار می کشید آن را ترک کنید تا خطر ابتلا به این نوع سرطان را کاهش دهید.در مورد واکسن HPV از پزشک خود سوال کنید. دریافت واکسیناسیون در رابطه با این بیماری امکان ابتلا به این نوع سرطان را میزان قابل توجهی کاهش می دهد. اما باید ذکر کنیم که این نوع واکسن برای همه ی افراد مفید نبوده و لازم است که حتما پزشک متخصص در این زمینه نظر دهد.
این سرطان ممکن است که با استفاده از روش های متفاوتی قابل تشخیص دادن باشند که در ادامه به بررسی برخی از این روش ها می پردازیم. این نوع سرطان گاهی اوقات در طی معاینات روتین لگن شناخته شده و علائم و نشانه های آن ظاهر می شود. در طی معاینات لگن ، پزشک متخصص به بررسی دستگاه تناسلی خارجی می پردازد. سپس دو انگشت یک دست را درون واژن قرار داده و همزمان دست دیگر را بر روی شکم فرد فشار می دهد تا رحم و تخمدان های فرد را حس کند.
همچنین ممکن است که پزشک متخصص دستگاهی به نام اسپکولوم را در مهبل فرد قرار دهد که این دستگاه دهانه ی واژن را باز کرده و پزشک می تواند واژن و دهانه ی رحم را از نظر وجود ناهنجاری ها بررسی می کند. از دیگر روش های تشخیص این نوع سرطان انجام تست پاپ است. تست های پاپ معمولا برای غربالگری سرطان دهانه ی رحم استفاده می شود.اما گاهی اوقات سلول های سرطانی واژینال را می توان در آزمایش پاپ تشخیص داد.
اینکه لازم است که فرد چند بار این نوع آزمایشات غربالگری را انجام دهد بستگی به فاکتور های خطر ابتلا به این نوع سرطان دارد. در مورد اینکه چند بار باید این غربالگری های بهداشتی را انجام دهید ، حتما باید با پزشک خود مشورت کنید.
در ابتدا امکان دارد که پزشک متخصص معاینه ی لگن و تست پاپ را انجام دهد تا ناهنجاری هایی که نشان دهنده ی سرطان واژینال هستند را بررسی کند. براساس این یافته ها پزشک ممکن است روش های دیگری برای تایید سرطان واژینال نیز استفاده کند که عبارتند از :
بازرسی مهبل و یا واژن با استفاده از ابزار بزرگنمایی:
کولپوسکوپی معاینه ی واژن با استفاده از یک دستگاه بزرگنمایی ویژه به نام کولپوسکوپ می باشد. این دستگاه به پزشک اجازه می دهد تا سطح واژن را بررسی نماید و در صورتی که سلول های غیرطبیعی وجود داشته باشد آنها را ببیند.برش بخش بسیار کوچکی از واژن برای انجام آزمایشات مختلف بر آن. بیوپسی نامی است که به این روش اطلاق می شود و پزشک بافت مشکوک به سرطان را برای انجام آزمایشات مختلف به آزمایشگاه های تشخیص سرطان می فرستد.
VAIN معمولا همراه با CIN و با علت مشابه رخ می دهد. ضایعات پیش سرطانی ( نئوپلازی) واژن ممکن است ناشی از پیشرفت CIN باشد و یا به صورت مجزا در واژن فوقانی دیده شود.از آنجایی که واژن فاقد TZ و سلول نابالغ است ، نفوذ HPV می تواند به دلیل ایجاد خراشهای ناشی از نزدیکی یا استفاده از تامپون رخ دهد و این خراش با سلول های متاپلاستیک اسکواموس ترمیم می شود ، بنابراین شیوه تکثیر و رشد HPV مشابه عفونت TZسرویکس است.
این ضایعات معمولا بدون علامت بوده و گاهی اوقات چنانچه همراه با زگیلهای تناسلی باشند ، با ترشحات بدبوی واژن همراه است . امروزه کولپوسوپی ، روشی پذیرفته شده در تشخیص و درمان ضایعات پیش سرطانی واژن است.
پیشگیری از بروز سرطان واژن
مراحل سرطان واژن
ادامه ی روند درمان، بعد از اینکه سرطان واژینال تشخیص داده شد ، پزشک متخصص به منظور تعیین روش های درمانی ، باید مقدار پیشرفت سرطان را در فرد تشخیص دهد
نخستین روش این است که پزشک ، تست های تصویربرداری برای تعیین میزان پیشرفت سرطان تجویز کند. آزمایشات تصویربرداری ممکن است که شامل تست های اشعه ی X ، اسکن توموگرافی کامپیوتری یا توموگرافی انتشار پوزیترون باشد.
استفاده از دوربین های ریز برای مشاهده ی داخل بدن فرد. با استفاده از این روش پزشک می تواند تشخیص دهد که آیا سرطان به بخش های دیگر بدن پخش شده است یا خیر. این دوربین ها به پزشکان امکان می دهد تا داخل مثانه و رکتوم افراد را به منظور بررسی شیوع سرطان مشاهده کنند.
گزینه های درمانی برای این نوع سرطان به دو عامل بستگی دارد: نوع سرطان واژن و مرحله ی آن.به طور کلی لازم است که بیمار و پزشک به منظور بررسی اهداف درمان سرطان با یکدیگر با اتفاق نظر برسند. همچنین لازم است که بیمار از عوارض جانبی ناشی از درمان سرطان واژینال آگاهی پیدا کرده و با توجه به وجود این عوارض در مورد راه های درمانی تصمیم بگیرد.اگر سرطان در مرحله اول باشد، ممکن است عمل جراحی برای حذف تومور و یک ناحیه کوچک از بافت سالم اطراف آن داشته باشید. این معمولا به دنبال پرتودرمانی است.پرتو درمانی شایع ترین درمان در تمام مراحل سرطان واژن است.
در بعضی موارد، شما می توانید شیمی درمانی را برای حمایت از رادیوتراپی داشته باشید. با این حال، شواهد کمی برای نفع شیمی درمانی برای سرطان واژن وجود دارد.اگر قبلا رادیوتراپی را در منطقه واژن دریافت کرده اید، پزشک شما احتمالا عمل جراحی را توصیه می کند. این به این دلیل است که هر بخش از بدن تنها می تواند مقدار مشخصی از تابش را دریافت کند. پزشک ممکن است بسته به اندازه، محل و حاشیه تومور شما را حذف کند: تنها تومور و یک ناحیه کوچک از بافت سالم اطراف آن برداشته شود.بخشی یا همه واژن برداشته شود.
ممکن است برای درمان اکثر اندام های تولید مثل رحم یا لگن شما برداشته شود.سرطان در مرحله 4B معمولا قابل درمان نیست، اما درمان می تواند علائم را تسکین دهد. در صورتی که این مورد باشد، پزشک شما ممکن است رادیوتراپی یا شیمی درمانی را توصیه کند. همچنین ممکن است در یک کارآزمایی بالینی ثبت نام کنید تا آزمایشات جدید انجام شود.
پیشگیری از بروز سرطان واژن
جراحی یکی از روش های درمان سرطان واژن است که انواع مختلفی دارد که عبارتند از :
جراحی به منظور از بین بردن تومورهای کوچک و ضایعات است. در صورتی که سرطان در واژن فرد بیمار به میزان کمی پیشرفت کرده باشد می توان از جراحی و برش بخش کوچکی از واژن به منظور درمان استفاده کرد. در این نوع جراحی ممکن است که سطح بسیار کوچکی از بافت های اطراف نیز برش داده شود تا اطمینان حاصل شود که همه ی سلول های سرطانی از بین رفته اند برداشتن واژن و یا واژینکتومی.
خارج کردن کل واژن و یا بخشی از آن به منظور درمان کامل سرطان واژینال ضروری است. بسته به میزان پیشرفت سرطان ممکن است که جراح ، برداشتن رحم ، تخمدان ها و یا غدد لنفاوی مجاور را نیز توصیه کند.
برداشتن اکثر ارگان های موجود در لگن . چنانچه سرطان در ناحیه ی لگن گسترش یافته باشد ، لازم است که بخشی از اجزای موجود در لگن برداشته شود. در حین انجام این نوع جراحی ممکن است که جراح ارگان های موجود در ناحیه ی لگن از جمله مثانه ، تخمدان ها ، رحم ، مهبل ، روده و قسمت تحتانی روده را خارج کند.چنانچه مهبل به طور کامل برداشته شود ، فرد بیمار می تواند برای ساخت واژن جدید اقدام به جراحی کند. جراحان امروزه به منظور ایجاد واژن جدید ممکن است که از بخشی از روده ، پوست و یا بخش های دیگر برای ساخت واژن استفاده کنند.
در این روش از پرتوهای پر انرژی اشعه ی ایکس برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود. استفاده از این روش می تواند می تواند به روش زیر انجام شود:اشعه ی خارجی. تابش پرتوی خارجی بسته به میزان گسترش سرطان ممکن است که به کل شکم و یا فقط لگن فرد بیمار هدایت شود.
شیمی درمانی
روشی برای درمان انواع سرطان است که در آن از مواد شیمیایی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کنند. اما باید بگوییم که مشخص نیست که شیمی درمانی برای معالجه ی سرطان واژینال مفید است یا خیر. به همین خاطر از شیمی درمانی به تنهایی برای درمان این نوع سرطان استفاده نمی شود.
سرطان واژن یکی از نمونه های سرطان است که در ناحیه تناسلی زنان ایجاد می شود. عوامل مختلفی می تواند به ایجاد این بیماری در بدن افراد بیانجامد. به همین خاطر این سرطان می تواند انواع مختلفی داشته باشد. از آنجایی که سرطان واژن می تواند در دو نوع اولیه و ثانویه اتفاق بیفتد باید بسیار مراقب باشید.
با رعایت بهداشت فردی و استفاده از مواد شستشوی واژینال می توانید از ایجاد عفونت در این نواحی جلوگیری کنید. با این حال علل ایجاد سرطان واژن می تواند ژنتیکی باشد. به همین دلیل نیاز به درمان در زمان های اولیه شیوع این بیماری می تواند از پیشرفت آن در اندام های دیگر جلوگیری کند.
همانطور که می دانیم درمان هایی نظیر شیمی درمانی، پرتودرمانی و سایر درمان های دارویی می تواند هزینه های سنگینی را برای این افراد در بر داشته باشد. انجمن های خیریه بسیاری در این خصوص ایجاد شده اند تا بتوانند هزینه های درمان بیماران مبتلا به سرطان را برای افراد کمتر کنند.
شما نیز می توانید جز افرادی باشید که سهمی در کمک به این بیماران کم درآمد داشته باشید. به همین دلیل با خرید تاج گل خیریه و استند تسلیت از این خیریه ها می توانید به آنها کمک کنید. بنابراین مبالغ دریافتی مستقیماً برای هزینه های درمان سرطان مورد استفاده قرار می گیرد.
پیشگیری از بروز سرطان واژن
به طور کلی، بر اساس آمار انجمن سرطان آمریکا در برآورد سرطان واژینال، میزان بقاء پنج ساله 47 درصد است. نرخ زنده ماندن در هر مرحله بسیار متفاوت است. برای سرطان های مرحله 1، میزان بقای 5 ساله 75 درصد وجود دارد.مرحله 4 نرخ بقا 15 تا 50 درصد است. میزان بقا نیز بستگی دارد که تا چه حد سرطان گسترش یافته است.عوامل متعددی که جزو استثنائات هستند نیز می توانند بر میزان بقا تأثیر گذار باشند. برای مثال، زنان بالای 60 سال دارای نرخ بقا کمتری هستند.
منبع:
پیشگیری از بروز سرطان واژن